Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια εἶχα βρεθεῖ σὲ μιὰ ἀγρύπνια σὲ ἕνα κεντρικὸ ναὸ τῆς Θεσσαλονίκης. Στὸ τέλος τῆς λειτουργίας ἕνα γνωστὸς ἁγιορείτης ἱερομόναχος μίλησε στὸ ἐκκλησίασμα καὶ ἀναφέρθηκε σὲ ἕναν ἐπίσης πολὺ γνωστὸ ὀρθόδοξο ἀρχιεπίσκοπο βαλκανικῆς χώρας. Ὁ ἐν λόγω ἀρχιεπίσκοπος μὲ πολλὲς περγαμηνὲς καὶ μεγάλη συγγραφικὴ παρουσία εἶχε δηλώσει τότε ὅτι, «ἦρθε ὁ καιρὸς νὰ κτίσουμε ἕνα παγκόσμιο ναὸ ὅπου θὰ μποροῦν ὅλοι νὰ προσευχόμαστε στὸν κοινὸ θεό». Στὴν ἐπίμονη ἐρώτηση τοῦ ἱερομόναχου ποιὸς θὰ εἶναι αὐτὸ ὁ θεὸς καὶ πὼς θὰ ὀνομάζεται αὐτὸς ὁ θεός, ὁ ἀρχιεπίσκοπος δὲν ἀπάντησε, προχώρησε ὅμως στὴν ἕδρα τῆς ἀρχιεπισκοπῆς του στὴν οἰκοδόμηση ἑνὸς χριστιανικοῦ ναοῦ μὲ τὴν φροντίδα νὰ μοιάζει καταπληκτικὰ μὲ μουσουλμανικὸ τέμενος στὴν προσπάθειά του νὰ....συνδυάσει τὶς δυὸ θρησκεῖες, ὅπως ὁ ἴδιος ὑποστήριξε.
Ὅταν κάποιος μυεῖται σὲ κάποιο τεκτονικὸ τάγμα, στὴν τελετὴ εἰσδοχῆς του στὸν πρῶτο βαθμὸ ἀφοῦ τὸν ὑποδέχονται οἱ ἤδη μυημένοι μὲ τὰ φλογισμένα ξίφη τους νὰ τὸν σημαδεύουν, τὸν βάζουν νὰ δηλώσει πίστη στὸν μεγάλο ἀρχιτέκτονα τοῦ σύμπαντος. Πάνω στὴν «ἁγία ἕδρα» τῆς στοᾶς, ὑπάρχει ἡ Ἁγία Γραφή. Σὲ μιὰ ἄλλη στοὰ ὑπάρχει τὸ Κοράνι καὶ κάπου ἀλλοῦ ὑπάρχει ἡ Μπαγκαβὰτ Γκιτὰ καὶ οὕτω κάθε ἑξῆς. Ὁ μεγάλος ἀρχιτέκτονας, ὅπως ὑποστηρίζουν οἱ μασόνοι, εἶναι ὁ ἀρχιτέκτονας τοῦ σύμπαντος, ὁ μυστικὸς θεὸς ποὺ κατευθύνει τὰ πάντα καὶ ποὺ τὸ κύριο μέλημα του εἶναι νὰ «ἑνώσει» τοὺς ἀνθρώπους, ἕνα στόχο γιὰ τὸ ὁποῖο ἀγωνίζεται ἡ μασονία ἀνὰ τοὺς αἰῶνες κάτω ἀπὸ τὴν ἀποκλειστικὴ κυρίαρχη ἐξουσία αὐτοῦ τοῦ κοινοῦ θεοῦ τοῦ σύμπαντος.
Ἡ λουθηρανικὴ ἐκκλησία εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἐκκλησία τῶν διαμαρτυρομένων τῶν ΗΠΑ μὲ ἑκατομμύρια ὀπαδούς. Στὶς 28 Ἰουλίου τοῦ 2010 στὴ λουθηρανικὴ ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Μάρκου στὸ Σὰν Φρανσίσκο γίνονταν μιὰ μεγαλοπρεπῆ τελετὴ παρουσία πολὺ κόσμου. Τὴν ἡμέρα ἐκείνη χειροτονήθηκαν ἑπτὰ γκέι πάστορες στὴν Εὐαγγελικὴ λουθηρανικὴ ἐκκλησία τῶν ΗΠΑ, ἀνοίγοντας τὸν δρόμο γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ στὸν κλῆρο σὲ ἱερεῖς ποὺ εἶχαν ὁμολογήσει ἀνοιχτὰ τὴν ὁμοφυλοφιλία τους καὶ εἶχαν ἐκδιωχθεῖ ἀπὸ τοὺς κόλπους τῆς ἐκκλησίας αὐτῆς στὶς ΗΠΑ. «Σήμερα ἡ ἐκκλησία μιλάει ξεκάθαρα», εἶπε ὁ αἰδεσιμότατος Τζὲφ Τζόνσον, ἕνας ἀπὸ τοὺς ἑπτὰ γκέι πάστορες ποὺ χειροτονήθηκαν. «Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι εὐπρόσδεκτοι ἐδῶ, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καλοῦνται νὰ βοηθήσουν τὴν ἡγεσία τῆς ἐκκλησίας καὶ ὅλους τους ἀγαπᾶ ὁ θεὸς ἄνευ ὅρων», προσέθεσε. Ἕνας θεὸς ἄνευ ὅρων! Ἕνας θεὸς γιὰ ὅλα τα γοῦστα καὶ γιὰ κάθε πάρα φύση ἀνωμαλία!
Κάποτε εἶχαν πάει στὸν πάτερ Παΐσιο δυὸ καθολικοὶ καὶ τοῦ ἄνοιξαν μιὰ μεγάλη συζήτηση γιὰ τὴν ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν. Οἱ δυὸ ξένοι τοῦ ἔλεγαν μὲ ἐπιμονὴ «γιατί νὰ μὴν ἑνωθοῦμε, ὅλοι μας εἴμαστε κάτω ἀπὸ τὴν στέγη τοῦ θεοῦ, ὁ παντοδύναμος Θεὸς εἶναι γιὰ ὅλους μας ὅπως ὁ ἥλιος λάμπει γιὰ ὅλους τους ἀνθρώπους». Ὁ πάτερ Παΐσιος ἀφοῦ τοὺς ἄκουσε προσεκτικά τους ἀπάντησε : «Ναί, σωστά, ὁ Θεὸς εἶναι γιὰ ὅλους μας, ἀλλά.. ἐμεῖς ὅλοι δὲν εἴμαστε γιὰ τὸν Θεό!»
Στὴν ἀχανῆ πλατεία τοῦ Ἁγίου Πέτρου εἶχαν μαζευτεῖ χιλιάδες προσκυνητὲς ἀπὸ ὅλα τα μέρη τοῦ κόσμου γιὰ νὰ δοῦν αὐτὸ τὸ πρωτοφανὲς γεγονός. Γιὰ πρώτη φορὰ τὴν ἔλευση ἑνὸς Ὀρθόδοξου Πατριάρχη, (Ἀθηναγόρα), στὴν καρδιὰ τοῦ Βατικανοῦ. Σὰν ἔφτασε ὁ Πατριάρχης μὲ τὴν τιμητικὴ συνοδεία στὰ σκαλιὰ τοῦ Ἁγίου Πέτρου, βγῆκε ἀπὸ τὸ αὐτοκίνητό του καὶ ἀμέσως ἐνδύθηκε τὸν αὐτοκρατορικὸ μανδύα ὅπως κάνουν ὅλοι οἱ Ἀρχιερεῖς ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς Ἁλώσεως μέχρι καὶ σήμερα. Ψηλὰ στὴν κεντρικὴ εἴσοδο τοῦ ναοῦ βρισκόταν ὅλο το Κογκλάβιο τῶν Καρδιναλίων καὶ στὸ κέντρο ὁ ἴδιος ὁ Πάπας περίμεναν τὴν ἄνοδο τοῦ Πατριάρχη. Ὁ Πατριάρχης ἄρχισε νὰ ἀνεβαίνει τὴν σκάλα γιὰ νὰ συναντήσει τὸν Πάπα. Ξαφνικά, λίγα σκαλοπάτια πρὶν φτάσει στὴν κορυφή, ἕνας νεαρὸς καθολικὸς καλόγερος, ἀποσπάστηκε ἀπὸ τὴν ἐπίσημη ὁμήγυρη καὶ κρατώντας ἕναν Ἐσταυρωμένο σὲ ψηλὸ κοντάρι, μὲ γυάλινα μάτια ἀπὸ ζῆλο, πλησίασε μὲ ἀπότομο βῆμα τὸν Πατριάρχη καὶ τὸν ἔβαλε μπροστὰ στὸ πρόσωπο, λὲς καὶ ὁ Πατριάρχης ἦταν κανένας εἰδωλολάτρης, μὲ μιὰ ἔκφραση σὰν νὰ «διέταζε»… «Προσκύνα στὸν ἀληθινὸ θεὸ καὶ μετανόησε γιὰ τὴν πλάνη σου ζητώντας συγχώρεση γιὰ τὴν ἀποστασία σου!».
Στὶς 6-13 Σεπτεμβρίου τοῦ 2007 ἔγινε στὴν Γροιλανδία τὸ Ζ΄Οἰκολογικὸ συμποσίο παγκόσμιο οἰκολογικὸ συμπόσιο γιὰ τὴν σωτηρία δῆθεν τοῦ πλανήτη ἀπὸ τὸ «φαινόμενο τοῦ θερμοκηπίου». Παραβρέθηκε ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος. Στὸ τέλος τῶν ἐργασιῶν ὁ Πατριάρχης συμπροσευχήθηκε γιὰ τὴν «σωτηρία» τοῦ πλανήτη μὲ ἐκπροσώπους διαφόρων θρησκειῶν ὅπως Ἰουδαίων Ραββίνων-Παπικῶν-Θιβετιανῶν Μοναχῶν κλπ μπροστά σε μιὰ κρυστάλλινη σφαίρα ποὺ θωρήθηκε πὼς ἦταν ὁμοίωμα τῆς γῆς. Ἡ συμπροσευχὴ ἦταν ἀφιερωμένη στὴν λατρεία τῆς Γαίας. Ἡ λατρεία τῆς Γαίας φέρεται ὡς λατρεία τῆς νεοθρησκείας τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ τοῦ κλάδου τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ M.R.A.
Στὶς συγκεντρώσεις τῶν οἰκουμενιστῶν γίνεται λόγος γιὰ τὸν ἕνα καὶ μοναδικὸ θεό, γιὰ τὸν κοινὸ θεὸ ὅλων των θρησκειῶν, γιὰ τὸν θεὸ ποὺ λατρεύουν καὶ οἱ χριστιανοὶ καὶ οἱ μουσουλμάνοι καὶ ὁ ἰουδαῖοι καὶ οἱ βουδιστές, οἱ μασόνοι καὶ ὅτι ἄλλο ὑπάρχει σὲ αὐτὸν τὸν τομέα. Ὁ θεὸς αὐτὸς δὲν ἔχει καμία ταυτότητα, οὔτε κάποιο δόγμα, οὔτε κάποια ἱεραρχία, οὔτε κάποιο τυπικό, οὔτε ἐντολές, οὔτε ἀπαιτήσεις ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ τὸν προσκυνοῦν, παρὰ μονὸ ἔχει τὴν προυπόθεση ὅλοι νὰ ἀποδέχονται ὁλοκληρωτικὰ τὴν ἀρχὴ καὶ τὴν ἐξουσία του. Εἶναι ὁ θεὸς τῆς ὑποψίας τοῦ καθενός, ἕνας θεὸς τῆς κάθε ἀτομικῆς ἐπιθυμίας, τῆς κάθε ὑποκειμενικῆς του ἀντίληψης, τῆς ὅποιας φαντασίωσης ἔχει δημιουργήσει ὁ ὁποιοσδήποτε γιὰ τὸν αὐτὸν τὸν ἀνώτερο θεὸ ποὺ εἶναι πάνω ἀπὸ ὅλους, τῆς ὅποιας πεποίθησής του ποὺ μπορεῖ νὰ μὴν συμπλέει μὲ τὶς πεποιθήσεις τῶν ἄλλων, χωρὶς ὅμως ὁ ἕνας νὰ θίγει τὴν πεποίθηση τοῦ ἄλλου καὶ ὅλοι μαζὶ στὴν κοινὴ πορεία. Ἕνας θεὸς ποὺ ἀνταποκρίνεται στὶς προσδοκίες ὅλων, ἀλλὰ χωρὶς κανένα προσδιορισμὸ γιὰ νὰ μὴν θιγεῖ κανένας στὴν προσωπική του ἰδεοληψία. Ὅσοι ὅμως δὲν τὸν ὑπακούσουν, εἶναι οἱ χαμένοι τοῦ κόσμου τούτου. Εἶναι τὰ παράσιτά της ἀνθρωπότητας. Εἶναι τὰ ἀπόβλητά τῆς «νέας κοινωνίας». Εἶναι οἱ ὀπισθοδρομικοί, οἱ ἀναχρονιστές, οἱ κομπλεξικοὶ ἀκόμα καὶ ψυχοπαθεῖς, ἀνήκουν σὲ ἄλλες ξεπερασμένες ἐποχὲς καὶ εἶναι καταδικασμένοι νὰ χαθοῦν στὸ βάρος τῆς μεγαλειότητάς του.
Ἀλλὰ ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ θεὸς τὸν ὁποῖο προσκυνοῦν ὅλοι αὐτοὶ ; Ψάξαμε νὰ βροῦμε κάποιο ὄνομα ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἀνταποκριθεῖ σὲ αὐτὸν τὸν θεό. Ψάξαμε παντοῦ, ψάξαμε σὲ πολλὲς θρησκευτικὲς ἐκδηλώσεις τῶν «πολύχρωμων» ὀπαδῶν του, ἀλλὰ δὲν μπορέσαμε νὰ βροῦμε κάποιο ἀντάξιο ὄνομα τῆς κοινῆς προσευχῆς ὅλων αὐτῶν τῶν ὑποτιθέμενων θρησκειῶν. Ψάξαμε νὰ βροῦμε ποιὸς εἶναι αὐτὸ ὁ θεὸς ποὺ κυριαρχεῖ πάνω σε ὅλες τις θρησκεῖες, ποὺ εἶναι τὸ κεντρικὸ πρόσωπο στὸ ὁποῖο ἀπευθύνουν τὶς προσευχὲς τοὺς ὅλοι αὐτοὶ ποὺ συμπροσεύχονται μὲ τὰ παρδαλά τους ἄμφια καὶ μὲ τὶς ἀκροβατικές τους τελετὲς ποὺ τῆς ἔχουν βαπτίσει θεία λειτουργία.
Μήπως αὐτὸς ὁ ἄλλος θεὸς ποὺ κάθεται στὴν κορυφὴ τοῦ κόσμου καὶ γοητεύει τοὺς ἀνθρώπους μὲ ὄμορφα καὶ φανταχτερὰ λόγια, ὅπως ἑνότητα, ἀνθρώπινα δικαιώματα, ἀδελφοσύνη, ἰσότητα, κινήματα γιὰ τὴν εἰρήνη καὶ τὴν εὐημερία τῶν ἀνθρώπων, εἶναι κάποιος γνωστός, ἀλλὰ σκόπιμα κρυφὸς καὶ ἀπρόσιτος; Μήπως εἶναι ὁ θεὸς τῆς ἐπιχείρησης αὐτονόμησης τοῦ ἀνθρώπου; τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελώματος, τῆς νομιμοποίησης καὶ προβολῆς κάθε ἀνώμαλης λειτουργίας τῆς φύσεως καὶ παράλληλα ἀπαξίωσης κάθε φυσιολογικῆς σχέσης μεταξύ των ἀνθρώπων, τῆς μιᾶς παγκόσμιας ἡγεμονίας ἀλλὰ γιὰ τὸ «καλό» τῆς ἀνθρωπότητας, τῶν οἰκονομικῶν μεγιστάνων ποὺ «φιλάνθρωποι» καὶ «πονετικοὶ» νοιάζονται γιὰ τὴν ἀνθρώπινη κατανάλωση σὰν τὸ σίγουρο μέτρο τῆς ἀνθρώπινης «εὐτυχίας» πού θὰ τοὺς ἀποφέρει ἀκόμα περισσότερα κέρδη; Μήπως αὐτὸς ὁ ἄλλος θεὸς εἶναι ὁ γνωστὸς «ἄρχοντας τοῦ κόσμου» τούτου ;
Μήπως αὐτὸς ὁ «ἄλλος θεός», εἶναι αὐτὸς ὁ Διάβολος ;
ΠΗΓΗ: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2014/05/blog-post_9022.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου