Ελληνικά Σχολεία Καΐρου

Πριν λίγες μέρες λάβαμε και το παρακάτω κείμενο για τα Ελληνικά σχολεία του Καΐρου. Ήταν τις μέρες που η Αιγυπτιακή πρωτεύουσα ζούσε τις δύσκολες και επικίνδυνες ώρες της εξέγερσης του λαού. Μέχρι και σήμερα η κατάσταση δεν έχει εξομαλυνθεί πλήρως...

Οι πρώτοι Έλληνες μετανάστευσαν στο Κάιρο στις αρχές του 19ου αιώνα και σύντομα εξελίχθηκαν σε παγκόσμιας εμβέλειας επιχειρηματίες. Η άνθηση της ελληνικής κοινότητας συνοδεύτηκε από το χτίσιμο πολλών ελληνικών σχολείων, τα οποία ήταν διεσπαρμένα σε ολόκληρο το Κάιρο και είχαν χιλιάδες μαθητές.

Οι κοινωνικές ανακατατάξεις της δεκαετίας του 1950, όμως, τότε που η Αίγυπτος εθνικοποίησε τις ξένες επιχειρήσεις, είχε ως αποτέλεσμα να αρχίσει η παρακμή της ελληνικής κοινότητας και η μείωση του αριθμού των Ελλήνων μαθητών.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ

Σήμερα υπάρχουν μόνο δύο ελληνικά σχολεία, το δημοτικό-νηπιαγωγείο της Αχιλλοπουλείου Σχολής με 75 μαθητές και το γυμνάσιο-λύκειο της Αμπετείου Σχολής με 54 μαθητές.

Τα παραπάνω σχολεία συστεγάζονται στο κτίριο του πρώην Σπετσεροπούλειου Ορφανοτροφείου, που είναι επιβλητικό και βρίσκεται στην οδό Αμπέτ του προαστίου της Ηλιούπολης.

Το Σπετσεροπούλειο δημιουργήθηκε το 1928 και ήταν δωρεά των αδελφών Γεωργίου και Δημητρίου Σπετσερόπουλου, από την Ασέα Αρκαδίας.Οι 400 από τους 2.000 Έλληνες που έχουν απομείνει στο Κάιρο, έχουν ενεργό παρουσία στην ελληνική κοινότητα μέσα και από τη συμμετοχή τους στη ζωή του σχολείου, το οποίο λειτουργεί με έναν ιδιότυπο τρόπο σε 24ωρη βάση, αφού δεν κλείνει μετά το τέλος των μαθημάτων το μεσημέρι.

Τα απογεύματα, τα Ελληνόπουλα ξαναμαζεύονται στο σχολείο και παίζουν μέχρι να βραδιάσει. Μαζί έρχονται και οι γονείς με τα μικρότερα αδέλφια τους, αλλά και τους παππούδες τους, που κάθονται σε μεγάλες παρέες στα παγκάκια του προαυλίου. Μόλις σουρουπώνει δεν σταματάει το πανηγύρι, αλλά συνεχίζεται υπό το φως των προβολέων.

Αργότερα το βράδυ οι ελληνικές συντροφιές τρώνε στην ταβέρνα του εντευκτηρίου, που στεγάζεται στο ισόγειο του σχολείου. Ούτε τη νύχτα δεν κλείνει, αφού διαθέτει ξενώνα καθηγητών, μαθητών και επισκεπτών.

Πρόκειται για ένα σχολείο που αποτελεί ταυτόχρονα χώρο μάθησης, αθλητικό κέντρο, πεδίο κοινωνικών επαφών, εντευκτήριο, εστιατόριο και ξενώνα

ΕΘΝΙΚΑ ΚΕΙΜΗΛΙΑ

Από το πρώτο απόγευμα που επισκεφτήκαμε το σχολείο καταλάβαμε ότι πρόκειται για ξεχωριστό σχολικό ίδρυμα. Αναζητώντας τον διευθυντή του λυκείου, Γιάννη Σταυρόπουλο, τον βρήκαμε σε μια αίθουσα να προβάλλει μια ταινία σινεφίλ σε Έλληνες καθηγητές και γονείς, καθώς και Αιγύπτιους φίλους από τη γειτονιά. Μας πρότεινε να δούμε την ταινία και μετά να μας μιλήσει, όπως κι έγινε.

Ο παραπάνω εκπαιδευτικός, που πρόσφατα έγινε συντονιστής εκπαίδευσης Β. Αφρικής και Μ. Ανατολής της ελληνικής πρεσβείας, καθώς και οι συνάδελφοί του, ήταν από το πρωί στο σχολείο και δεν είχαν φύγει για τα σπίτια τους, παρόλο που είχε βραδιάσει.

Το σχολείο είναι συνάμα η δουλειά και η ζωή τους. Μεγάλο ενδιαφέρον και εκπλήξεις παρουσιάζει η ξενάγηση στις αριστοκρατικές αίθουσες του σχολείου, που περιέχουν ανεκτίμητα κειμήλια και σπουδαία έργα τέχνης. Ανάμεσα σ’ αυτά και οι αγιογραφίες του Φώτη Κόντογλου στο εσωτερικό παρεκκλήσι των Εισοδίων της Θεοτόκου.

Όσο κι αν ψάξει κανείς, δεν θα βρει μέσα ή έξω από το Σπετσεροπούλειο κτίριο φθορές ή βαψίματα στους τοίχους, όπως συμβαίνει στα σχολεία της Ελλάδας.

ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΘΥΣΙΕΣ

Δύο πρόσωπα, από τα πολλά που πασχίζουν για το ελληνικό σχολείο, είναι ο Χρήστος Καβαλής, πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας Καΐρου, και η φιλάνθρωπος Στέλλα Κυριαζή, επικεφαλής του συλλόγου «Μαρία Αιγυπτία».

Ο πρώτος, που γαλουχήθηκε από παιδάκι στις καθημερινές μαζώξεις του σχολείου, σημειώνει σχετικά: «Τα παιδιά μαζεύονται εδώ και μαθαίνουν εκτός από τα γράμματα και τι σημαίνει ελληνικότητα. Μεγαλώνοντας έχουν κατανοήσει ότι πρέπει να ξοδέψουν προσωπικό κόπο και χρόνο ώστε και οι επόμενες γενιές της ελληνικής παροικίας να καταφέρουν να ανθίσουν».

Οι φίλοι του ελληνικού σχολείου ανησυχούν αυτές τις μέρες, λόγω των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στο Κάιρο.

Την ανησυχία επιτείνει η διακοπή της επικοινωνίας μέσω διαδικτύου και κινητών τηλεφώνων στην Αίγυπτο. Η ελληνική κοινότητα όμως, σε συνεργασία με την ελληνική πρεσβεία, φρόντισε να μην βρεθούν μαθητές μέσα σε χώρους επεισοδίων. Γι αυτό τον λόγο τις πρώτες μέρες των διαδηλώσεων δεν κινήθηκαν τα σχολικά οχήματα μεταφοράς μαθητών. Στη συνέχεια διεκόπησαν τα μαθήματα, μέχρι να επανεκτιμηθεί η κατάσταση.

ΠΗΓΗ: http://parratiritis.blogspot.com/2011/02/blog-post_9825.html