Ἡ εὐθύνη τῆς Δύσης γιὰ τὴν ἐξόντωση τῶν Χριστιανῶν τοῦ Ἰρὰκ

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
             Τεράστια εἶναι ἡ εὐθύνη τῆς (χριστιανικῆς;) Δύσης γιὰ τὴν ἐξόντωση τῶν Χριστιανῶν τοῦ Ἰράκ. Ἡ τραγικὴ εἰρωνεία εἶναι πὼς ὁ ἀγνωστικιστὴς Πρόεδρος τῆς Γαλλίας κ. Φρ. Ὀλὰντ ἔκαμε «ἀνθρωπιστικὴ» δήλωση, μὲ τὴν ὁποία ἡ χώρα του εἶναι ἕτοιμη νὰ δώσει ἄσυλο τοὺς χριστιανοὺς τοῦ Ἰράκ… «Δὲν θέλουμε νὰ μᾶς δώσετε ἄσυλο, δὲν ζητᾶμε φιλανθρωπία, ζητᾶμε ἀπὸ ἐσᾶς ποὺ προκαλέσατε τὸ χάος στὸ Ἰρὰκ νὰ μᾶς προστατεύσετε καὶ νὰ μείνουμε στὶς προαιώνιες ἑστίες μας, ποὺ τὶς ἔχουμε ἀπὸ τοὺς προγόνους μας, αἰῶνες τώρα, πολὺ πρὶν ἐμφανιστοῦν τὸ Ἰσλὰμ καὶ οἱ Ἄραβες στὴν περιοχὴ», δήλωσε σωστὰ χριστιανὸς κληρικὸς τοῦ Ἰράκ.
              Ὁ παραλογισμὸς τοῦ πολέμου στὸ Ἰρὰκ ἄρχισε τὸ 2003, μὲ τὴν ἐπίθεση τῶν Ἀμερικανῶν καὶ τῶν Βρετανῶν συμμάχων τους – καὶ ἄλλων στὴ συνέχεια-, κατὰ τοῦ σουνίτη δικτάτορα Σαντὰμ Χουσεΐν. Ἡ δικαιολογία ἦταν πὼς διαθέτει πυρηνικὰ ὄπλα, ποὺ ποτὲ δὲν βρέθηκαν. Ἀπὸ τότε τὸ Ἰρὰκ εἶναι στὸ χάος, μὲ κύρια θύματα τοὺς Χριστιανούς, ποὺ εἶναι σὲ πολὺ χειρότερη θέση ἀπὸ πρὶν τὸ 2013. Τότε, ὅπως συμβαίνει καὶ στὴ Συρία, οἱ Χριστιανοὶ ζοῦσαν ὑπὸ ἕνα αὐταρχικὸ καθεστώς, ποὺ ὅμως τοὺς ἔδειχνε μίαν ἀνεκτικότητα. Εἶχαν τὶς ἐκκλησιές τους, τὰ σχολεῖα τους, τὴν θρησκευτικὴ καὶ κοινωνικὴ ζωή τους. Σήμερα δὲν ἔχουν τίποτε. Εἶναι ἐνδεικτικὸ ὅτι οἱ τζιχαντιστὲς τοῦ Ἰσλαμικοῦ Κράτους τοῦ Ἰρὰκ καὶ τοῦ Λεβάντε (ΙΚΙΛ), ὅταν κατέλαβαν τὴ Μοσούλη, ζήτησαν ἀπὸ τοὺς ἐκεῖ Χριστιανοὺς νὰ ἐπιλέξουν: Ἢ νὰ ἀσπασθοῦν τὸ Ἰσλὰμ καὶ νὰ τοὺς ἀφήσουν ἐλεύθερους, ἢ νὰ πληρώνουν κεφαλικὸ φόρο (jiziya tax), ὡς «προστατευόμενοι ἄπιστοι ὑποτελεῖς» (ραγιάδες), ἢ νὰ ἐγκαταλείψουν τὶς οἰκίες καὶ τὶς περιουσίες τους, ἤ, ἂν δὲν ἐφαρμόσουν τὰ ὅσα τοὺς ἐπιτάσσουν, θὰ ἐκτελεσθοῦν!
              Στὴ Μοσούλη, ποὺ εἶναι ἡ σύγχρονη πόλη δίπλα στὴ βιβλικὴ Ἀσσυριακὴ πόλη Νινευί, ὑπῆρχαν 7.500 Χριστιανοί. Σήμερα δὲν ὑπάρχει κανείς. Οἱ περισσότεροι κατέφυγαν σὲ γειτονικὲς περιοχὲς τοῦ βορειοανατολικοῦ Ἰράκ, ποὺ ἐλέγχουν οἱ Κοῦρδοι, πολλοὶ ὅμως ἔγιναν μάρτυρες, βασανίστηκαν καὶ ἐκτελέστηκαν ἀπὸ τοὺς ἰσλαμιστές. Οἱ χριστιανικοὶ ναοὶ τῆς πόλης ἄλλοι σφραγίστηκαν, ἄλλοι καταστράφηκαν, ἄλλοι μετατράπηκαν σὲ τζαμιά, ἄλλοι σὲ στρατῶνες… Τὰ στοιχεῖα ποὺ ἀναφέρονται στὴ σχετικὴ ἀνακοίνωση τῆς Διεθνοῦς Ὑπηρεσίας Ἔρευνας τῶν ἀνὰ τὸν κόσμο διωγμῶν τῶν Χριστιανῶν (Open Doors) εἶναι συγκλονιστικά. Μεταξὺ τῶν ἱερῶν τόπων ποὺ καταστράφηκαν εἶναι καὶ ὁ τάφος τοῦ προφήτη Ἰωνᾶ, ποὺ εἶχε μετατραπεῖ σὲ τζαμί, ἀλλὰ ποὺ οἱ φανατικοὶ ἰσλαμιστὲς τὸ ἰσοπέδωσαν, γιατί θεώρησαν ὅτι αὐτὸ «εἶχε γίνει χῶρος ἀποστασίας καὶ ὄχι προσευχῆς», γιατί προσεύχονταν σ’ αὐτὸ καὶ σιίτες μουσουλμάνοι…
             Ὅμως ἡ Δύση ἀδιαφορεῖ γιὰ τὴ γενοκτονία τῶν Χριστιανῶν τοῦ Ἰρὰκ καὶ γιὰ τὶς καταστροφὲς σὲ θρησκευτικοὺς τόπους καὶ σημαντικὰ πολιτιστικὰ μνημεῖα. Εἶναι ἐντυπωσιακὸ ὅτι ὁ Πρόεδρος Ὀμπάμα, μόλις τὸ Ἰσραὴλ κατήγγειλε ὅτι ἀπήχθη ἀπὸ τὴ Χαμάς ἕνας, ἕνας, στρατιώτης του, ἀμέσως προέβη ὁ ἴδιος σὲ αὐστηρὴ δήλωση γιὰ τὴν ἀπελευθέρωσή του. Γιὰ τοὺς Χριστιανοὺς τοῦ Ἰράκ, πού, μὲ κύρια τὴν εὐθύνη τῶν ΗΠΑ, ὑφίστανται γενοκτονία ἀπὸ τοὺς ἰσλαμιστὲς ἀντάρτες, δὲν ὑπῆρξε ἀνάλογη πρακτικὴ κίνηση συμπαράστασης ἀπὸ τὸν Ἀμερικανὸ Πρόεδρο.
              Στὴ γραφειοκρατία τῆς CIA καὶ τῶν ἄλλων δικτύων πληροφοριῶν τῶν ΗΠΑ ἢ τὰ στελέχη τους ἔχουν εὐφυΐα ποὺ δὲν ἀνταποκρίνεται στὴν ἰσχὺ τῆς χώρας, ἢ κάνουν ὑπολογισμοὺς σὲ κολοσσιαῖα ζητήματα γεωστρατηγικῆς ὡς νὰ παίζουν κάποιο παιχνίδι «Ἀτάρι», ἢ ἔχουν παντελῆ ἄγνοια τῆς ἱστορίας καὶ τῶν ἰδιομορφιῶν τῶν χωρῶν καὶ τῶν λαῶν στοὺς ὁποίους ἐμπλέκονται, ἢ τέλος εἶναι τόσο μεγαλοφυεῖς καὶ ἔχουν σχέδιο νὰ κατασκευάσουν ἀπὸ τὸ χάος καὶ τὴν κόλαση τῆς Μέσης Ἀνατολῆς ἕνα νέο χάρτη μὲ καινούργια κράτη, ποὺ θὰ ἐλέγχουν, καὶ νὰ περιθωριοποιήσουν στὴν εὐρύτερη περιοχὴ ὅσες χῶρες δὲν εἶναι συνεργάσιμες, ὅπως λ.χ. τὴ Ρωσία καὶ τὴν Κίνα. Ἂν πάντως οἱ ΗΠΑ σκέφτονταν μὲ τὸ χάος στὸ Ἰρὰκ καὶ στὴ Λιβύη νὰ ἰδιοποιηθοῦν τὰ πλούσια κοιτάσματα πετρελαίων τους, μὲ ὅσα στοιχεῖα εἶναι γνωστά, ἔχουν ἀποτύχει. Ἂν πάλι σκέφτονταν νὰ κερδοσκοπήσουν μὲ τὶς τιμὲς τοῦ ἀργοῦ πετρελαίου, μὲ τὴ διαφορὰ στὶς τιμὲς Νέας Ὑόρκης καὶ Λονδίνου (Μπρὲντ) ἐκεῖ τὰ ἔχουν καταφέρει.
              Δὲν εἶναι εὔκολο πάντως νὰ ἐξηγηθοῦν λογικὰ τὰ λάθη τῶν ΗΠΑ καὶ τῶν συμμάχων τους στὴ Λιβύη, στὴν Αἴγυπτο, στὴ Συρία, στὸ Ἰρὰκ καὶ σὲ ἄλλα κράτη, ποὺ προώθησαν τὴν «ἀραβικὴ ἄνοιξη» καὶ ποὺ βρίσκονται στὸ χάος ἐμφυλίων πολέμων. Δὲν εἶναι εὔκολο νὰ ἐξηγηθεῖ ἡ χωρὶς οὐσιαστικὴ ἀντίσταση ἀπὸ τὶς ΗΠΑ ἀνάπτυξη τοῦ ΙΚΙΛ στὴ Συρία καὶ στὸ Ἰρὰκ καὶ ἡ μεγιστοποίηση τοῦ κινδύνου ἱδρύσεως ἀπὸ μέρους του «χαλιφάτου» στὶς περιοχὲς ποὺ ἔχει καταλάβει καὶ ὅπου θὰ ἐφαρμόζει τὴν ἀπάνθρωπη σαρία σὲ βάρος ὄχι μόνο τῶν Χριστιανῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν «ἀντιδραστικῶν» μουσουλμάνων. Δὲν χωράει στὸ μυαλὸ τοῦ κοινοῦ ἀνθρώπου πῶς ἀπὸ τὴν ἐξόντωση τοῦ ἡγέτου τῆς Ἂλ Κάϊντα Ὀσάμα Μπὶν Λάντεν «γεννήθηκε» ὁ κλῶνος του, στὸ πρόσωπο τοῦ ἡγέτη τοῦ ΙΚΙΛ Ἀμποὺ Μπακρ ἄλ Μπαγκνταντὶ καὶ πῶς οἱ ταλιμπάν, ἀντὶ νὰ περιοριστοῦν καὶ νὰ ἐξουδετερωθοῦν στὸ Ἀφγανιστάν, ἐξαπλώθηκαν σὲ νέα κράτη καὶ μὲ περισσότερα μέσα… Πῶς ἐπίσης ἀπὸ τὶς καταστροφὲς στὸ Ἀφγανιστὰν τῶν ἐξελληνισμένων κολοσσιαίων ἀγαλμάτων τοῦ Βούδα, ἦρθαν οἱ καταστροφὲς μεγαλοπρεπῶν ναῶν καὶ τζαμιῶν στὸ Ἰρὰκ καὶ στὴ Συρία.
              Ὑπενθυμίζεται ὅτι παλαιότερα ἡ μεγάλη ἀπειλὴ γιὰ τὴ Δύση ἦσαν οἱ Σιίτες τοῦ Ἰρὰν μὲ τοὺς Ἀγιατολάχ, τοῦ Λιβάνου μὲ τὴ Χεζμπολὰ καὶ τῆς Συρίας μὲ τοὺς κατέχοντες τὴν ἐξουσία Ἀλαουίτες. Στὴ συνέχεια οἱ Σουνίτες φάνηκαν περισσότερο ἀπειλητικοὶ γιὰ τὴ Δύση μὲ τὶς Βαχαμπιτικὲς αὐταρχικὲς μοναρχίες τοῦ Κόλπου, τὶς τρομοκρατικὲς ἐπιθέσεις τῆς Ἂλ Κάϊντα, τοὺς Τζιχαντιστὲς στὴ Συρία καὶ στὸ Ἰράκ, τοὺς Ταλιμπὰν στὸ Ἀφγανιστὰν καὶ στὸ Πακιστάν, τοὺς Ἀδελφοὺς Μουσουλμάνους στὴν Αἴγυπτο. Προφανῶς τὰ κομπιοῦτερς τῶν στελεχῶν τῶν ΗΠΑ θὰ ἔχουν ζαλιστεῖ ἀπὸ τὶς ραγδαῖες ἐξελίξεις…
             Ἡ Δύση δείχνει ἐπιπολαιότητα στὴ μελέτη τοῦ Ἰσλὰμ καὶ ἐφησυχάζει μὲ τὴ στρατιωτικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἰσχύ της. Κάνει λάθος. Δὲν ἀντιλαμβάνεται τὴν ἀπειλή, ποὺ αὐτὸ δημιουργεῖ μὲ τὶς ἀκραῖες, φανατικὲς καὶ πολεμοχαρεῖς ὁμάδες του καὶ μὲ τὸν πακτωλὸ τῶν χρημάτων ποὺ διαθέτουν, ἀνεξάρτητα ἂν εἶναι σουνιτικὲς ἢ σιιτικές. Γιὰ τὴν ἄγνοια τῶν «εἰδικῶν» στὶς ΗΠΑ περὶ τοῦ Ἰσλὰμ εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ περίπτωση τοῦ ἀμερικανοῦ καθηγητῆ Σάμιουελ Χάντινγκτον, ὁ ὁποῖος ἐθεωρεῖτο ὁ κατ’ ἐξοχὴν εἰδικὸς στὰ θέματα γεωστρατηγικῆς. Στὸ παγκόσμιας ἐπιτυχίας βιβλίο του γιὰ τὴ σύγκρουση τῶν πολιτισμῶν, ὀρθὰ πρόβλεψε ὅτι θὰ εἶναι πόλεμος θρησκειῶν, ἀλλὰ ταύτισε τὸ Ἰσλὰμ μὲ τοὺς Χριστιανοὺς Ὀρθοδόξους, ποὺ ἦσαν γιὰ πολλοὺς αἰῶνες τὰ πρῶτα καὶ μοναδικὰ ἀναχώματα τοῦ πολιτισμένου κόσμου καὶ τὰ πρῶτα θύματα τῆς μουσουλμανικῆς ἐπιθετικότητας καὶ βαρβαρότητας.
              Ἡ Δύση, ἕνεκα τῆς ἀγνοίας ἢ τῆς ἀφροσύνης της, ἀφήνει τὸ Ἰσλὰμ ἀνεξέλεγκτα νὰ ἀναπτύσσεται. Ἡ ἄθεη Γαλλία τοῦ κ. Ὀλὰντ ἔχει γίνει ἕρμαιο τῆς ἰσλαμικῆς προπαγάνδας. Ἡ «Φιγκαρὸ» τῆς 29ης Ἰουλίου 2014 ἔγραψε στὴν πρώτη της σελίδα πὼς μὲ τὴν εὐκαιρία τοῦ Ραμαζανίου Λιβανέζος ἐκδότης μοίρασε ἰσλαμικὲς ἐκδόσεις σὲ 1000 καταστήματα τῆς Γαλλίας. Μεταξὺ αὐτῶν καὶ ἐκεῖνα ποὺ ἐκθειάζουν τὴ τζιχὰντ καὶ τὸν θάνατο «τῶν ἀπίστων», ὅπως εἶναι τὸ βιβλίο «Ὁ δρόμος τοῦ Μουσουλμάνου»…
             Στὴν Ἑλλάδα ἡ κατάσταση δὲν εἶναι καλύτερη, ὡς πρὸς τὴ μὴ γνώση τοῦ Ἰσλάμ. Ἡ κυρία Γιαννάκου, ὡς Ὑπουργὸς Παιδείας, ὅταν ἐξήγγειλε τὴν ἀνέγερση τζαμιοῦ στὸ Βοτανικό, μὲ δαπάνη τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους, καὶ ἐρωτήθηκε ποιοὶ θὰ προσεύχονται ἐκεῖ, οἱ Σουνίτες ἢ οἱ Σιίτες, ἔδωσε τὴν ἀπάντηση «ἂς τὰ βροῦν μεταξύ τους», ἀπάντηση ποὺ ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὰ ὅσα συμβαίνουν στὸ Ἰράκ, ἦταν πρόχειρη καὶ ἐπικίνδυνη γιὰ τὴν ἠρεμία τῆς Ἀθήνας καὶ τῆς χώρας. Στὸ ἴδιο ἐπίπεδο μὲ τὴν κυρία Γιαννάκου γνώσης τοῦ Ἰσλὰμ κινεῖται τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας καὶ σήμερα, μὲ τὴν προώθηση ἵδρυσης Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Θεσσαλονίκης καὶ τοῦ Δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Ι. Μπουτάρη, μὲ τὴ διάθεσή του νὰ μετατρέψει τὴν συμπρωτεύουσα σὲ μία πόλη «ἑλκυστικὴ» στοὺς Τούρκους, 102 χρόνια μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσή της ἀπὸ τὴ μακραίωνη καὶ ἀπάνθρωπη δουλεία σ’ αὐτούς.
              Τὴ γενοκτονία τῶν Χριστιανῶν τοῦ Ἰρὰκ καταδίκασαν μὲ δηλώσεις τους οἱ Ὀρθόδοξοι Πατριάρχες Ἀντιοχείας κ. Ἰωάννης καὶ Ἱεροσολύμων κ. Θεόφιλος. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος δὲν προέβη σὲ κάποια εἰδικὴ δήλωση. Ἀρκέστηκε προφανῶς στὴ γενικὴ μνεία ποὺ ἔγινε στὴν κοινὴ δήλωση μὲ τὸν Πάπα Φραγκίσκο στὰ Ἱεροσόλυμα, τὸν περασμένο Μάϊο, πρὶν δηλαδὴ ἐπιδεινωθεῖ ἡ κατάσταση στὸ Ἰράκ. Τὴ συμπαράστασή του στοὺς δοκιμαζόμενους Χριστιανοὺς τοῦ Ἰρὰκ καὶ γενικότερα τῆς Μέσης Ἀνατολῆς ἐξέφρασε, πρὸς τιμήν του, μὲ ἐγκύκλιό του, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς κ. Δημήτριος. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τηρεῖ σιγὴ γιὰ τὴ δοκιμασία τῶν Χριστιανῶν στὸ Ἰράκ. Τὸ παράξενο θὰ ἦταν ἂν εἶχε ἐκδώσει κάποια ἀνακοίνωση.

 

ΠΗΓΗ: http://christianvivliografia.wordpress.com/2014/08/05/%e1%bc%a1-%ce%b5%e1%bd%90%ce%b8%cf%8d%ce%bd%ce%b7-%cf%84%e1%bf%86%cf%82-%ce%b4%cf%8d%cf%83%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b9%e1%bd%b0-%cf%84%e1%bd%b4%ce%bd-%e1%bc%90%ce%be%cf%8c%ce%bd%cf%84%cf%89%cf%83%ce%b7/