Ο νόμος που μας κάνει όλους μας κομμάτια ανταλλακτικών είναι ήδη ψηφισμένος. Προσπαθούν να μας παραπλανήσουν για να μη δηλώσουμε την εναντίωσή μας στο έγκλημα που συντελέστηκε στην Ελλάδα μας. Τι κρίμα που πολλοί άνθρωποι της Εκκλησίας δεν έχουν καταλάβει τι συμβαίνει. Εμείς από το blog μας θα σας ενημερώνουμε σχετικά. Είναι πρωτίστως θέμα που άπτεται της σωτηρίας των ψυχών μας. Δεν είναι απλό. Σήμερα σας δίνουμε επιπλέον στοιχεία από τον νόμο του κράτους: ΝΟΜΟΣ 3984/ΦΕΚ 150/Α/27.6.2011 Δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων και άλλες διατάξεις.
Διαβάστε με προσοχή τι γράφει το άρθρο 9. Συγκλονιστικό και αποκαλυπτικο!!!
Άρθρο 9
Αφαίρεση οργάνων από θανόντα δότη
1. Η αφαίρεση ενός ή περισσότερων οργάνων από θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται εφόσον είναι ενήλικο και συντρέχουν οι προϋποθέσεις της επόμενης παραγράφου. Η αφαίρεση από ανήλικο επιτρέπεται εάν συναινούν σε αυτό οι γονείς ή ο γονέας, που έχουν την επιμέλεια του τέκνου. Εάν δεν υπάρχουν ή έχουν εκπέσει από τη γονική μέριμνα, η συναίνεση παρέχεται από τον επίτροπο. Η συναίνεση δίνεται: α) με έγγραφο στο οποίο βεβαιώνεται η γνησιότητα της υπογραφής, β) με προφορική δήλωση, που καταχωρίζεται σε ειδικό βιβλίο, το οποίο τηρείται στον Οργανισμό Αφαίρεσης ή στη Μονάδα Μεταμόσχευσης. Κατά τη δήλωση παρίστανται δύο μάρτυρες, οι οποίοι συνυπογράφουν στο ειδικό βιβλίο. Η συναίνεση πρέπει να είναι ρητή και ειδική. Τα έγγραφα υπό α' και β' φυλάσσονται στον ιατρικό φάκελο του δότη.
2. Η αφαίρεση ενός ή περισσότερων οργάνων από ενήλικο, θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται εφόσον, όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεση του σύμφωνα με την παράγραφο 3. Η έναρξη ισχύος της παρούσας παραγράφου αρχίζει από 1.6.2013 προκειμένου στο διάστημα αυτό να υπάρξει πλήρης ενημέρωση των πολιτών μέσω εφαρμογής συγκεκριμένης ενημερωτικής εκστρατείας. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης καθορίζεται ο τρόπος και κάθε τεχνική λεπτομέρεια σχετικά με την εκδήλωση θετικής ή αρνητικής δήλωσης του κάθε ατόμου και ο τρόπος συγκέντρωσης αυτών από τον ΕΟΜ.
(ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Από την 1 Ιουνίου λοιπόν όλοι είμαστε υποχρεωτικά δότες οργάνων παρά τη θέλησή μας. Ο νόμος το επιβάλει, εκτός αν έχουμε προλάβει να δηλώσουμε την εναντίωσή μας...)
3. Στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων τηρείται αρχείο όπου καταχωρίζονται οι δηλώσεις των πολιτών περί αντίθεσης τους στην αφαίρεση οργάνων τους μετά θάνατον Κάθε ενήλικος πολίτης μπορεί να αποστέλλει στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων σχετική δήλωση του, με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής. Για τη δήλωση δεν απαιτείται συγκεκριμένος τύπος, αρκεί να συνάγεται ρητά και αβίαστα η ακριβής βούληση του προσώπου. Η δήλωση αυτή είναι ελεύθερα ανακλητή. Η ανάκληση γίνεται με νεότερη δήλωση ανάκλησης, η οποία αποστέλλεται ομοίως στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων. Η αρχική δήλωση διαγράφεται από το αρχείο και θεωρείται ως μη γενόμενη.
4. Η συλλογή και επεξεργασία των δεδομένων που εμπεριέχονται στο αρχείο της παραγράφου 3 υπάγεται στις διατάξεις του ν 2472/1997. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη διαφύλαξη του απορρήτου των πληροφοριών αυτών Η πρόσβαση στο αρχείο αυτό επιτρέπεται μόνο στους αρμόδιους υπαλλήλους του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων και τους Συντονιστές Μεταμοσχεύσεων.
5. Η αφαίρεση οργάνων από θανόντα δότη διενεργείται μετά την επέλευση του θανάτου, κριτήριο για την οποία είναι η νέκρωση του εγκεφαλικού στελέχους, σύμφωνα με τα ευρέως αποδεκτά και σύγχρονα δεδομένα της επιστήμης, όπως ορίζεται στην απόφαση του ΚΕ.ΣΎ. περί διάγνωσης του εγκεφαλικού θανάτου (απόφαση 9 της 21/20.3.1985). Με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης καθορίζεται επακριβώς το κριτήριο επέλευσης του θανάτου, κατόπιν γνώμης του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕ.ΣΎ.). Με όμοιο τρόπο θεσπίζεται «Κώδικας Πρακτικής», σχετικά με τη διαδικασία διάγνωσης και επιβεβαίωσης του εγκεφαλικού θανάτου.
6. Όταν ο θεράπων ιατρός διαγνώσει νέκρωση του εγκεφαλικού στελέχους και εφόσον η λειτουργία ορισμένων οργάνων διατηρείται με τεχνητά μέσα, υποχρεούται να προβεί από κοινού με έναν αναισθησιολόγο και έναν νευρολόγο ή νευροχειρουργό στη σύνταξη πιστοποιητικού θανάτου. Στην πιστοποίηση του θανάτου δεν συμμετέχει ιατρός που ανήκει στη μεταμοσχευτική ομάδα. Στη συνέχεια, ο θεράπων ιατρός υποχρεούται να ενημερώσει σχετικά, χωρίς καθυστέρηση, τον Συντονιστή Μεταμοσχεύσεων, εφόσον υφίσταται στο νοσοκομείο και τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, προκειμένου να ενημερωθεί εάν το ενήλικο, θανόν πρόσωπο έχει δηλώσει την άρνηση του να γίνει δωρητής οργάνων μετά θάνατον. Εάν ο θανών είναι ανήλικος, ο θεράπων ιατρός από κοινού με τον Συντονιστή Μεταμοσχεύσεων, εφόσον υφίσταται στο νοσοκομείο, υποχρεούται να μεριμνήσει για την ανεύρεση των προσώπων που είναι αρμόδια να συναινέσουν στην αφαίρεση των οργάνων, για την ενημέρωση τους και τη λήψη της συναίνεσης τους. Εφόσον λάβει τη συναίνεση, ενημερώνει σχετικά, χωρίς καθυστέρηση, τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων Εάν πρόκειται να πραγματοποιηθεί η μεταμόσχευση, συνεχίζεται η τεχνητή υποστήριξη του θανόντος προσώπου.
(ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Να η αλήθεια... Από την ώρα που οι γιατροί θα λένε πως κάποιος είναι "εγκεφαλικά νεκρός" θα συντάσουν υποχρεωτικά πιστοποιητικό θανάτου, ενώ η καρδιά ακόμα χτυπάει και ο άνθρωπος είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ. Και θα συνεχίσει να παραμένει εν ζωή με την τεχνική υποστήριξη, εάν προκειται να γίνει η μεταμόσχευση... Θεωρείται κατά το νόμο ΝΕΚΡΟΣ ενώ ακόμα ζει, συντάσεται πιστοποιητικό θανάτου ενώ είναι η καρδιά σε λειτουργία και θεωρείτε θανόν πρόσωπο ενώ συνεχίζεται η υποστήριξή του... ΑΙΣΧΟΣ!)
7. Η αφαίρεση οργάνων από θανόντα δότη γίνεται με τον προσήκοντα σεβασμό στο σώμα του νεκρού. Ειδική μέριμνα λαμβάνεται για την αποκατάσταση της εικόνας του.
ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!!!
(πηγή για όλο τον νόμο και όσα ανατριχιαστικά αναφέρει είναι :http://www.dsanet.gr/Epikairothta/Nomothesia/n3984_2011.htm )
3 σχόλια:
Καλημερα σας. Να αντιδρασουμε , αλλα πως; Ασυντονιστα , αντε παμε δυνατα κι οπου μας βγαλει; Περιμενουμε λυσεις 'η υποδειξεις για αντιδραση. Αρκει η δηλωση αρνησης στον ΕΟΜ;
Ο νέος νόμος περί δωρεάς οργάνων για κάποιους είναι η λύση που επιτέλους τόσα χρόνια πίεζε ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων και η ιατρική κοινότητα προκειμένου να λειτουργήσει πλέον μια σωτήρια για πολλές ζωές διαδικασία, που τόσο καιρό κωλυσιεργούσε ή υπολειτουργούσε κάτω από μια υποπληροφόρηση ή/και παραπληροφόρηση και που φυτοζωούσε κάτω από μια αδιαφορία ή/και αποχή όπως και στην αιμοδοσία (που είμαστε από τις ελάχιστες πολιτισμένες χώρες που αναγκαζόμαστε να εισάγουμε αίμα ή να χρησιμοποιούμε «αμφιβόλου» ποιότητας).
Ή πρόκειται για μια συνομωσιολογική νεοταξική επιδρομή που αποσκοπεί να εισβάλει στην ιδιωτικότητά μας, να επιβάλει το διαμελισμό μας, να προσβάλει τη (σωματική) αξιοπρέπεια και να απαγορεύσει ένα θαύμα τελευταίας στιγμής;
Μήπως θα βοηθούσε στη λύση τραγικών προβλημάτων όπως η πολύμηνη και πολλές φορές καταδικαστική αναμονή για το κατάλληλο δότη; Μήπως θα εκμηδένιζε σχεδόν το παραεμπόριο που όπως παντού ανθίζει σε συνθήκες ελάχιστης προσφοράς; Μήπως θα έσωζε παιδάκια, άστεγους, επαίτες και κάθε λογής κακόμοιρους που πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης, έως και απαγωγής, κυκλωμάτων εμπορίου οργάνων και λευκής (και όχι μόνο) σαρκός;
Ή μήπως θα έδινε και τη νομική σφραγίδα να ορίζει η πολιτεία πλέον το τέλος μας και όχι εμείς ή ο Κύριος; Ή μήπως είναι απλά η αφορμή για ένα συρφετό νομοθετημάτων που σιγά σιγά δίνουν το τιμόνι της ζωής, της αυτοδιαχείρισης και του αυτεξούσιου σε μηχανισμούς που δεν ελέγχουμε;
Είναι μια ξεκάθαρη αμαρτία και δαιμονική απόφαση ή μια ευλογία που θα μπορούσε να δοθεί στον συνάνθρωπο; Είναι μια προστασία του αυτεξούσιου ή ένα μοίρασμα για τους αδερφούς μας; Είναι μια διαφύλαξη του σώματος μας ως δώρου του Θεού ή ένα θάψιμο του «ταλάντου» προκειμένου να μη το «χάσουμε» ή να το παρέχουμε ακέραιο στο Δημιουργό του; Είναι μια εκτίμηση ενός πλούτου ή μια άρνηση για μοιρασιά των ταλάντων; Είναι η αξία του πλούτου του ή ο φόβος της «φτώχειας» χωρίς αυτόν; Είναι προστασία ιερού ή έξαρση εγωισμού;
Και αν παραβλέψουμε το γεγονός ότι η default, η αρχική απόφαση είναι ναι, εμείς τι θα είναι καλό τελικά να κάνουμε;
Αν το παιδί μας ήταν αυτή τη στιγμή σε ανάγκη μεταμόσχευσης τι θα λέγαμε; Αν πέθαινε γιατί δεν υπήρχε δότης; Αν μας λέγανε ότι η μέση αναμονή είναι 5 μήνες και είχε μόλις 1 περιθώριο;
Θα μας φαινόταν δημοκρατικό το ότι ο καθένας επιλέγει και ας ξεκινήσει σαν «ναι» σε περίπτωση αδιαφορίας ή θα το θεωρούσαμε φασιστικό; Ο φασισμός δίνει επιλογή; Από την άλλη σε περίπτωση άγνοιας δεν είναι εκμετάλλευσή της; Τελικά μας πειράζει πως η βάση και η αρχή είναι αντίθετη από εμάς και παρακάμπτουμε πως τελικά μας δίνεται η επιλογή; Πως είναι δυνατόν όμως αυτό να μην έρχεται σε αντίφαση με το θέμα των θρησκευτικών στα σχολεία, όταν η δημοκρατικότητα που επικαλείται η Εκκλησία έγκειται στο γεγονός ότι ναι μεν είναι καθαρά Ορθόδοξη η θρησκευτική εκπαίδευση και η κατήχηση (και για αντίθετης θέσης ανθρώπους μέχρι και προσηλυτισμός), από την άλλη ο καθένας ας κάνει την επιλογή του όσο αφορά το μάθημα (και ας μην υπάρχει εναλλακτική πρακτικά στα περισσότερα σχολεία). Το ίδιο αν δε κάνω λάθος είχε προταθεί και στο θέμα των ταυτοτήτων, να αναγράφει Χ.Ο. εκτός διαφορετικής επιλογής. Τέτοιες αντιφάσεις αφήνουν μια μάλλον κακή εικόνα της Εκκλησίας στο λαό που πολύ προσεκτικά πλέον παρατηρεί, συγκρίνει και κρίνει, είτε περιμένοντας να δοθεί αφορμή για καταδίκη είτε ακόμα και να εμπνευστεί ή να παραδειγματιστεί από αυτή. Ο Χριστός είπε «όποιος θέλει πίσω μου ας έρθει» και όχι όλοι έρχεστε εκτός από αυτούς που δε θέλουν!
Νομίζω ότι αυτά τα ερωτήματα δεν είναι εύκολα και χρειαζόμαστε βοήθεια να τα κατανοήσουμε βαθιά, να πάρουμε μια απόφαση από γνώση και συνείδηση, και όχι από φόβο, φανατισμό ή «κομματική» γραμμή. Να μπορούμε να βοηθήσουμε είτε κάποιον να κατανοήσει τη θέση μας, είτε να του δώσουμε να καταλάβει για να πάρει και ο ίδιος μια απόφαση.
Τα δύο σχόλια στο κείμενο του Νόμου είναι και αυτά άξια σχολιασμού μιας και έχουν και άγνοια και εμπάθεια.
Το μεν άρθρο 9 έχει καταργηθεί με τροπολογία του νόμου. Δεν ισχύει όπως παρουσιάζεται. Τον περασμένο Απρίλιο επανήλθε η συγγενική συναίνεση, ενώ Υπουργός ήταν ακόμη ο Λοβέρδος,
ο ποίος και ήταν ο κύριος υποστηρικτής του νέου νόμου. Ύστερα από πιέσεις τελικά δέχθηκε την τροπολογία.
Το δεύτερο σχόλιο είναι έτσι γραμμένο που δεν χρειάζεται …κανένα σχόλιο. Λίγη ταπείνωση δεν βλάπτει. Δεν είναι κακό να αισθάνεται κανείς ότι δεν τα ξέρει όλα.
Εν πάση περιπτώσει, ετοιμάζεται και νέα τροπολογία, η οποία αν ψηφισθεί, θα εξαφανίσει κάθε ιδέα εικαζόμενης συναίνεσης.
Είναι πράγματι φοβερό ένας ασεβής χρηστικός νόμος να παρεμβαίνει στην ιερότητα της ζωής.
Είναι όμως κρίμα τελικά να στερούμαστε του δικαιώματος να δώσουμε ζωή καθαρά από άγνοια και από εγωιστική μικρόνοια.
Δημοσίευση σχολίου