Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Εξαφανίζονται τα μικρά σχολεία από τη χώρα μας!!!

Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψεις τις πρωτοφανείς ιδέες που μετατρέπει σε πράξεις μία κυβέρνηση που αποδεδειγμένα δεν νοιάζεται για τον τόπο και τους πολίτες... Μία δήθεν δημοκρατική διοίκηση που έχει φροντίσει με τους απίστευτους μηχανισμούς που διαθέτει να έχει αποκοιμίσει πλήρως τον κόσμο, αφού προηγουμένως τον έκανε να φοβηθεί ώστε να μην αντιδρά (το παιχνίδι των ΜΜΕ όπως το αναλύει ο Chomsky και διαβάζετε σε προηγούμενη ανάρτησή μας). Διαβάστε το νέο έγκλημα που ετοιμάζουν (στο κείμενο που σήμερα λάβαμε) τάχα για περικοπές και οικονομία, όταν οι ίδιοι σε τίποτα δεν περικόπτουν τα προνόμια και τις δαπάνες τους. Ντροπή!!!


ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΤΙΣ «ΦΩΛΙΕΣ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ»
Σε εκπαιδευτικό, παιδαγωγικό και εθνικό έγκλημα οδηγείται η Κυβέρνηση και η ιδιαίτερα η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας (;), με την πρόθεση συγχώνευσης αυθαίρετα εκατοντάδων σχολείων κυρίως Νηπιαγωγείων και Δημοτικών, υπό το πρίσμα του Μνημονίου και των εντολών της Τρόικας για τυφλές περικοπές κάθε είδους!

Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας μοιάζει αυτή τη στιγμή, στα μάτια χιλιάδων μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών, σαν τον κακό γίγαντα που έρχεται να γκρεμίσει τις φωλιές των πουλιών! Τι ίδιες τις ζεστές, μικρές και ευτυχισμένες φωλιές των παιδιών των χωριών! Τις φωλιές των μικρών Σχολειών!
Για να μην ξανάρθει χαμόγελο και άνοιξη, το γαλανό του ουρανού, το πράσινο των φύλλων και του χορταριού, τα άνθη αμυγδαλιάς, τα τιτιβίσματα, τα τρεχούμενα νερά, τα καντήλια των ερημοκλησιών, οι φωνούλες, οι εξερευνήσεις και τα χαμόγελα των μικρών μαθητών στο χωριό τους!
Για να μην ξανάρθει γιορτή, παρέλαση, τραγούδι, ζωή στο χωριό και στα δακρυσμένα μάτια του παππού και της γιαγιάς, που εγκαταλειμμένοι, με κομμένη σύνταξη και καρδιά φαρμάκι, όντας με κόπους μύριους ανάστησαν τη χώρα από τις στάχτες του πολέμου, έφτιαξαν οικονομία και κράτος, έχτισαν σχολειά, γεφύρια και κοινότητες με τα χέρια τους, τα βλέπουν τώρα να γκρεμίζονται κι αυτά και να ερημώνουν, μαζί με το κράτος και «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα»…

ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΟΥ «ΗΡΩΔΗ»
Και όλοι ρωτούν:
«Ποιος»; «Με τίνος διαταγή γίνεται αυτή η σφαγή των σχολειών»;
Και η απάντηση έρχεται σαν πυρωμένο σίδερο στο στήθος:
«Με διαταγή του “Ηρώδη”! Του ίδιου του Έλληνα Πρωθυπουργού»!
«Και ποιος του το πρότεινε»;
«Η “Σαλώμη”! Η Υφυπουργός “Παιδείας”! Του ζήτησε την κεφαλή των μικρών σχολειών των παιδιών “επί πίνακι”»!
Και δυστυχώς, εξακολουθεί να «χορεύει» στα ΜΜΕ με αίσθημα «επιτυχίας», μπρος στην προδομένη Ρωμιοσύνη των χωριών! Ίσως γιατί δεν έχει συνειδητοποιήσει το τι κακό κάνει! Το πόσο τσακίζει τις ντόπιες κοινωνίες! Που αφού τους πήραν πρώτα την Κοινότητα, τους παίρνουν τώρα και τα Σχολειά και αύριο και την Εκκλησία! Λέγοντάς τες «δεν σας χρειαζόμαστε – μας είστε βάρος»…

ΙΜΒΡΟΣ ΚΑΙ ΤΕΝΕΔΟΣ…
Με την ίδια αυτή «λογική» είχε κλείσει η Τουρκία και τα ελληνικά Σχολειά σε Ίμβρο και Τένεδο, εξαναγκάζοντας σε ερήμωση τα ελληνικά χωριά…
Έτσι σήμερα τα ερειπωμένα σχολειά των δύο νήσων που άλλοτε κυριαρχούσε και έβραζε ο Ελληνισμός, ακουγόταν χαρούμενα το κουδούνι, βούιζαν σαν μελίσσια οι σχολικές αυλές, στέκουν σήμερα με τα βιβλία σκισμένα, τα θρανία αναποδογυρισμένα, τους πίνακες τσακισμένους και τα τζάμια σπασμένα, κραυγάζοντας στο Υπουργείο Παιδείας και στο Γραφείο του Πρωθυπουργού με τα διπλά ηχομονωμένα παράθυρα, την πολυτέλεια και τη χλιδή και τις παραλυτικές ανέσεις:
«Μην μετατρέψετε τα ελλαδικά χωριά σε “Ίμβρο” και “Τένεδο”! Μην μας ερημώνετε»!

ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ 200.000 ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΟΥΝ
Μια άλλη παράμετρος, που ξέφυγε από τους «λογαριάζοντες χωρίς τον ξενοδόχο», είναι το γεγονός, πως όλα αυτά τα μικρά σχολεία, λειτουργούσαν κατά την περίοδο τον Εκλογών, ως Εκλογικά Κέντρα Ψηφοφορίας! Κάτι το οποίο θα σταματήσει πια, μαζί με τα Σχολειά, με τα οποία είναι δεμένοι οι κάτοικοι των χωριών, όσο δεν μπορεί κανείς να διανοηθεί, αφού αποτελούν τα περισσότερα, μέρος και των παιδικών αναμνήσεων των ίδιων των γονιών!
Κατά την ημέρα λοιπόν των επόμενων Εκλογών, τα Σχολεία αυτά δεν θα λειτουργήσουν πια σαν Εκλογικά Κέντρα, ταλαιπωρώντας επιπρόσθετα τους γονείς και κηδεμόνες, στέλνοντάς τους ταπεινωτικά σε άλλα χωριά οι κωμοπόλεις, θυμίζοντάς τους το κακό και την ασπλαχνία της Κυβέρνησης, που χωρίς να ζητήσει και να σεβαστεί τη γνώμη και τη δημοκρατική θέληση των τοπικών κοινωνιών, έκλεισε τα σχολειά τους και έδιωξε, πέταξε τα παιδιά τους, στοιβαγμένα σε άλλα σχολειά και τόπους!
Τότε φυσικά θα ανάψει η λεγόμενη Εκδίκηση της Κάλπης, όταν εκατοντάδες σχολειά, εκατοντάδες Εκλογικά Κέντρα, με εγγεγραμμένους ούτε λίγο ούτε πολύ 200.000 ψηφοφόρους, θα εκδικηθούν μαζικά!

ΓΙΑ 4 ΜΟΛΙΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ…
όσα και τα έξοδα μετακίνησης των μαθητών
Και όλο αυτό το κακό, για να εξοικονομηθούν από τη μια πλευρά μόλις 4.000.000 ευρώ, όσο περίπου υπολογίζεται ότι κοστίζουν τα έξοδα λειτουργίας π.χ. 1.000 μονοθέσιων σχολείων, συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών των Καθαριστριών!
Όσα ακριβώς χρειάζονται, ίσως και περισσότερα, για τη μετακίνηση αυτών των μαθητών προς μακρινότερα σχολεία! Αν δεχτούν να αναλάβουν κάποιοι και τη μετακίνησή τους… Ενώ δεν προβλέπονται «έξοδα μετακίνησης» για τα προνήπια, τα οποία «δεν είναι - λέει - στην υποχρεωτική εκπαίδευση» … Κι ας είναι ζωτική κυριολεκτικά για την παραπέρα πρόοδο και ανάπτυξή τους, η φοίτησή τους στο Νηπιαγωγείο…
Από την άλλη, το ποσό τελικά αυτό, είναι ελάχιστο μπροστά στην χρηματοδότηση π.χ. των Κομμάτων, όταν μόνο το Κυβερνών Κόμμα, λαμβάνει ετησίως 25.000.000 ευρώ, ποσό εξαπλάσιο από αυτό που απαιτείται για τη λειτουργία των μικρών σχολειών!
Και όταν μόνο για τις «κουρτίνες» του Υπουργείου Παιδείας, απαιτήθηκαν 200.000 ευρώ, όσα δηλαδή για την ετήσια λειτουργία 50 Μονοθέσιων Σχολείων!

ΜΕΓΑΛΑ ΣΧΟΛΕΙΑ – ΜΙΚΡΗ ΠΑΙΔΕΙΑ
Από την άλλη, η συρρίκνωση-συγχώνευση των Σχολείων, δεν οδηγεί σε «καλύτερη παιδεία», όπως προσπαθεί να περάσει το Υπουργείο, αλλά σε υποβαθμισμένη παιδεία, αφού αφήνονται οι περίφημες «κυψέλες», οι τόσο ζωτικές μικρές εκπαιδευτικές ομάδες μαθητών των μονοθέσιων και ολιγοθέσιων Νηπιαγωγείων και Δημοτικών Σχολείων, που έχουν χαρακτηριστικά «φροντιστηρίου», δηλαδή μεγαλύτερης φροντίδας, παράδοσης, κατανόησης και εμπέδωσης του μαθήματος, συμπλήρωσης κενών και δυνατότητα υποβοήθησης αδύνατων μαθητών σε ζωντανό χρόνο μέσα στη μικρή φιλική τάξη!
Αντίθετα, η υπερσυγκέντρωση μαθητών σε μεγαλύτερα σχολεία και τα απαράδεκτα τμήματα 20, 23, 25 ή και 30 παιδιών, δημιουργούν συνθήκες κορεσμού, άγχους, ξύλινων παιδαγωγικών σχέσεων και σαφέστατης δυσκολίας παράδοσης, κατανόησης και εμπέδωσης του μαθήματος, χωρίς καμμία σχεδόν δυνατότητα βοήθειας και στήριξης, κάλυψης των κενών μαθητών σε ζωντανό χρόνο μέσα στην τάξη, αφού ο όγκος μαθητών και ύλης, σε σχέση με το χρόνο και με πιεσμένο τον τρόπο, οδηγούν σε εκπαιδευτική υποβάθμιση, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εκπαιδευτικών λειτουργών!
Τέτοια εκπαιδευτική υποβάθμιση, οδηγεί τους μαθητές σε σχολική αδιαφορία, σχολική αποτυχία, ενώ αυξάνουν τις απαιτήσεις για εξωσχολικά Φροντιστήρια, επιβαρύνοντας τρομακτικά τις οικογένειες, με τα περιορισμένα έτσι κι αλλιώς έσοδα.

ΕΠΩΔΥΝΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΑΓΧΟΣ
Οι αλλαγές αυτές σχολικού χώρου και περιβάλλοντος, έχουν εκτός των άλλων και δυσμενή ψυχολογική επίπτωση στα μικρά ιδίως παιδιά, αφού τους δημιουργούν το λεγόμενο «σχολικό άγχος», όπως και κάθε αλλαγή στο χώρο του σχολείου, ακόμα και προσώπων (εκπαιδευτικών)!
Το σχολικό άγχος, είναι παράγοντας κακής σχολικής πορείας ή και άρνησης του σχολείου και της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

ΜΙΚΡΑ ΣΧΟΛΕΙΑ – ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ
Σημειώνεται πως πάρα πολλοί από τους λεγόμενους «κακούς» μαθητές, έφτασαν στο σημείο αυτό, από ελλειπή σχολική φροντίδα, την οποία προκαλεί ο μεγάλος αριθμός παιδιών στις τάξεις και η αναγκαστική έλλειψη επικοινωνίας με τους Εκπαιδευτικούς, που είναι αναγκασμένοι να καλύπτουν ύλη και όχι ψυχές και να «προχωρούν» την τάξη, χωρίς να τους δίνεται δυνατότητα να ασχοληθούν με αυτούς που μένουν πίσω και οι οποίοι βουλιάζουν ακόμη περισσότερο, όταν πάρουν τον πρώτο «κακό έλεγχο», αντιμετωπίζοντας την απόρριψη και από το οικείο τους - όπως είναι φυσικό – περιβάλλον!
Να λοιπόν, που τα μικρά σχολειά, οι μικρές ζεστές τάξεις των λίγων παιδιών, είναι σχολικά θεραπευτήρια, εξέδρες πλήρωσης, πυροδότησης και απογείωσης μαθητών με ανθρωπιά πρώτα από όλα, ζεστασιά, γνώσεις και καλώς εννοούμενη «αυτοπεποίθηση»!
Τα μικρά σχολειά, είναι το αντίδοτο της σχολικής αποτυχίας!
Τα μικρά σχολειά, είναι σαν τα έργα τέχνης που γίνονται χειροποίητα, με μεράκι, φροντίδα, αυθεντικότητα και όχι «βιομηχανοποιημένα» και ψυχρά!
Τα μικρά σχολειά, είναι σαν τα μικρά ναυπηγεία, που βγάνουν γερά σκαριά στο μεγάλο πέλαγο!

ΜΗΝ ΤΑ ΚΛΕΙΣΕΤΕ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: