Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Η παρούσα κρίση, ο θυμός, η αγανάκτηση και η τηλεόραση!

O φίλος μας Στέλιος Κ. μας έστειλε το ακόλουθο κείμενο με ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο. Διαβάστε το κείμενο και αναζητήστε το βίντεο που είναι απόσπασμα από κάποια αμερικάνικη κινηματογραφική ταινία. Δεν μας έστειλαν τον τίτλο της. Ίσως η πρόταση για αντίδραση που ακούγεται στο σύντομο βίντεο να μπορούσε να είναι μία καλή αρχή. Όμως δεν πρέπει να σκύβουμε σε καμία περίπτωση το κεφάλι και να τα δεχόμαστε όλα παθητικά.
 Γιατί διαφορετικά θα ξυπνήσουμε κάποια μέρα και όλα γύρω μας θα είναι τόσο διαφορετικά, που τότε δεν θα μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Και δεν θα μπορούμε να αναζητήσουμε σε κανέναν άλλο ευθύνες παρά μόνο στον «παθητικό» εαυτό μας. Ανάμεσα στα άλλα, πολύ περισσότερο τώρα πρέπει να ενεργοποιήσουμε την προσευχή μας. Έντονη, διαρκής και με πάθος, μα πάνω από όλα με πίστη στον Ένα και Μοναδικό Τριαδικό Θεό μας.
Επίσης, όσοι δεν έχετε διαβάσει το εξαιρετικό άρθρο του αμερικανού καθηγητή Νόαμ Τσόμσκυ «10 στρατηγικές χειραγώγησης των ΜΜΕ» που είχαμε αναρτήσει την 1η Φεβρουαρίου, αξίζει να το μελετήσετε στο http://opougis.blogspot.com/2011/02/10.html
Το κείμενο του ακροατή μας είναι το ακόλουθο:
Σε μας τους ανθρώπους, όταν μας συμβεί κάτι πολύ βλαβερό, συνήθως, σαν αντίδραση, είναι φυσιολογικό να περνάμε σταδιακά από τα ακόλουθα συναισθήματα :

1. Στη αρχή λέμε "δεν μπορώ να πιστέψω τι γίνεται".  (Παράδειγμα: "Οι κυβερνώντες , δεν γίνεται να είναι τόσο εχθρικοί σε μας...).
2. Μετά μας πιάνει θυμός για εκτόνωση. (π.χ. Στο Σύνταγμα).
3. Μετά από το θυμό, μας παίρνει μια δυστυχία-μελαγχολία (π.χ. Όπως τώρα αρχίζουν να έχουν οι ποιο πολλοί από μας).
4. Μετά από κάμποσο καιρό καταλήγουμε να δεχτούμε τη νέα άβολη κατάσταση. 

Το στάδιο 4  περιμένουν υπομονετικά οι εχθροί μας.  
Για τα πρώτα τρία σταδία ήταν προετοιμασμένοι (π.χ. τα ΜΑΤ, κουκουλοφόροι, λαθρομετανάστες).  Επειδή μας φοβούνται, μπαίνουν στο σπίτι μας (τηλεόραση, εφημερίδες) για να μας βάλουν στο μυαλό τις δικές τους σκέψεις και εξηγήσεις, αντικαθιστώντας έτσι την πραγματικότητα.  

Για μας όλα αυτά είναι ξαφνικά. Για ποσά χρόνια οι εχθροί μας προετοιμάζονταν γι' αυτά όλα;  Πολλές δεκαετίες...

Για να μας αποδυναμώσουν, κόλπα τους ήταν να βάλουν μέσα μας τα εξής:  

- Φόβο   (π.χ. Θα κοπούν τα λεφτά ,  και θα "χρεοκοπήσετε"), 
- Ενοχή   (Είστε ρατσιστές, φασίστες, ελληναράδες), 
- Διάβρωση αξιών   (Πάρτε λεφτά, όσα θέλετε και μην ανησυχείτε), 
- "Καλοπέραση" και Σεξουαλική κατάπτωση   ("Δεν βαριέσαι...")
- Θαυμασμό για ότι ξένο ή ανήθικο   ("Ότι Ελληνικό είναι γελοίο"). 
- Η Αμάθεια είναι σέξι   ("η Παιδεία είναι άχρηστη"), 
- Ξεκάρφωτη γενεά   ("δεν είστε Έλληνες"),  
- Για Θρησκεία:   Ο "Χριστιανισμός είναι κακό, ο αθεϊσμός καλύτερος  ("Οι παπάδες φταίνε για  όλα")

Για την φοβερή εχθρική επίθεση που μας γίνεται, μια βασική ασπίδα είναι αυτό που προσφέρει κάποιος στο επόμενο σχόλιο:
  
Εδώ και 3 χρόνια πέταξα την τιβι. Αυξήθηκε ο χρόνος ,    και η ζωή μου απέκτησε ποιότητα. Χτες το βράδυ άκουσα να ανεβαίνει στον όροφο που μένω το ασανσέρ.  Αν έβλεπα τηλεόραση δεν θα το άκουγα ή θα βαριόμουν να σηκωθώ από τον καναπέ.  Πήγα στο ματάκι της πόρτας και είδα ένα άγνωστο ζευγάρι να ανεβαίνει το κλιμακοστάσιο που οδηγεί στην ταράτσα.  Άνοιξα την πόρτα και πήγα να τους ρωτήσω τι θέλουν.  Αμέσως αναγνώρισα στα πρόσωπα τους τον καινούργιο ένοικο του 3ου και την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος που ζει χρόνια στην Αμερική.  Θελαν να δούναι τις φωτεινές δέσμες και την φωτιά των παραολυμπιακων αγώνων από την ταράτσα αλλά ήταν κλειδωμένη.  Τους προσκάλεσα στην βεράντα μου που φαίνονταν κι από κει και περάσαμε 2-3 ώρες μιλώντας ανταλλάσοντας απόψεις σαν άνθρωποι. Ήμουν τηλεορασακιας αλλά στο λόγο της τιμής μου τώρα είναι ωραιότατα χωρίς τιβι.   Κι όταν θέλω ενημέρωση έχω το διαδίκτυο.


Δηλαδή φιλέ/η μου:

1-  Κατάλαβε, θύμωσε και φώναξε.
2-  Κλείσε το χαζοκούτι  ,  Τι Ιβ. 
3-  Κοίταξε μεσ' στο γυαλί του,  τη μορφή του πιθήκου που απέκτησες.
4-  Άνοιξε το παράθυρο και πέταξε έξω του εχθρού το σαγηνευτικό πρόσωπο. 
5-  Χαμογέλασε... γιατί τώρα κατάφερες ν' απομονώσεις τον εχθρό σου.

Αν κλείσουμε τα μάτια και τ' αυτιά 
θα βρούμε τη λύση που γυρεύουμε.
Γιατ' η λύση είναι μέσα μας, 
μακριά απ' τις σειρήνες.

Στη διεύθυνση http://www.uniteforfreedom.net/4/post/2011/01/6.html  θα βρείτε και το απόσπασμα από το βίντεο στο οποίο αναφερθήκαμε στην αρχή αυτής της ανάρτησης.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Εντάξει, οι άνθρωποι στην ταινία (παρεμπιπτόντως λέγεται network και είναι του 1976) περίμεναν από την τηλεόραση να τους πει τι να κάνουν... Είναι κωμικοτραγικό, δεν νομίζετε; Θυμίζει μια σκηνή που κάπου διάβασα, δεν θυμάμαι πού, όπου νεαρά βουλευτίς του κυβερνώντος κόμματος εθεάθη σε κεντρική πλατεία μεγάλης πόλης εν μέσω διαμαρτυρίας παρόμοιας με του Συντάγματος να φωνάζει κατενθουσιασμένη: "Επιτέλους ξυπνήσαμε!!!"

Η αφύπνιση, όσο επιτακτική κι αν είναι, δεν παύει να αποτελεί εντελώς προσωπική υπόθεση. Πρώτα φτιάχνουμε τον εαυτό μας. Μετά φτιάχνει η οικογένειά μας, οι φίλοι μας, η γειτονιά μας, κ.ο.κ. Αν δεν δει ο καθένας τα χάλια του δεν κάνουμε τ ί π ο τ α ! ! !

Ζωή