Έφυγε το πρωί της 16ης Οκτωβρίου 2012 ο π. Ιωάννης Αντωνόπουλος που επί δεκαετίες ακούραστα υπηρέτησε την ενορία Αγ. Στυλιανού Γκύζη.
Η νεκρώσιμος ακολουθία θα ψαλλεί την Παρασκευή 19/10/2012 στον Αγ. Στυλιανό Γκύζη, ώρα 10.30 το πρωί. Ο Θεός ας αναπαύει την ψυχή του.
Ο π. Ιωάννης Αντωνόπουλος γεννήθηκε στους Καμμενιανούς Καλαβρύτων το 1915. Αφού περάτωσε μέσα από κόπους και στερήσεις, τις πρώτες σπουδές του, ως την Α΄ Τάξη Γυμνασίου στην περιοχή Καλαβρύτων, μετέβη στην Πάτρα, όπου φοίτησε στην Εμπορική Σχολή.
Εκεί και θα γνωρίσει τον γέροντα π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο, γεγονός καθοριστικό για την μετέπειτα ζωή του. Στην συνέχεια, μεταβαίνει στην Αθήνα, όπου παρουσιάζεται στον αοίδιμο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, και εργάζεται στον καθεδρικό Ι. Ναό, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Εν τω μεταξύ, ξεσπά ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος, και υπηρετεί την πατρίδα, ως μάχιμος στρατιώτης, στο Αλβανικό μέτωπο.
Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα, ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος τον διορίζει νεωκόρο στον ιστορικό Ι. Ναό του Αγ. Βασιλείου Μετσόβου. Στην ευλογημένη αυτή ενορία διακονεί στην συνέχεια ως ιεροκήρυκας και ως κατηχητής. Στο ίδιο περιβάλλον θα γνωρίσει την μετέπειτα πρεσβυτέρα του, Ελένη Αβραάμ Τυπάλδου. Καρπός του ευλογημένου γάμου τους είναι και τα τρία τέκνα τους, στα οποία μετέδωσαν την βαθιά πίστη και το γνήσιο ορθόδοξο ήθος τους.
Το 1944 ορκίζεται πτυχιούχος της Θεολογίας και εν συνεχεία εργάζεται ως καθηγητής. Το 1948 διορίζεται στο Κολέγιο Αθηνών, στο Ψυχικό, όντας παράλληλα πνευματικός του ιδρύματος. Η πνευματική του προσφορά ζει μέχρι και σήμερα στη μνήμη των μαθητών του, οι οποίοι τον τιμούν με ποικίλες εκδηλώσεις.
Ο πόθος του, όμως, για την ιερωσύνη δεν αργεί να εκπληρωθεί από τον Θεό και το 1950, ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων Βλάχος τον χειροτονεί διάκονο και εν συνεχεία πρεσβύτερο, τοποθετώντας τον στη νεοσύστατη και δυναμική ενορία του αγίου Στυλιανού στο Γκύζη. Η ποιμαντική του μέθοδος διακρίνεται εκ πρώτης όψεως για την συστηματοποίηση και την άρτια οργάνωσή της. Αλλά το σημαντικότερο βασίζεται στην ανιδιοτελή αγάπη μεταξύ κλήρου και λαού, μια σχέση αμφίδρομη, στηριζόμενη στο πνεύμα της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής.
Σήμερα, που ο τιμώμενος συμπληρώνει 55 χρόνια παρουσίας στον Άγιο Στυλιανό, κυριολεκτικά κοσμεί την τοπική περιοχή η ζωντανή και ενεργή προσφορά του, την οποία κάθε ενορίτης- μέλος βεβαιώνει και αναγνωρίζει στο εκκλησιαστικό πρόσωπό του. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια ποιμαντικής διακονίας πέντε κεντρικά σημεία μπορούν να συνοψίσουν το έργο του π. Ιωάννου ως εφημερίου:
-Η ολοκλήρωση της ανοικοδόμησης και περάτωσης των κτηριακών εργασιών του Ι. Ναού.
-Η ανέγερση ενός σύγχρονου Ενοριακού Πνευματικού Κέντρου με ποικίλες ποιμαντικές, φιλανθρωπικές και πολιτιστικές δραστηριότητες.
-Η δημιουργία χριστιανικής βιβλιοθήκης προς χρήση κάθε ενδιαφερομένου.
-Η συμβολή του στην ίδρυση της Χριστιανικής Φοιτητικής Ένωσης, της οποίας και αποτελεί ιδρυτικό μέλος.
-Η αξιόλογη συγγραφική του δραστηριότητα. (Στο βιβλίο «Για μια καλά οργανωμένη ενοριακή εργασία», που εξέδωσε το έτος 2002, περιγράφει το ποιμαντικό πρόγραμμα που ακολούθησε στην ενορία του, κατά την διάρκεια της πολυετούς διακονίας του.)
Για όλα τα παραπάνω η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, αποφάσισε να τιμήσει τον Αιδ. Πρωτ. Ιωάννη Αντωνόπουλο με το Χρυσό Σταυρό του Απ. Παύλου, ερχόμενη να επισφραγίσει με τη ζωή και το έργο ενός τιμίου εργάτη του αμπελώνος, ενός φάρου στη μοναδική οδό της σωτηρίας, που εκφράζεται στη μυστηριακή και πνευματική ζωή της
Εκκλησίας.
Το 1944 ορκίζεται πτυχιούχος της Θεολογίας και εν συνεχεία εργάζεται ως καθηγητής. Το 1948 διορίζεται στο Κολέγιο Αθηνών, στο Ψυχικό, όντας παράλληλα πνευματικός του ιδρύματος. Η πνευματική του προσφορά ζει μέχρι και σήμερα στη μνήμη των μαθητών του, οι οποίοι τον τιμούν με ποικίλες εκδηλώσεις.
Ο πόθος του, όμως, για την ιερωσύνη δεν αργεί να εκπληρωθεί από τον Θεό και το 1950, ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων Βλάχος τον χειροτονεί διάκονο και εν συνεχεία πρεσβύτερο, τοποθετώντας τον στη νεοσύστατη και δυναμική ενορία του αγίου Στυλιανού στο Γκύζη. Η ποιμαντική του μέθοδος διακρίνεται εκ πρώτης όψεως για την συστηματοποίηση και την άρτια οργάνωσή της. Αλλά το σημαντικότερο βασίζεται στην ανιδιοτελή αγάπη μεταξύ κλήρου και λαού, μια σχέση αμφίδρομη, στηριζόμενη στο πνεύμα της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής.
Σήμερα, που ο τιμώμενος συμπληρώνει 55 χρόνια παρουσίας στον Άγιο Στυλιανό, κυριολεκτικά κοσμεί την τοπική περιοχή η ζωντανή και ενεργή προσφορά του, την οποία κάθε ενορίτης- μέλος βεβαιώνει και αναγνωρίζει στο εκκλησιαστικό πρόσωπό του. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια ποιμαντικής διακονίας πέντε κεντρικά σημεία μπορούν να συνοψίσουν το έργο του π. Ιωάννου ως εφημερίου:
-Η ολοκλήρωση της ανοικοδόμησης και περάτωσης των κτηριακών εργασιών του Ι. Ναού.
-Η ανέγερση ενός σύγχρονου Ενοριακού Πνευματικού Κέντρου με ποικίλες ποιμαντικές, φιλανθρωπικές και πολιτιστικές δραστηριότητες.
-Η δημιουργία χριστιανικής βιβλιοθήκης προς χρήση κάθε ενδιαφερομένου.
-Η συμβολή του στην ίδρυση της Χριστιανικής Φοιτητικής Ένωσης, της οποίας και αποτελεί ιδρυτικό μέλος.
-Η αξιόλογη συγγραφική του δραστηριότητα. (Στο βιβλίο «Για μια καλά οργανωμένη ενοριακή εργασία», που εξέδωσε το έτος 2002, περιγράφει το ποιμαντικό πρόγραμμα που ακολούθησε στην ενορία του, κατά την διάρκεια της πολυετούς διακονίας του.)
Για όλα τα παραπάνω η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, αποφάσισε να τιμήσει τον Αιδ. Πρωτ. Ιωάννη Αντωνόπουλο με το Χρυσό Σταυρό του Απ. Παύλου, ερχόμενη να επισφραγίσει με τη ζωή και το έργο ενός τιμίου εργάτη του αμπελώνος, ενός φάρου στη μοναδική οδό της σωτηρίας, που εκφράζεται στη μυστηριακή και πνευματική ζωή της
Εκκλησίας.
πρεσβ. Αντώνιος Μπεζαΐτης
Γραμματέας Γραφείου Νεότητος
Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών
(από mail που λάβαμε)
Γραμματέας Γραφείου Νεότητος
Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου