Φεύγουμε για Ιεροσόλυμα…

του Λυκούργου Μαρκούδη

Όμορφο και παρήγορο συναίσθημα! Και μόνο να το επιθυμήσεις, πραγματικά όμως, μέσα από τα βάθη της καρδιάς σου, νιώθεις πως ήδη βρίσκεσαι στο δρόμο… Στο δρόμο για την Αγία Γη. Για την υπέροχη αυτή περιοχή του πλανήτη μας που είναι μοναδική. Ελάτε μαζί μας λοιπόν! Να επισκεφθούμε ένα μέρος που αν και μας είναι άγνωστο, ταυτόχρονα μας είναι απόλυτα οικείο. Που αν και μοιάζει μακρινό είναι πέρα για πέρα δίπλα μας. Ή μήπως μέσα μας;

Ελάτε μαζί μας! Να δούμε την Αγία Γραφή να ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας. Έτσι όπως ποτέ και κανένας δεν θα μπορέσει να μας την παρουσιάσει ή να μας την διδάξει. Ελάτε να περπατήσουμε στα μέρη όπου βάδισε ως άνθρωπος ο ίδιος ο Θεός μας… Να απολαύσουμε λίγες μέρες σε άλλη διάσταση, χρονική και χωρική! Ναι, γιατί αλλάζει και ο χρόνος και ο χώρος, όταν πας στην Αγία Γη…

Με τι μπορεί να συγκριθεί η επίσκεψη στο Σπήλαιο που γεννήθηκε ο Χριστός μας; Πως μπορείς να αποτυπώσεις τον αγιασμό των υδάτων στον τόπο που Βαπτίστηκε ο Κύριος στον Ιορδάνη ποταμό; Πως γίνεται να μη δακρύσεις από ευγνωμοσύνη και ικεσία μπροστά στον τάφο της Υπεραγίας Θεοτόκου στη Γεθσημανή, μπροστά στην ίδια την Μητέρα μας; Υπάρχουν λόγια να περιγράψεις τον Φρικτό τόπο της Σταυρώσεως στο Γολγοθά με την άρρητη ευωδία που δεν παύει ποτέ να αναδύεται από το βράχο; Μπορούν τα γόνατα να μη λυγίσουν και η καρδιά να μην νιώθει πως θα σπάσει, όταν σχεδόν γονατιστός θα εισέρχεσαι στον ιερότερο τόπο της οικουμένης, στον Πανάγιο και Ζωοδόχο Τάφο; Στον όντως Πανάγιο, αφού εκεί χώρεσε ο μόνος Αχώρητος και στον εξόχως Ζωοδόχο, αφού από εκεί ξεχύνεται η μόνη Ζωή, η ζωοποιός όλων μας.

Γιατί να πάει κάποιος τέτοια εποχή στην Αγία Γη; Μία ερώτηση που θα κάνουν κάποιοι λιγότερο συναισθηματικοί και περισσότερο  πραγματιστές. Μα τέτοια εποχή, είμαστε για ταξίδια; Είναι το ερώτημα των απογοητευμένων από όσα συμβαίνουν γύρω μας, μα κυρίως των φοβισμένων με όσα βλέπουν να συμβαίνουν και για όσα νιώθουν πως θα συμβούν. Ένα γλυκό γεροντάκι στην Αγία Γη, με ελάχιστο σωματικό ύψος, αλλά με ένα δυσθεώρητο ψυχικό σθένος, με απλότητα και γεμάτο πονεμένη αγάπη λόγο λέει σε όσους τον επισκέπτονται στην Αγία Γη: «Όταν θα πάτε στην Ελλάδα, να ρωτάτε τους δικούς σας, τους φίλους σας, τους γνωστούς… Να τους λέτε «έχετε πάει στην Αγία Γη» και αν σας λένε «όχι» να τους απαντάτε «χάσατε»! Όλη η αλήθεια σε μία και μόνο λέξη!

Έχετε πάει στην Αγία Γη; Έχετε ζήσει λίγες στιγμές συνοδοιπόροι με το Θεό μας; Έχετε νιώσει ελάχιστοι μπροστά στο μεγαλείο του Θεού μας; Έχετε για λίγες μέρες ξεχάσει τα πάντα και τους πάντες;  Έχετε ξεπεράσει τις ανθρώπινες αντοχές οδοιπορώντας στην Γη την Αγιασμένη; Έχετε σταθεί με δέος και συγκίνηση σε μοναστήρια ιστορικά περιτριγυρισμένοι από δεκάδες ολοζώντανους Αγίους; Έχετε φτάσει στο σημείο της αναχώρησης και να ζείτε την προσωπική σας συγκινησιακή στιγμή του αποχωρισμού, δοξάζοντας και ευχαριστώντας το Θεό που σας αξίωσε της τιμής και της ευλογίας και συνάμα να ικετεύετε ενδόμυχα να μην τελειώσει η στιγμή;

Θα μπορούσε να είναι πολύ μακρύς ο κατάλογος με τα ερωτήματα… Όμως η απάντηση «χάσατε», μεστή μιας αλήθειας που αναζητάει να γίνει κτήμα όλων,  ταιριάζει απόλυτα σε κάθε τέτοιο ή ανάλογο ερώτημα. Όμως, τώρα, περισσότερο ίσως από κάθε άλλη φορά, η επίσκεψη στην Αγία Γη αποκτά μία άλλη παράμετρο. Είναι το μόνο ταξίδι αναψυχής. Γιατί πρόκειται για ένα ταξίδι της ψυχής μας. Εκεί την ταξιδεύουμε για να ακουμπήσει στα πανάγια προσκυνήματα και να ξαποστάσει. Να ξαλαφρώσει από τα αβάστακτα βάρη που την κρατάνε βυθισμένη στην αγωνία, τη φοβία, την απογοήτευση… Να προσευχηθεί και να πάρει δύναμη, όχι γιατί εκεί οι προσευχές εισακούονται καλύτερα, αλλά γιατί εκεί προσευχόμαστε καλύτερα. Με μεγαλύτερη θέρμη δηλαδή και εντονότερη συγκίνηση. Με πλήρη συναίσθηση της ελαχιστότητας μπροστά στο μεγαλείο του Θεού. Και φυσικά με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη πως ο «Πανταχού Παρών» Θεός θα μας ακούσει μέσα στα μονοπάτια της Αγίας Γης και θα γίνει ο «τα πάντα πληρών» για τα αιτήματά μας.

Σε λίγες μέρες θα ταξιδέψουμε με τη βοήθεια του Θεού μας στην Αγία Γη. Φίλοι και γνωστοί, σε μία επίσκεψη ουσίας στην Αγία Γη των Ιεροσολύμων, λίγο πριν την έναρξη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ελάτε μαζί μας! Είτε έχετε ξαναπάει στο παρελθόν, είτε όχι. Για λίγες μόνο μέρες… Να αφήσουμε πίσω μας χρεωκοπίες και λοιπά βάσανα και να αναζητήσουμε την πνευματική μας αναγέννηση. Διάθεση χρειάζεται. Αυτό είναι το πρώτο και σημαντικότερο. Να νιώσει η καρδιά μας πως πλημυρίζει από επιθυμία…

Ελάτε μαζί μας. Στην παρέα μας, όπου θα κάνουμε όλοι ό,τι μπορούμε για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. Με μόνο σκοπό να «κλέψουμε» την Αγία Γη και την ευλογία της. Να παγιδέψουμε την ευλογία αυτή μέσα στην ψυχή μας για πάντα. Λίγες θέσεις υπάρχουν. Σε λίγες μέρες φεύγουμε…. Τολμήστε με γενναιότητα ψυχής αυτό το ταξίδι. Τότε θα μπορεί να πει κάποιος «δεν χάσαμε».

Δείτε το πρόγραμμα και πληροφορίες στο: http://proskinima.blogspot.gr/2014/01/blog-post.html