Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας
Ἀπὸ ὥρα σὲ ὥρα περιμένουμε τὸν γείτονα μας Τοῦρκο νὰ μᾶς κάνει μεγάλο καλό. Καὶ ποιὸ θὰ εἶναι αὐτό; ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ τὸν Κολοκοτρώνη ποὺ φέρουμε μέσα μας.
8 Ὀκτωβρίου 1838 στὴν Πνύκα Ὁ Γέρος τοῦ Μοριὰ ὁμιλεῖ σὲ μαθητὲς στὴν Πνύκα: "Ὅταν ἀποφασίσαμε νὰ κάμωμε τὴν Ἐπανάσταση, δὲν ἐσυλλογισθήκαμε οὔτε πόσοι εἴμεθα οὔτε πὼς δὲν ἔχομε ἅρματα οὔτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τὰ κάστρα καὶ τὰς πόλεις οὔτε κανένας φρόνιμός μας εἶπε «ποῦ πᾶτε ἐδῶ νὰ πολεμήσετε μὲ σιταροκάραβα βατσέλα», ἀλλὰ ὡς μία βροχὴ ἔπεσε εἰς ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας μας, καὶ ὅλοι, καὶ ὁ κλῆρος μας καὶ οἱ προεστοὶ καὶ οἱ καπεταναῖοι καὶ οἱ πεπαιδευμένοι καὶ οἱ ἔμποροι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, ὅλοι ἐσυμφωνήσαμε εἰς αὐτὸ τὸ σκοπὸ καὶ ἐκάμαμε τὴν Ἐπανάσταση.
Εἰς τὸν πρῶτο χρόνο τῆς Ἐπαναστάσεως εἴχαμε μεγάλη ὁμόνοια καὶ ὅλοι ἐτρέχαμε σύμφωνοι. Ὁ ἕνας ἐπῆγεν εἰς τὸν πόλεμο, ὁ ἀδελφός του ἔφερνε ξύλα, ἡ γυναίκα τοῦ ἐζύμωνε, τὸ παιδὶ τοῦ ἐκουβαλοῦσε ψωμὶ καὶ μπαρουτόβολα εἰς τὸ....
στρατόπεδον καὶ ἐὰν αὐτὴ ἡ ὁμόνοια ἐβαστοῦσε ἀκόμη δύο χρόνους, ἠθέλαμε κυριεύσει καὶ τὴν Θεσσαλία καὶ τὴν Μακεδονία, καὶ ἴσως ἐφθάναμε καὶ ἕως τὴν Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τοὺς Τούρκους, ὁπού ἄκουγαν Ἕλληνα καὶ ἔφευγαν χίλια μίλια μακρά. Ἑκατὸν Ἕλληνες ἔβαζαν πέντε χιλιάδες ἐμπρός, καὶ ἕνα καράβι μίαν ἅρμαδα".
Τρίτη, 3 Σεπτεμβρίου 2013 κάπου στὴν Καστοριὰ ἕνας Γέρος στὴν καρδιὰ τοῦ ὁποίου "ξύπνησε" ὁ Κολοκοτρώνης ὁμιλεῖ σὲ νέους στὸ καφενεῖο τοῦ χωριοῦ. Ἐπίκαιροι διάλογοι …πού μου μεταφέρθηκαν καὶ προσπάθησα νὰ τοὺς ἀποδώσω σὲ μία λογικὴ συνέχεια κειμένου ὡς ἀντίδωρο στὸ χειμαζόμενο σήμερα Ἕλληνα.
- Συνελθε ρὲ φίλε, σὲ λίγο θὰ ἔχουμε πόλεμο!
- Ἄντε ρὲ μᾶς ἔπρηξες ἐδῶ καὶ χρόνια μὲ τὴν καταστροφολογία σου...
Ὁ νεαρὸς μὲ τὸ freddo-espesso τὰ ἔβαζε μὲ τον "δικτυωμένο" τοῦ χωριοῦ ποὺ ἦταν τὸ παρατσούκλι τοῦ δεύτερου γιατί βρισκόταν μόνιμα κολλημένος στὸ διαδίκτυο. Ἔτσι τὰ λόγια πηγαινοερχόταν μεταξύ τους δίχως νόημα μέχρι ποὺ παρενέβη ἕνας τρίτος ἀρκετὰ ἡλικιωμένος στοὺς χρόνους καὶ σεβάσμιος στοὺς λόγους ὁ "μπάρμπα- Ποθητός".
- Ἐδῶ ποὺ κάθεστε καὶ οἱ δύο καὶ ἀπολαμβάνετε τὸν καφὲ σᾶς ἀμέριμνα κάτω ἀπὸ τὸν κεντρικὸ πλατάνι ποὺ σκεπάζει τὸν καφενέ, ἐδῶ σε τοῦτο τὸ δένδρο, οἱ κομιτατζῆδες κρέμασαν τὸν δάσκαλο καὶ τὸν παπὰ τοῦ χωριοῦ μας. Λοιπὸν βάλτε τὸ καλὰ μέσα στὸ φευγάτο μυαλό σας. Ἀπὸ τότε μέχρι καὶ σήμερα ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ παλιὰ χρόνια ὁ πόλεμος ποτὲ δὲν σταμάτησε πάνω σε αὐτὸ τὸ ἁλωνάκι ποὺ τὸ λένε Ἑλλάδα. Ἀντίθετα ἐμεῖς σήμερα βιώνουμε βαθὺ ὕπνο καὶ δὲν καταλαβαίνουμε τὶς μορφὲς πολέμου ποὺ ἐνεργοῦνται ἐναντίον μας μὲ σκοπὸ νὰ συντρίψουν σὲ κομμάτια τὶς δύο μαρμάρινες πνευματικὲς κολῶνες τοῦ κόσμου πάνω στὶς ὁποῖες στηρίζεται ὁ ἀνθρώπινος πολιτισμός. Καὶ ἂν στὸ σχολειὸ δὲν σᾶς ἔμαθαν ποιὲς εἶναι οἱ κολῶνες αὐτές, μάθε τὸ ἀπὸ τὴν πείρα τῆς ζωῆς μου, ὅτι εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ὁ Ἑλληνισμός.
- Ἄρα καὶ ἐσὺ ποὺ ρουφᾶς τὸ freddo καὶ ἐσὺ ποὺ παπαγαλίζεις μὲ τὸ διαδίκτυο εἶσθε βαθιὰ νυχτωμένοι. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ- ΗΔΗ- ΕΝΕΡΓΕΙΤΑΙ. Ἁπλῶς τώρα ἡ ΣΥΡΙΑ θὰ μᾶς ΣΥΡΕΙ στὴν ΤΡΙΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ! Καὶ ὁ λόγος εἶναι τὸ πυρηνικὸ- θανατηφόρο ὁπλοστάσιο ποὺ διαθέτουν οἱ ἀνθρωποκτόνες -ἀντιχριστες δυνάμεις τῶν ἡμερῶν μας.
Ὅλοι οἱ θαμῶνες τοῦ καφενὲ τοῦ χωριοῦ σιώπησαν καὶ ἄκουγαν τὰ λόγια τοῦ κυρ. Ποθητού. Ἄλλωστε ἀπὸ τὶς εἰδήσεις τῆς TV δὲν ἔβγαζαν ἄκρη. Καὶ ὁ παπποὺς συνέχιζε ἀκάθεκτος νὰ φυλλορροεῖ τὶς σκέψεις του μέσα ἀπὸ τὴν σοφία τῶν χρόνων του.
- Ἂν δὲν τὸ ξέρετε, ἐδῶ πάνω στὴν Καστοριά μας στοὺς χρόνους τῆς λατινοκρατίας ὑπῆρχε τὸ ζωντανὸ Ρωμαίικο Δεσποτάτο τῆς Ἠπείρου. Γι' αὐτὸ καὶ τὰ τόσα περίτεχνα βυζαντινὰ Ἐκκλησάκια καὶ τὰ καλαίσθητα ἱστορικὰ μνημεῖα σὲ ὅλη τὴν ἐπικράτεια τῆς Ἠπείρου, τῆς Δύτ. Μακεδονίας καὶ τῆς Ἄρτας. Μετὰ τὴν λατινοκρατία καὶ τὴν σύντομη περίοδο τῶν Παλαιολόγων μᾶς ἦρθε καπάκι ἡ Τουρκοκρατία γιὰ 500 καὶ χρόνια καὶ ἀποκτήσαμε ἐδῶ καὶ 100 χρόνια ρανίδες λευτεριᾶς ἀφοῦ μεταγγίσαμε μαρτυρικὸ αἷμα στὴν γῆ ποὺ μᾶς γέννησε ἡ ὁποία γνώρισε ἀκόμα καὶ στὶς μέρες μας τὴν φρίκη τῶν κομιτατζήδων καὶ τῶν παγκόσμιων χορηγῶν τους. Τί νὰ ποῦμε ἄραγε καὶ γιὰ τὰ σιδερόφρακτα ὄντα τοῦ ναζισμοῦ ποῦ κατέκλυσαν τὴν χώρα μας σὰν ἀκρίδες;
Ἡ συζήτηση πήγαινε νὰ γίνει ἱστορικὴ ἀλλὰ ὁ παπποὺς μὲ μιὰ φράση –ἐρώτηση τὴν ἄλλαξε σὲ πολιτικὴ καὶ ἄναψε τὰ αἵματα.
- Μπορεῖ νὰ μοῦ πεῖ κάποιος ἂν ἡ τότε λατινοκρατία διαφέρει σὲ τίποτε ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς τοκογλυφικοὺς μηχανισμοὺς τῶν ἀπογόνων των Λατίνων δυναστῶν ποῦ λυμαίνονται τοὺς καρποὺς τῆς ζωῆς μας;
Σιώπησαν ὅλοι γιατί δὲν καλοκατάλαβαν τὸ νόημα τῆς ἐρώτησης. Μόνον ὅταν ὁ παπποὺς τοὺς μίλησε γιὰ τὸν φόρο αἵματος καὶ τὰ χαράτσια ποὺ κατέβαλαν παρὰ τὴν θέληση τοὺς οἱ ὑπόδουλοι Ἕλληνες στοὺς Λατίνους καὶ στοὺς Τούρκους ὅλοι ξεσηκώθηκαν γιατί θυμήθηκαν τὰ δικά τους χαράτσια ποὺ ἔπεσαν πάνω στὰ κεφάλια τοὺς πρόσφατα!
Καὶ ἄρχισαν τότε ὅλοι μαζὶ νὰ μιλοῦν γιὰ τὶς ἀδικίες, τὶς κλεψιὲς καὶ τὶς καταχρήσεις ποὺ συνέχεια ἀποκαλύπτονται .
- Τὸ μυαλὸ ἐπιτέλους ἄρχισε νὰ λειτουργεὶ μὲ τὸ ἄδειασμα τῆς τσέπης, εἶπε ὁ κυρ. Ποθητὸς ποὺ κατάλαβε τὴν ἀγανάκτηση αὐτὴ καὶ στράφηκε πλέον συμβουλευτικὰ στοὺς νέους.
Ἐσεῖς οἱ νέοι ἔχετε νὰ ἀσχοληθεῖτε μὲ πιὸ σπουδαία πράγματα, ἀρκεῖ νὰ ξεσηκωθεῖτε ἀπὸ τὰ παχνιά σας καὶ νὰ ἀρχίσει νὰ λειτουργεῖ τὸ μυαλὸ σωστά. Σκεφτεῖτε μόνο πόσες γενιὲς πέρασαν στὰ 550 χρόνια ἀπὸ τότε ποὺ χάσαμε τὴν πρωτεύουσα μας , τὴν Βασιλεύουσα τῶν πόλεων. Ὅλες αὐτὲς οἱ γενιὲς δὲν ἦταν ψόφιοι σὰν καὶ ἐμᾶς ἀλλὰ προσδοκοῦσαν τὸ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ μὲ ζωντανὴ ἐλπίδα. Γιὰ αὐτὸ τὸ τραγουδοῦσαν καὶ τὸ ἔψελναν στὰ πανηγύρια τους.
- Καὶ τὸ παράξενο εἶναι ὅτι ἔλαχε ὁ κλῆρος σὲ ἐμᾶς τὶς ἀδιάφορες γενιὲς κατὰ τὰ ἄλλα νὰ ζήσουμε μέσα ἀπὸ αὐτὴν τὴν Κοσμοχαλασιὰ ποὺ ἑτοιμάζουν κάποιοι τὴν δική μας νέκρανάσταση! Ἤδη ὅλα τα πολεμικὰ σήμαντρα ἑξαγγέλλουν τὴν ἀπελπισία καὶ τὴν καταστροφὴ γιὰ νὰ ἀπονευρώσουν τὴν ζωὴ καὶ τὴν ἐλπίδα ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους.
- Ἐπειδὴ τελευταία ἀκούω πολλὰ γιὰ τὸ Ποθούμενο, ὁ λογισμός μου λέει ὅτι τὸ Ποθούμενο δὲν θὰ ἔρθει ὅταν οἱ Ξανθοὶ γιὰ τὰ δικά τους συμφέροντα θὰ κατεβοῦν στὰ Στενά, ἀλλὰ τὸ Ποθούμενο θὰ ἀρχίσει νὰ ὁλοκληρώνεται πρὸς τὸ τέλος τῶν ὠδινῶν ποὺ ἑτοιμάζουν οἱ ἰσχυροὶ γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα καὶ ὅταν ζωντανέψει ἡ μαρμαρωμένη- παγωμένη Ρωμαίικη Συνείδηση τοῦ Νεοέλληνα ὥστε νὰ τὸν ἀλλοιώσει σὲ πραγματικὸ ΡΩΜΗΟ καὶ Ἄξιο ΕΛΛΗΝΑ.
- Τότε μόνο θὰ ἀξίζει να "ζωντανέψε" ὁ Μαρμαρωμένος Βασιλιὰς κατὰ τὶς ἄγνωστες βουλὲς τοῦ ΘΕΟΥ γιὰ νὰ ἔχει Λαὸ καὶ Ποίμνιο Ἄξιο ποὺ θὰ συνεχίσει τὸν Θεοδοτὸ ρόλο του σὰν θεματοφύλακας τῆς Παγκόσμιας Κληρονομιᾶς τῆς Ἑλληνορωμαϊκῆς Παράδοσης καὶ τοῦ Ἑλληνοχριστιανικοῦ Πολιτισμοῦ. Τελικά το Ποθούμενο θὰ ὁλοκληρωθεῖ ὅταν ἡ Αὐτοκρατορικὴ Μίτρα, ἡ Ράβδος τῆς Ἐξουσίας καὶ τὸ ἔνδυμα τοῦ Σάκου φορεθοῦν στὸν ΦΙΛΟ τοῦ ΘΕΟΥ, σὲ ἐκεῖνον τὸν ΔΙΚΑΙΟ ποὺ τὸν προανήγγειλαν Ἅγιοι Ἄνθρωποι, ἀκόμα καὶ ὁ Μακρυγιάννης τὸν εἶδε καὶ τὸν ἄκουσε σὰν "πρόεδρο τῆς ἐπιτροπῆς τοῦ ΘΕΟΥ στὴν Πόλη". Ἂν σήμερα κάποιοι καὶ γιὰ τοὺς δικούς τους λόγους ἐφαρμόζουν γεω-στρατηγικὰ σχέδια γιὰ νὰ ἀναδείξουν τὴν παγκόσμια διακυβέρνηση ἐμφορούμενη ἀπὸ ἀντίχριστο πνεῦμα σίγουρα θὰ ἀπογοητευθοῦν γιατί παράλληλα μὲ τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας ἐνεργεῖται καὶ τὸ μυστήριο τῆς Εὐσεβείας ποὺ θὰ ἀναδείξει τὸν προαναγγελλόμενο ΣΧΕΔΙΟ τοῦ ΘΕΟΥ, τὸ ἄγνωστο σὲ ὅλους ἐμᾶς.
Ἡ προγιαγιά μου ἡ Μαριγῶ τὸ γένος Νοταρὰ ἀπὸ γενιὰ πολίτική μου ἔδειχνε μέσα στὴν ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ ὅταν τὴν ἐπισκεπτόταν ὁ τότε ΔΕΣΠΟΤΗΣ μας κάτι ποὺ δὲν τὸ καταλάβαινα σὰν παιδάκι.
- Τὰ βλέπεις αὐτὰ ποῦ ἔχει ὁ Δέσποτας;
- Τί γιαγιὰ τὴν ρωτοῦσα; Καὶ αὐτή μου ἔδειχνε μὲ τὸ δάκτυλο τῆς αὐτὸ τὸ ἀστραφτερὸ στέμμα, αὐτὴ ἡ χρυσὴ ράβδος καὶ αὐτὰ τὰ χρυσὰ ροῦχα εἶναι δανεικὰ γιατί τὰ χάρισε στὸν Δεσπότη μας ὁ Ἐξουσιαστὴς τῆς ΠΟΛΗΣ ἄθελα του.
- Ποῦ νὰ καταλάβω τότε ἐγώ. Μέχρι ποὺ μεγάλωσα καὶ ἕνας καλόγερός μου ἐπιβεβαίωσε τὰ λεγόμενα τῆς γιαγιᾶς μου.
Ἡ γιαγιὰ εἶχε δίκαιο παιδί μου, ἡ Οἰκονομία τοῦ ΘΕΟΥ διαφύλαξε τὰ Ἐθναρχικὰ-Αὐτοκρατορικὰ αὐτὰ Σύμβολα καὶ μάλιστα ἔβαλε τὸν ἴδιο τὸν Μωάμεθ τὸν Πορθητὴ νὰ τὰ παραδώσει στὸν πρῶτο μετὰ τὴν Αλωση τῆς Κωνσταντινούπολης Πατριάρχη μας Σχολάριο Γεννάδιο, κινούμενος ἀπὸ πολιτικοὺς λόγους καὶ ἐνεργώντας ἄθελά του Θεία Νεύση ὥστε νὰ ἐξυπηρετήσει τὸ σχέδιο τοῦ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ μέχρι τελευταίας κεραίας. Αὐτὰ τὰ Ἐθναρχικὰ Σύμβολα τὴν ὁρισμένη ἀπὸ τὸν ΘΕΟ στιγμὴ μόνο γνήσιοι στὴν Ὀρθοπραξία ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ θὰ τὰ παραδώσουν στὸν ¨ἐν Ἀγγελικὴ Κελεύσει ¨ ΡΩΜΗΟ-ΔΙΚΑΙΟ καὶ ΦΙΛΟ τοῦ ΘΕΟΥ.
Καὶ ὁ καλόγερος γελώντας μου ἔλεγε: "Βλέπεις κανένα ἀληθινὸ Ρωμηὸ-πολιτικὸ στὶς ἡμέρες μας πού εἶναι ἄξιος τέτοιας τιμῆς;"
Ὅλοι κάτω ἀπὸ τὴν Πλατάνα τοῦ καφενείου ἀποσβολώθηκαν μὲ τὰ λεγόμενα τοῦ Παπποῦ. Κάποιος ὅμως ἔξυπνος περιπαικτικὰ τὸν προέτρεψε νὰ συχνάζει περισσότερο στὸ καφενεῖο γιὰ νὰ φέρνει καὶ τὰ παιδιά του νὰ ἀκοῦνε "τὰ ὡραῖα παραμύθια" τοῦ Παπποῦ.
Καὶ τὸν κατηγόρησε σὰν γραφικὸ καὶ ἐκτὸς τόπου καὶ χρόνου.
Ὅμως ὁ παπποὺς τὸν ἀποστόμωσε...
- Φίλε, σήμερα οἱ γραφικοὶ μὲ τὴν Παράδοση… γράφουν ἱστορία! Δὲν χρειάζεται τὰ παιδιά σου νὰ τὰ φέρεις γιὰ νὰ ἀκούσουν παραμύθια γιατί θὰ τὰ ζήσουν, ἐνῶ γιὰ σένα ἀμφιβάλλω ἂν θὰ ζήσεις γιὰ νὰ τὰ δεῖς γιατί ἂν δὲν ποθεῖς κάτι δὲν σοῦ κάθεται μὲ τίποτα. Ὅλοι παγώσανε γιατί φοβήθηκαν καυγά. Ὁ Παπποὺς φαίνεται δὲν χωράτευε καὶ συνέχισε... Σὲ λίγο καιρὸ δὲν θὰ πίνεται καφὲ καὶ ποικιλίες τοῦ καφὲ ἀλλὰ καφὲ μὲ ρεβίθι καὶ ἂν ὑπάρχει καὶ αὐτὸ ,μάλιστα θὰ τὸ πίνεται στὰ χερσοχώραφα ποὺ θὰ τὰ καλλιεργεῖται γιὰ νὰ θρέψετε τὶς φαμιλιές σας. Τὸ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ θὰ τὸ δεῖτε ὅταν τὸ φαγητό σας θὰ τὸ τρῶτε ἀνακατωμένο μὲ τὰ δάκρυά σας...
ΠΗΓΗ: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2014/10/blog-post_93.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου