Αγιος Βαλεντίνος: Ένας "άγιος" πολλών εκατομμυρίων

14 Φεβρουαρίου...

Ελάχιστες ημέρες μας χωρίζουν απο την ομορφότερη ίσως γιορτή, την γιορτή των ερωτευμένων. Εκφράστε την αγάπη σας στο ταίρι σας με ένα δώρο τρυφερό, πρωτότυπο και πολύ προσωπικό. Χρόνια πολλά σε όλους που αγαπούν"

Κάπως έτσι ξεκινάει το "Συναξάρι" ενός ξενόφερτου στον Ελλαδικό χώρο "Αγίου" που το όνομά του το έμαθαν και το προφέρουν ακόμα και τα νήπια. Βαλεντίνος λέγεται και "εορτάζεται" στις 14 Φλεβάρη, ημέρα των ερωτευμένων όπως την αποκαλούν.

Ψάχνωντας το ορθόδοξο εορτολόγιο πουθενά δεν υπάρχει τέτοιος ΄Αγιος, με τέτοιο όνομα και που η εορτή του σημαίνει και εορτή των ερωτευμένων. Αντίθετα ανοίγοντας περιοδικά "ποικίλης ύλης" όπως λέγονται, βλέπεις αφιερώματα, ρεπορτάζ, αγορές-προπάντων αγορές- γι΄αυτή την μέρα. Από τούρτες με το σχήμα καρδιάς και την επιγραφή happy Valentine's Day, πορτατίφ σε σχήμα καρδιάς για όνειρα γλυκά και αγαπημένα, κούπες με λόγια αγάπης, μπαλόνια με θέματα που δεν θέλουν άλλα λόγια, μεγάλες κόκκινες καρδιές με αφιερώσεις, μέχρι εκλεκτά μενού για μεθυστικά, ερωτικά τετ-α-τετ.

Κάπως έτσι μπήκε στην ορθόδοξη ζωή μας αυτός ο δυτικός "’γιος" και προσπαθεί να στεριώσει στην παράδοση μας. Ένας "’γιος" που δεν τον γνωρίζουμε, δεν τον γνωρίσαμε ποτέ, δεν μάθαμε τίποτε για την ζωή του, για το τι έδωσε "για του Χριστού την πίστη την Αγία". Τόν μάθαμε ξαφνικά, εντελώς ξαφνικά, όταν φιγουράριζε πρώτα στις προθήκες των ανθοπωλείων με εκείνο το σύνθημα "πέστο με λουλούδια" και μετά στα περιοδικά, τηλεοράσεις, μέσα μαζικής επικοινωνίας, από τις διαφημίσεις που πρότειναν δώρα για την γιορτή των ερωτευμένων. Αυτό ήταν αρκετό για να μπεί στην ζωή μας και να αλλάξει την ελληνορθόδοξη ταυτότητα μας.

Ναι αυτή είναι η αλήθεια...

Ως έθνος αλλοτριωνόμαστε, "εκδυτικιζόμαστε" και ο εκδυτικισμός μας αυτός έχει προχωρήσει επικίνδυνα σε όλη την έκταση της ζωής μας. Σ΄αυτόν τον δυτικόφερτο "διαφωτισμό" αντιτάσουμε τον πατερικό "φωτισμό" που προσφέρει στον άνθρωπο την όντως σοφία.

Έτσι στην ορθόδοξη πίστη μας δεν υπάρχει "’γιος" των ερωτευμένων και αυτό γιατί όλοι οι ’γιοι μας έχουν σχέση ερωτική με το Νυμφίο Χριστό, εξ΄άλλου ο έρωτας τους αυτός τους οδήγησε να θυσιασθούν για το ερώμενο πρόσωπο.

Στην Π.Δ και στην Κ.Δ. οι ιεροί συγγραφείς περιγράφουν τη σχέση του Θεού με τον Ισραηλιτικό λαό και τον "νέο Ισραήλ" με σκηνές παρμένες από τη συζυγική ζωή. Ο Θεός είναι ο νυμφίος και ο λαός η νύμφη. Η αγαπητική αυτή σχέση του Θεού με την ανθρωπότητα περιγράφεται αριστοτεχνικά στο "Ασμα Ασμάτων", το οποίο εκφράζει τη σχέση ενός νέου και μιας νέας. Οι πατέρες της εκκλησίας διακρίνουν την μεταμόρφωση του φυσικού έρωτα σε χαρισματική αγάπη.

Πόσα θα μπορούσαμε να πούμε για το πώς η ορθόδοξη εκκλησία μας βλέπει την αγαπητκή σχέση, τον έρωτα μεταξύ των προσώπων; Περιοριζόμαστε όμως στην αλήθεια, πως οι σχέσεις αυτές πρέπει να είναι αντανακλάσεις της Θείας ζωής, μέσα στον κτιστό κόσμο μας. Η ενότητα των δύο,εξαγιασμένη και βεβαιωμένη απο την Θεία χάρη έχει σαν πρότυπο της:

* την κοινωνία των προσώπων της Αγ.Τριάδος

* την κοινωνία των δύο φύσεων στον Χριστό, και

* την ενότητα Χριστού και Εκκλησίας.

Τελειώνοντας θα λέγαμε πως καλύτερο θα ήταν αντί να εορτάζουμε δυτικούς "Αγίους" να στραφούμε στην διδασκαλία της ορθοδόξου πίστεως, αν δεν θέλουμε οι αγαπητικές σχέσεις μας να φθάσουν σε συναισθηματικό αδιέξοδο και να βρεθούμε αντιμέτωποι με την μοναξιά των παγερών πόλεων και των προβληματικών ή απρόσωπων σχέσεων, που οδηγούν οι τέτοιου είδους "εορτασμοί".

πηγή: http://www.orthodoxos.com.gr/phpBB3/viewtopic.php?f=26&t=858