Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Η απαξίωση των εθνικών συμβολισμών ελέω κρίσης

του Πάνου Χατζηγεωργιάδη 
Μέλους ένωσης μουσικοσυνθετών Αγγλίας 
Λογοτέχνη και Δημοσιογράφοου
 
Ετούτη την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου,παρακολούθησα τα πάντα κατά την διάρκεια των μαθητικών κυρίως παρελάσεων,"δασκάλους" με προκλητική αμφίεση η οποία δεν συνάδει ούτε με το ύφος ενός εκπαιδευτικού αλλά το κυριότερο με το εν λόγω γεγονός το οποίο τιμούμε κατά την διάρκεια των παρελάσεων των εθνικών μας εορτών,σχολεία ολάκερα να παρελαύνουν με ενδυμασία η οποία και τούτη δεν συνάδει με το ύφος της εορτής διαμαρτυρώμενα για την οικονομική κρίση,καθώς και μαθήτριες και μαθητές ενδεδυμένους προκλητικά αλλά και με μια γενικότερη στάση και σκεπτικό προκλήσεως,λές και οι παρελάσεις έχουν πάρει πλέον την μορφή "ευκαιρίας διαμαρτυρίας" για τα κακώς κείμενα.
 
Κάποιοι ως δείχνουν τα πράγματα έχουν εκλάβει την επέτειο των εθνικών μας εορτών ως έναν τρόπο διαμαρτυρίας όπως προείπα,κάτι το οποίο δεν έχει καμία μα καμία σχέση με το γεγονός της τιμής της μνήμης όσων έπεσαν για αυτόν τον τόπο,η θυσία τους δέ,οχι μόνον δεν δείχνει να μας παραδειγματίζει αλλά τουναντίον η ευκαιρία που κάποιοι βλέπουν για διαμαρτυρία,απαξιώνει την ιστορία και κατά την άποψη μου οχι άσκοπα και χωρίς βαθύτερα και σκοτεινότερα αίτια.
 
Αν κάποιος πολίτης αυτής της χώρας θα ήθελε να διαμαρτυρηθεί για τα κακώς κείμενα και τους κακούς πολιτικούς,θεωρώ πως έχει την ευκαιρία να το κάνει 363 ημέρες τον χρόνο και ποτέ κατά την διάρκεια των εθνικών μας εορτών,η μή φρόνιμος ελευθερία σε αυτόν τον τόπο έχει ως αποτέλεσμα την σημερινή κρίση μαζί με την ψευδοελευθερία η οποία βολεύει συνειδησιακώς πολλούς εκ των κυβερνόντων αλλά δυστυχέστατα και των πολιτών αυτής της χώρας,οι οποίοι ελέω δημοκρατίας και κρίσης διαλύουν και δολοφονούν καθημερινά τις συνειδήσεις της νέας κυρίως γενιάς η οποία θα όφειλε να μας ενδιαφέρει το περισσότερο,βάζοντας μόνοι τους την ταφόπλακα στο μέλλον των δικών τους παιδιών αλλά και του έθνους των Ελλήνων.
 
Οι τεράστιες επίσης αλλαγές στον εθνοκοινωνική σύνθεση της χώρας οδηγούν αναγκαστικώς σε κατάλυση εκ των έσω των εθνικών συμβολισμών με οτι και αν αυτό σημαίνει για το εγγύς και απώτερο μέλλον και τροφοδοτούν εξελίξεις μη προβλέψιμες που θα σημάνουν κάποια στιγμή το τέλος της χώρας όπως την γνωρίσαμε,εάν δεν μπεί κάποιο μέτρο σε όλα αυτά.
 
Η κρίση δε,ας ειδωθεί ως ευκαιρία για τον επανελληνισμό,την επάνοδο στις πραγματικές αξίες του Ελληνισμού και οχι την διόγκωση του αφελληνισμού τον οποίον επιδιώκουν τα κέντρα της παγκοσμιοποίησης που σκοπό έχουν την περαιτέρω διάλυση του κοινωνικού ιστού μιάς χώρας με ιστορικό παρελθόν η οποία όμως στην παρούσα φάση της δεν έχει παρά ένα αβέβαιο μέλλον εμπρός της,στέκοντας ανίκανη να διαχειριστεί το βάρος του ιστορικού της παρελθόντος,χαμένη στο παρόν το οποίο η ίδια δημιούργησε μέσω της απάθειας που την διακρίνει,της δημιουργίας μη - πολιτών κατά την αρχαιοελληνική έννοια,της ασυδοσίας που βαφτίστηκε δημοκρατία και όλων αυτών που φαίνονται άσχετα αναμεταξύ τους,όμως αν κάποιος τα δεί στο βάθος του χρόνου,δείχνουν να εξυφαίνουν ένα εφιαλτικό σχέδιο αποδόμησης ενός πραγματικού εθνικού κράτους και την αντικατάσταση του απο ένα δήθεν πολυπολιτισμικό έκτρωμα το οποίο μόνον λύση δεν αποτελεί.
 
Ο εθνικισμός,ήτοι η έμπρακτος αγάπη πρός την πατρίδα οτι και να προσπαθούν να κάνουν κάποιοι θα είναι ο τελικός νικητής,μιάς και αποτελεί αρχετυπική συμπεριφορά του ανθρώπου,όποιος δε σχεδιάζει επί χάρτου αλλά και κάνει έργα εναντίον του στην ουσία αντιβαίνει στην ίδια την φύση του τελευταίου,κοντόφθαλμες προσπάθειες με σκοπό το κέρδος δεν πρόκειται μακροπρόθεσμα να βρούν το παραμικρό έρεισμα,δυστυχώς για τους λίγους και ευτυχώς για τους πολλούς,χωρίς αυτό να σημαίνει πως η ανάληψη της προσωπικής ευθύνης του καθενός εξ ημών δεν θα πρέπει να αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητος μας.
 
Την μνήμη των ηρώων μας και το παραδειγματικό χαρακτήρα της θυσίας τους,δεν μπορεί κανείς ακούσια ή μή να την λερώσει,εμείς όμως θα κριθούμε απο την ιστορία ως συνδιαμορφωτές του μέλλοντος με την παρουσία μας ως έχει αλλά και με την απάθεια που μας διακρίνει,μαζί με τις συνέπειες αυτής της ανώριμης στάσης.
 
(πηγή: από mail που μας έστειλε ο ίδιος ο συντάκτης)

2 σχόλια:

Κοινωνική Ανατολή είπε...

Εύστοχο το κείμενο,θα ήθελαν όμως να κάνω μια επισήμανση...

Εδώ και κάποια χρόνια οι παρελάσεις προσπαθούν να λάβουν τη μορφή πασαρέλας και από παρελάσεις εθνικής μνήμης και τιμής, να γίνουν παρελάσεις καλλιστείων και μοντέλων, απλά και μόνο γιατί τα ΜΜΕ μας καθοδηγούν στο τι πρέπει να προσέχουμε και το πρέπει να μας αρέσει στις παρελάσεις...φέτος δε που ο κόσμος είναι μουδιασμένος από τη κρίση, άδραξαν την ευκαιρία να "διαφημίσουν" τις προκλητικές δασκάλες, φανταρίνες αλλά και τα ίδια τα παιδιά μας, εστιάζοντας εκεί όλα τα φώτα της δημοσιότητας... Όμως, δεν είναι μόνο τα κανάλια πονηρά. Δυστυχώς, μερίδιο της ευθύνης φέρουμε και εμείς καθώς "τρέφουμε" τέτοιες συμπεριφορές και τις υποθάλπουμε στη καθημερινότητά μας.

Σε λίγα χρόνια θα μιλάμε για μια παρέλαση μοντέλων, όπου όλοι θα τρέχουμε να παρακολουθήσουμε με το στόμα ανοιχτό χωρίς να δίνουμε σημασία στο περιεχόμενο της εορτής.Ποιό θα είναι τώρα το μοντέλο που θα προάγουν τα κανάλια και η κοινωνία μας;Αν και μένει να το δούμε, μπορούμε με βάση τα φετινά δεδομένα να πάρουμε μια μικρή ιδέα.

Όσοι είμαστε γονείς, θα πρέπει να συμμετέχουμε ενεργά στα συμβούλια των συλλόγων γονέων και να αντιτιθέμεθα σε τέτοιες εκδηλώσεις αλλά και να ενισχύουμε και να επιβραβεύουμε το έργο δασκάλων και καθηγητών που προσπαθούν να κινηθούν κόντρα σε αυτό το ρεύμα ισοπέδωσης. Υπάρχουν ευτυχώς ακόμα τέτοιοι...

Κλείνωντας, θα ήθελα να πω πως είναι φοβερό το πόσο συγκινητική και συνάμα αποκαλυπτική μπορεί να είναι μια παιδική γιορτή για την Εθνική μας Εορτή...Αυτή η παιδική αθωότητα, σε συνδιασμό με την ιστορική και εθνική κρίση που διανύουμε, καθώς και η άμεση επαφή των παιδιών με το κοινό, ενώνονται και δημιουργούν ένα συνάισθημα εκρηκτικό. Όσοι έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε μια, μην τη χάσετε...

γιώργος είπε...

Οι παρελάσεις γίνονται για τον λαό.Να αποδώσει τιμή στους πεσώντας για την πίστη του Χριστού την αγία και για την πατρίδα.Αυτό που χρειάζεται η νεολαία , αλλά κι όλοι οι Έλληνες είναι η ύπαρξη ηγετών.Ηγέτες όπως οι Μακκαβαίοι του παλαιού Ισραήλ.Και για να κυριολεκτώ , Ισραήλ σημαίνει εκλεκτός λαός του Θεού.Οι εβραίοι του σήμερα καταχριστικά χρησιμοποιούν τον όρο αυτό , θα πρεπε να λέγοντε Ιουδαίοι , Εβραίοι ή κάτι άλλο.Και για να επανέλθω στους ηγέτες που χρειάζεται η χώρα , αυτοί πρέπει να έχουν τα χαρακτηριστικά των Μακκαβαίων.Δηλ αγάπη και ζήλο προς τον Κύριο μας Ιησού Χριστό , Ο Οποίος θα δώσει πνεύμα Θεού στους νεους Μακκαβαίους για να "καθαρίσουν" τον τόπο από τους προσκηνυμένους στον Μαμωνά και στα όργανά του.Όπως είπε και ο Κολοκοτρώνης "φωτιά και τσεκούρι στους προσκηνυμένους".Οι εχθροί της πίστεως σκοτώνουν το γένος των Ελλήνων.Έλληνες θαρσείται , Ο Κύριος νίκησε τον κόσμο , θα νικήσουμε κι εμείς.Προτιμώ να είμαι δούλος του Κυρίου Ιησού Χριστού παρα στον σατανά και στους προσκηνυμένους σ αυτόν."Δόξα σοι τω δείξαντοι το φώς."