Τὸ θαῦμα, ποὺ θὰ ἐξιστορηθῇ τώρα, δυστυχῶς, ὅπως ἔδειξαν τὰ πράγματα, δὲν
ἔγινε κατ᾿ εὐδοκίαν Θεοῦ ἀλλὰ κατ᾿ ἀπαίτησιν κάποιας μητέρας, ποὺ θεώρησε ἡ
δυστυχὴς τὴ δική της γνώμη καὶ ἐπιθυμία πιὸ σωστὴ ἀπὸ τὴ Θεία ἀπόφασι ποὺ εἶχε
ληφθῆ γιὰ τὸ καλὸ τοῦ παιδιοῦ της. Γι᾿ αὐτὸ καὶ μπαίνοντας στὴν ἐκκλησία τῆς
Παναγίας μαζὶ μὲ ἄλλους συμπροσκυνητάς, διότι εἶχε ἔρθει μὲ πούλμαν ἀπὸ ἕνα
μεγάλο χωριὸ τοῦ νόμου Ἀχαΐας, φώναζε·
―Ἀπαιτῶ, Παναγία μου, τὸ παιδί μου νά γίνῃ καλά.
Ὅταν τῆς ὑπεδείχθη ὅτι δὲν πρέπει νὰ λέῃ στὴν Παναγία «ἀπαιτῶ», ἐκείνη εἶπε·
―Τὸ ἀπαιτῶ, γιατὶ τὸ παιδί μου εἶνε 28 χρονῶν καὶ ἔχει μικρὸ παιδάκι καὶ οἱ γιατροὶ εἶπαν ὅτι σὲ 15 μέρες θὰ πεθάνῃ, γιατὶ ἔχει ὁλικὸ καρκίνο.
Ὅσοι τὴν ἄκουσαν νὰ προσεύχεται κατ᾿ αὐτὸ τὸν τρόπο, προσπάθησαν νὰ τὴν συμβουλεύσουν· τῆς εἶπαν, πὼς στὴν προσευχὴ πρέπει νὰ παρακαλοῦμε καὶ ὄχι νὰ ἀπαιτοῦμε, γιατὶ ὁ Θεός, ὁ πραγματικὸς πατέρας τῶν ἀνθρώπων, ἀγαπᾷ τὸ πλάσμα Του ἀπείρως περισσότερο ἀκόμη κι ἀπὸ μία μάνα. Ἐπὶ πλέον τῆς εἶπαν ν᾽ ἀφήσῃ τὸ παιδί της στὰ χέρια τῆς Παναγίας νὰ τὸ σώσῃ, γιατὶ Ἐκείνη δίνει τὴ βοήθειά της κατὰ τὸ συμφέρον τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Αὐτὴ ὅμως, δυστυχῶς, πιὸ ἐξαγριωμένη φώναζε·
―Ἀπαιτῶ, ἀπαιτῶ, Παναγία μου, τὸ παιδί μου νά γίνῃ καλά!!
Δὲν ἤθελε νὰ καταλάβῃ πὼς κανείς δὲν πρέπει νὰ ἀπαιτῇ, γιατὶ ἡ Παναγία, σὰν στοργικὴ Μάνα, ξέρει καλύτερα ἀπ᾽ ὅλους μας τί εἶνε καλύτερο πρῶτα γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς ἔδωσε τὸ ὑπόδειγμα τῆς σωστῆς προσευχῆς· «Πάτερ μου, εἰ δυνατόν ἐστι, παρελθέτω ἀπ’ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο, πλὴν οὐχ ὡς ἐγὼ θέλω, ἀλλ’ ὡς σύ» (Ματθ. 26,39) Τὴν τελευταία ἀπόφασι τὴν ἀφήνουμε στὴν ἀλάνθαστη καὶ σωτήρια κρίσι τοῦ Θεοῦ.
Μετὰ ἀπὸ ἕνα περίπου χρόνο, κάποιος ἀπὸ τοὺς προσκυνητὰς ποὺ εἶχαν ἔρθει
μὲ τὴν ἐν λόγῳ μητέρα, ξαναῆλθε νὰ προσκυνήσῃ τὴν Χάρι Της καὶ ἔλεγε
μεγαλοφώνως μπροστὰ στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας·
―Παναγία μου, τὸ θέλημά Σου νὰ γίνεται, μὰ τὸ κακὸ ποὺ εἶδα στὸ χωριό μου!…
Ὅταν ρωτήθηκε τί ἔγινε στὸ χωριό του, ἀπάντησε καί διευκρίνισε πότε εἶχε ἔρθει καὶ γιὰ ποιό περιστατικὸ μιλοῦσε. Ἀναφερόταν στὴν περίπτωσι τῆς κυρίας ποὺ φώναζε τὸ «ἀπαιτῶ». Τότε ἡ ἡγουμένη τὸν ρώτησε·
―Τί ἔγινε ὁ γυιὸς τῆς κυρίας;
―Ἔγινε καλά, ἀλλὰ τώρα δὲν ὑπάρχει οὔτε αὐτὸς οὔτε οἱ γονεῖς του.
Στὴν ἀπορία «γιατί;» ὁ προσκυνητὴς ἀπήντησε μὲ θλῖψι·
―Ὅταν ὁ γυιός της ἔγινε καλά, πῆγε σ᾽ ἕνα νυχτερινὸ κέντρο καὶ συνδέθηκε μὲ τὴν ἐκεῖ τραγουδίστρια. Ἔφυγε ἀπὸ τὸ σπίτι του καὶ ἔμενε στὴν τραγουδίστρια.
Οἱ γονεῖς του, ποὺ στενοχωροῦντο γιὰ τὴν παράνομη αὐτὴ συμπεριφορά του, ὅταν τὸν συναντοῦσαν τὸν συμβούλευαν νὰ ἀλλάξῃ τακτική.
―Δὲν κάνει, παιδί μου, τοῦ ἔλεγαν· ἔχεις νέα γυναῖκα καὶ μικρὸ παιδί, γύρισε σπίτι σου.
Ἐπειδὴ ὅμως ὁ γυιὸς ἐνωχλεῖτο ἀπὸ τὶς συμβουλὲς τῶν γονέων του, μιὰ μέρα ποὺ θύμωσε πολὺ ἐνάντιον τους, πῆρε τὸ κυνηγετικό του ὅπλο (γιατὶ ἦταν καὶ κυνηγός) σκότωσε τὴ μάνα του καὶ τὸν πατέρα του καὶ ἐν συνεχείᾳ αὐτοκτόνησε!
―Παναγία μου, τὸ θέλημά Σου νὰ γίνεται, μὰ τὸ κακὸ ποὺ εἶδα στὸ χωριό μου!…
Ὅταν ρωτήθηκε τί ἔγινε στὸ χωριό του, ἀπάντησε καί διευκρίνισε πότε εἶχε ἔρθει καὶ γιὰ ποιό περιστατικὸ μιλοῦσε. Ἀναφερόταν στὴν περίπτωσι τῆς κυρίας ποὺ φώναζε τὸ «ἀπαιτῶ». Τότε ἡ ἡγουμένη τὸν ρώτησε·
―Τί ἔγινε ὁ γυιὸς τῆς κυρίας;
―Ἔγινε καλά, ἀλλὰ τώρα δὲν ὑπάρχει οὔτε αὐτὸς οὔτε οἱ γονεῖς του.
Στὴν ἀπορία «γιατί;» ὁ προσκυνητὴς ἀπήντησε μὲ θλῖψι·
―Ὅταν ὁ γυιός της ἔγινε καλά, πῆγε σ᾽ ἕνα νυχτερινὸ κέντρο καὶ συνδέθηκε μὲ τὴν ἐκεῖ τραγουδίστρια. Ἔφυγε ἀπὸ τὸ σπίτι του καὶ ἔμενε στὴν τραγουδίστρια.
Οἱ γονεῖς του, ποὺ στενοχωροῦντο γιὰ τὴν παράνομη αὐτὴ συμπεριφορά του, ὅταν τὸν συναντοῦσαν τὸν συμβούλευαν νὰ ἀλλάξῃ τακτική.
―Δὲν κάνει, παιδί μου, τοῦ ἔλεγαν· ἔχεις νέα γυναῖκα καὶ μικρὸ παιδί, γύρισε σπίτι σου.
Ἐπειδὴ ὅμως ὁ γυιὸς ἐνωχλεῖτο ἀπὸ τὶς συμβουλὲς τῶν γονέων του, μιὰ μέρα ποὺ θύμωσε πολὺ ἐνάντιον τους, πῆρε τὸ κυνηγετικό του ὅπλο (γιατὶ ἦταν καὶ κυνηγός) σκότωσε τὴ μάνα του καὶ τὸν πατέρα του καὶ ἐν συνεχείᾳ αὐτοκτόνησε!
Ὅσοι ἄκουσαν τὸ περιστατικὸ ἔφριξαν. Μητροκτόνος, πατροκτόνος καὶ
αὐτόχειρας!
Δὲν ἦταν ἀπείρως καλύτερα νὰ φύγῃ μὲ ἕναν φυσιολογικὸ θάνατο, καὶ μάλιστα ἐξιλεωτικό, ὅπως γίνεται ὅταν ὑπομένῃ ὁ ἀσθενὴς τὴν ἀρρώστια του; Ἡ Παναγία δὲν ἤξερε καλύτερα; Ἡ σαρκική του μάνα ἀπαιτοῦσε τὴν ὑγεία τοῦ σώματος καὶ ἀγνοοῦσε τὸν κίνδυνο τοῦ χαμοῦ τῆς ψυχῆς τοῦ παιδιοῦ της, ποὺ τώρα εἶνε αἰώνιος. Ἐνῷ ἡ στοργικὴ Παναγία, γνωρίζοντας τὸν κίνδυνο, προσπάθησε νὰ τὸ ἐξιλέωσῃ μὲ τὴν ἀρρώστια, γιὰ νὰ σωθῇ ἡ ψυχή του. Ἡ παράλογη ἀπαίτησι τῆς μάνας τὸ κατεδίκασε αἰωνίως.
Εἴθε μὲ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη νὰ ἀναθέτουμε κάθε πρόβλημά μας, χωρὶς ὑποδείξεις λύσεως, στὴν Παναγία· καὶ Ἐκείνη, νὰ πιστεύουμε ἀπόλυτα, ὅ,τι ἐπιτρέψῃ θὰ εἶνε καὶ ἡ καλύτερη λύσι τῶν προβλημάτων μας κατὰ τὸ «γενηθήτω τὸ θέλημά Σου».
Δὲν ἦταν ἀπείρως καλύτερα νὰ φύγῃ μὲ ἕναν φυσιολογικὸ θάνατο, καὶ μάλιστα ἐξιλεωτικό, ὅπως γίνεται ὅταν ὑπομένῃ ὁ ἀσθενὴς τὴν ἀρρώστια του; Ἡ Παναγία δὲν ἤξερε καλύτερα; Ἡ σαρκική του μάνα ἀπαιτοῦσε τὴν ὑγεία τοῦ σώματος καὶ ἀγνοοῦσε τὸν κίνδυνο τοῦ χαμοῦ τῆς ψυχῆς τοῦ παιδιοῦ της, ποὺ τώρα εἶνε αἰώνιος. Ἐνῷ ἡ στοργικὴ Παναγία, γνωρίζοντας τὸν κίνδυνο, προσπάθησε νὰ τὸ ἐξιλέωσῃ μὲ τὴν ἀρρώστια, γιὰ νὰ σωθῇ ἡ ψυχή του. Ἡ παράλογη ἀπαίτησι τῆς μάνας τὸ κατεδίκασε αἰωνίως.
Εἴθε μὲ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη νὰ ἀναθέτουμε κάθε πρόβλημά μας, χωρὶς ὑποδείξεις λύσεως, στὴν Παναγία· καὶ Ἐκείνη, νὰ πιστεύουμε ἀπόλυτα, ὅ,τι ἐπιτρέψῃ θὰ εἶνε καὶ ἡ καλύτερη λύσι τῶν προβλημάτων μας κατὰ τὸ «γενηθήτω τὸ θέλημά Σου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου