Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Σιωπή πληροφόρησης από την Ισλανδία. Γιατί;

Ευχαριστούμε το φίλο ακροατή Σωτήρη Μ. που μας έστειλε το παρακάτω κείμενο. Η απάντηση στο αμείλικτο ερώτημα του τίτλου δεν υπάρχει… Ή μάλλον δεν μπορεί να εκφραστεί δυνατά. Όμως η Ισλανδία απέδειξε ότι δεν είναι μονόδρομος η καταστροφή μίας χώρας.
Αντίθετα 155 «βουλευτές» ξεπούλησαν πλήρως την Ελλάδα με το «Ναι» τους στο Μεσοπρόθεσμο ενώ ο ίδιος ο Πρωθυπουργός οδήγησε τη χώρα μας στην ελεγχόμενη πτώχευση με το νέο δάνειο που συμφώνησε να λάβουμε και να ξεπληρώνουμε για 30 χρόνια… Δυστυχώς τα γεγονότα καθημερινά μας προλαβαίνουν και μας πικραίνουν. Μοιάζουμε ανίκανοι πια να σώσουμε τον τόπο μας...  ΜΟΝΟ ο ΘΕΟΣ μπορεί να μας σώσει, αλλά εμείς ως ΛΑΟΣ στην πλειονότητα παραμένουμε μακριά Του και αμετανόητοι… Κι αν δεν αλλάξουμε σύντομα, τότε αυτό το δράμα που ζούμε (και που ως φαίνεται μας αξίζει, αφού έχουμε τους πολιτικούς που μας ταιριάζουν) θα συνεχίσει να γίνεται όλο και πιο οδυνηρό. Κρίμα αυτοί που μας διοικούν να μην έχουν ίχνος εθνικής  ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ περηφάνιας και ΦΙΛΟΤΙΜΟΥ. Όμως αυτό το τελευταίο δεν μπορεί να μεταφραστεί στις ξένες γλώσσες που μιλάνε και τους είναι παντελώς άγνωστο σαν νόημα, σαν έννοια και σαν τρόπος ζωής. Αξίζει να διαβάσετε το κείμενο που λάβαμε:

Σιωπή πληροφόρησης από την Ισλανδία. Γιατί;
Αν κάποιος πιστεύει οτι δεν υπάρχει λογοκρισία σήμερα, ας μου πεί πώς, ενώ έγινε γνωστό τι συνέβη στην Αίγυπτο, δεν γράφτηκε ποτέ τι συμβαίνει στην Ισλανδία:
 Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν δημιουργήσει αυτές στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής οικονομικής πολιτικής τους και κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα για την αναδιαμόρφωση του συντάγματος.
Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα στην εξουσία που μας οδήγησε στην παρούσα κρίση.
Εδώ, γιατί δεν μπορέσαμε να μάθουμε τίποτα γι' αυτά τα γεγονότα εδώ και δύο χρόνια;
Τι θα γινόταν αν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες έπαιρναν παράδειγμα;
Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία:
2008. Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα, σταματάει τη λειτουργία του το χρηματιστήριο. Η χώρα είναι σε πτώχευση.
2009. Οι διαμαρτυρίες του κόσμου μπρος στην Βουλή καταφέρνουν και κηρύσσονται πρόωρες εκλογές και προκαλούν την παραίτηση του πρωθυπουργού και όλης της κυβέρνησης. Συνεχίζει η άθλια κατάσταση της οικονομίας της χώρας.
Μέσω ενός νόμου προτείνεται να πληρωθεί το χρέος στην Μ.Βρετανία και την Ολλανδία, με την πληρωμή 3.500 εκ. ευρώ, που θα πληρώσουν όλες οι ισλανδικές οικογένειες μηνιαία για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο.
2010. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ζητάει δημοψήφισμα για το νόμο.
Τον Γενάρη του 2010 ο πρόεδρος αρνείται να θέσει τον νόμο σε ισχύ και ανακοινώνει οτι θα υπάρξει αίτημα για λαϊκή ετυμηγορία.
Τον Μάρτιο γίνεται το δημοψήφισμα και σαρώνει το ΟΧΙ στην πληρωμή με 93% των ψήφων.
H κυβέρνηση αρχίζει δικαστική έρευνα για ευθύνες για την κρίση. Αρχίζουν οι συλλήψεις τραπεζιτών και υψηλόβαθμων στελεχών. Η Interpol εκδίδει διαταγή και όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες εγκαταλείπουν την χώρα.
Στο πλαίσιο της κρίσης, εκλέγεται ένα σώμα από πολίτες για να συγγράψει το νέο Σύνταγμα. Εκλέγονται 25 πολίτες, χωρίς πολιτική εξάρτηση, από τους 522 που παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι. Η προϋπόθεση υποψηφιότητας ήταν να είναι ενήλικοι και να έχουν προταθεί από 30 άτομα.
Το σώμα αρχίζει την εργασία του τον Φεβρουάριο του 2011 και θα παρουσιάσει μια carta magna λαμβάνοντας υπ' όψιν τις ομόφωνες συστάσεις διαφορετικών συνελεύσεων που θα πραγματοποιούνται  σε όλη τη χώρα.
Θα πρέπει να επικυρωθεί από την υπάρχουσα βουλή και από την επόμενη αναθεωρητική που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.
Αυτή είναι η σύντομη ιστορία της Ισλανδικής επανάστασης: Παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης, εθνικοποίηση της τράπεζας, δημοψήφισμα για τις κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις, φυλάκιση των υπεύθυνων της κρίσης και ξαναγράψιμο του συντάγματος από τους πολίτες.
Μίλησαν για όλ' αυτά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ? Φυσικά ΟΧΙ!
Ο ισλανδικός λαός έδωσε ένα μάθημα δημοκρατίας σ' όλον τον κόσμο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: