Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο Ετήσιο Σάρωμα της Βασιλικής της Γεννήσεως της Βηθλεέμ και κυρίως για τον τρόπο που αυτά μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα, ο Ηγούμενος της Ι.Μ. Ποιμένων Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος μεταφέρει γραπτώς την προσωπική του θέση εξηγώντας όσο το δυνατόν καλύτερα την κατάσταση, ώστε να γίνει σε όλους αντιληπτή η θέση των Ορθόδοξων διακονητών της Αγίας Γης. Διαβάστε στη συνέχεια το άρθρο του π. Ιγνατίου, τον οποίο θα φιλοξενούμε τηλεφωνικά την Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012 στις 12 το μεσημέρι στην Πειραϊκή Εκκλησία στην εκπομπή ΔΙΑΛΟΓΟΙ.
Κάθε χρόνο, λίγες ημέρες πριν από την εορτή των Χριστουγέννων, η Βασιλική της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ σαρώνεται (=καθαρίζεται) από τις τρεις Χριστιανικές κοινότητες της Βηθλεέμ, των Ελληνορθοδόξων, των Φραγκισκανών(=καθολικών μοναχών -των λεγομένων Κουστωδών της Αγίας Γης- στους οποίους έχει ανατεθεί, από το Βατικανό, η προστασία και κηδεμονία των λατινικών προσκυνημάτων) και των Αρμενίων, σε ημερομηνία που καθορίζουν, από κοινού.
Το ισχύον προσκυνηματικό καθεστώς των Αγίων Τόπων (Status Quo), μεταξύ των άλλων διατάξεών του, ορίζει επακριβώς με σχετικές διατάξεις τους τόπους στους οποίους έχει δικαίωμα σαρώματος (=καθαρίσματος) κάθε μία κοινότητα, μέσα στη Βασιλική της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ.
Το προσκυνηματικό αυτό καθεστώς είναι παγιωμένο από διμερείς και διεθνείς συνθήκες και η ακριβής τήρηση των διατάξεών του συντελεί στο να είναι αρμονική η συνύπαρξη των Χριστιανικών Κοινοτήτων στα Πανάγια Προσκυνήματα, χωρίς προβλήματα, εντάσεις και προστριβές.
Στη Βασιλική της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ μόνον οι Ορθόδοξοι έχουν δικαιώματα ιδιοκτησίας, προσευχής και σαρώματος (=καθαρισμού).
Στο θεοδέγμον Σπήλαιον, μετά τους Ορθοδόξους, έχουν δικαιώματα προσευχής και οι Φραγκισκανοί και οι Αρμένιοι. Το σάρωμα του Σπηλαίου γίνεται με βάση τα δικαιώματα που έχει κάθε Κοινότητα, σύμφωνα πάντοτε με το ισχύον καθεστώς.
Στο παρεκκλήσιο το οποίο βρίσκεται στο βορειοανατολικό κλίτος της Βασιλικής, οι Αρμένιοι έχουν δικαίωμα προσευχής και, εν μέρει, δικαίωμα σαρώματος. Τα όρια της δικαιοδοσίας, τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας και τα δικαιώματα του σαρώματος των Ορθοδόξων και των Αρμενίων έχουν καθοριστεί με πλήρη ακρίβεια και σχολαστικότητα π.χ. οι Ορθόδοξοι καθαρίζουν την οροφή του παρεκκλησίου και οι Αρμένιοι καθαρίζουν το δάπεδο.
Οι Αρμένιοι όμως, έχουν μία πάγια τακτική να δημιουργούν δυσκολίες και να προκαλούν επεισόδια, προκειμένου να κερδίσουν δικαιώματα. Η δημιουργία προβλημάτων και προκλήσεων και η χρήση βίας έχει γίνει πλέον «ιερά παράδοση» για αυτούς. Οι αυθαίρετες πράξεις τους και η μεγάλη αναστάτωση που προκαλούν, έχουν ως στόχο την καταπάτηση του ισχύοντος καθεστώτος και την απόκτηση μη κεκτημένων προσκυνηματικών δικαιωμάτων, στο πλαίσιο της επεκτατικής πολιτικής της Αρμενικής Εκκλησίας.
Οι Αρμένιοι δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, αλλά είναι μια ομάδα του Μονοφυσιτισμού (=αίρεση η οποία θέλει τις δύο φύσεις του Κυρίου ενωμένες σε μία, λόγω της απορρόφησης της ανθρώπινης φύσεως του Κυρίου μας, από την θεία φύση Του).
Δεν είναι κάτι ασυνήθιστο, αυτό το οποίο συνέβη την Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011 στο ετήσιο σάρωμα (=καθάρισμα) της Βασιλικής της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ. Κακώς δίνουν σήμερα τέτοια διάσταση στο θέμα.
Κάθε χρόνο οι Αρμένιοι τα ίδια ακριβώς κάνουν. Προκαλούν, απειλούν και προσπαθούν να δημιουργήσουν εντάσεις και επεισόδια. Αλλά χάρη στην αυτοσυγκράτηση όλων των παρευρισκομένων μοναχών της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας οι εντάσεις και τα επεισόδια μειώνονται στο ελάχιστο, χωρίς βέβαια να παύουν να υπάρχουν. Οι Αγιοταφίτες πατέρες προσπαθούν να αμύνονται μόνον και να μην επιτίθενται στους Αρμενίους, οι οποίοι κάνουν τα πάντα για να τους προκαλέσουν και να δημιουργήσουν συμπλοκές.
Είναι προφανείς οι λόγοι για τους οποίους οι Αρμένιοι τα κάνουν όλα αυτά κι εγώ, επανειλημμένως, έχω γράψει πως αν κάποιοι ξένοι μπούνε με τη βία στο δικό σας σπίτι και σας πουν ότι από σήμερα το σπίτι σας είναι δικό τους, εσείς τί θα τους πείτε; Ορίστε, περάστε να το πάρετε; Σας το δίνω; Σας το χαρίζω;
Κι εμείς δηλαδή, τί θα πρέπει να κάνουμε με αυτά τα ιερά σεβάσματα της πίστεώς μας, όταν έρχεται ο Αρμένιος ο μονοφυσίτης και μας λέει: «Είναι δικό μου αυτό το κομμάτι. Το θέλω». Τότε, τί θα πρέπει να του απαντήσουμε εμείς; Ορίστε, πάρε το, αφού λες ότι είναι δικό σου. Εεε, όχι βέβαια! Όταν έρχεται και μας λέει: «Είναι δικός μου αυτός ο ναός.» Τί θα πρέπει να του απαντήσουμε εμείς; Αφού είναι δικός σου, ναι, μπορείς να τον πάρεις. Σου τον δίνω. Όχι βέβαια!
Εμείς έχουμε ιερό χρέος και καθήκον να τα κρατήσουμε με κάθε θυσία, ακόμα κι αν μας ορμούν και μας κτυπούν με καρέκλες, σκούπες και σκουπόξυλα. Ακόμα κι αν μας πετούν πέτρες ή κομμάτια από τα μάρμαρα του ναού που βιαίως ξεκολλάνε και τα πετάνε, για να μας χτυπήσουν και να μας τραυματίσουν. Εμείς θα στεκόμαστε εκεί, ακόμα κι αν μας σκοτώσουν μέσα στο ναό.
Γράψανε σε διάφορα sites στην Ελλάδα: «Οι φανατικοί θρησκόληπτοι παπάδες των Αγίων Τόπων»!!! Προς Θεού! Τί λόγια είναι αυτά; Ποιοί είναι αυτοί οι φανατικοί θρησκόληπτοι παπάδες; Είναι ο νεαρός Αγιοταφίτης μοναχός π. Δανιήλ που ενώ καθάριζε μέρος του ναού μας, πάει ένας Αρμένιος και του πετάει ένα από τα καντήλια μας στο πρόσωπό του και ο μοναχός λούστηκε μέσα στο αίμα; Του έσπασε τη μύτη και παραλίγο να έχανε τα μάτια του. Ακόμα είναι στο νοσοκομείο με φρικτούς πόνους! Ποιος είναι λοιπόν ο φανατικός θρησκόληπτος; Ο νεαρός Αγιοταφίτης μοναχός ή ο μονοφυσίτης Αρμένιος που όρμησε επάνω του με τόση λύσσα;
Γιατί μας εξισώνουν με τους αιρετικούς και τους πολέμιούς μας; Πήγαμε ποτέ εμείς στις δικές τους εκκλησίες να κάνουμε κάτι αντίστοιχο με όλα όσα μας κάνουν; Πήγαμε ποτέ εμείς να διεκδικήσουμε κάτι που είναι δικό τους, ισχυριζόμενοι ότι είναι δικό μας;
Κι οι αδελφοί μας οι Έλληνες στην Ελλάδα; Γιατί μας πολεμούν με τόσο ειρωνικά ψευδή σχόλια; Πού είναι η συμπαράσταση; Πού είναι η αγάπη; Πού είναι η στήριξη; Δυστυχώς! Δεν βλέπουμε τίποτε από όλα αυτά και λυπόμαστε πάρα πολύ γι αυτό.
Τόσο πολύ σκανδάλισε το γεγονός ότι προσπαθούμε να διαφυλάξουμε στην Αγία Γη ό,τι μας έχει απομείνει; Δηλαδή θα πρέπει να τα δώσουμε όλα; Θα πρέπει να τα χαρίσουμε; Και τότε, τί θα πουν και θα γράψουν; Θα μας συγχαρούν γι αυτό; Ή θα βγουν και θα πούνε ότι τάχα εμείς τα ξεπουλήσαμε όλα; Αυτή είναι η τσίχλα των ημερών μας, άλλωστε. Αυτά αναμασούν και διαδίδουν, αντί να μας στηρίζουν στον τόσο δύσκολο αγώνα που καθημερινά δίνουμε.
Πώς νομίζετε ότι κρατήθηκαν τα ιερά προσκυνήματα των Αγίων Τόπων, στο πέρασμα των αιώνων; Με ξύλο, με αίμα, με αγώνες και με αγωνίες κρατήθηκαν. Διαφορετικά, θα μας τα είχαν πάρει όλα και δε θα ήταν σήμερα στην Αγία Γη κανένα προσκύνημα, ούτε ελληνικό, ούτε ορθόδοξο.
Θέλω όμως να προσκαλέσω όλους αυτούς που με τόση ευκολία μας επικρίνουν να έρθουν εδώ, στην Αγία Γη, για να μπορέσουν να δουν «ιδίοις όμμασι» πόσο …εύκολα είναι τα πράγματα και οι καταστάσεις. Ας έρθουν όλοι αυτοί εδώ στη Βηθλεέμ, στο επόμενο ετήσιο σάρωμα (=καθάρισμα) της Βασιλικής της Γεννήσεως, τον Δεκέμβριο του 2012, αν ζούμε, και να δούμε τι θα κάνουν αυτοί στη θέση μας; Πώς θα αντιδράσουν στην τόσο προκλητική συμπεριφορά των Αρμενίων;
Πριν από δύο χρόνια, πάλι στο ετήσιο σάρωμα της Βασιλικής της Γεννήσεως, επιτέθηκε -«χύμηξε», θα μπορούσα να πω- ένας Αρμένιος σε ένα πνευματικό παιδί μου και του έσπασε το κεφάλι. Ποιός ήταν ο λόγος; Το παιδί πήγε να προστατέψει έναν αρχιερέα του Πατριαρχείου μας, ηλικίας 70 ετών, τον οποίον πήγαν να χτυπήσουν οι Αρμένιοι. Πήγαμε το παιδί στο Νοσοκομείο και εκεί του έκαναν δέκα ράμματα στο κεφάλι. Μέχρι σήμερα έχει τα σημάδια από τα ράμματα στο κεφάλι του. Δεν είναι Ελληνόπουλο, είναι ορθόδοξο Παλαιστινόπουλο.
Αυτή είναι η ζωή μας στην Αγία Γη. Και εμείς οι Έλληνες Ορθόδοξοι, μαζί με τους Παλαιστίνιους Ορθόδοξους (τους Rum Orthodox, όπως αυτοί λέγονται), μέσα από πολλές αντίξοες συνθήκες και περιστάσεις, κρατάμε τα δικαιώματά μας, με αιματηρούς αγώνες και με πλήρη αυτοθυσία και αυταπάρνηση.
«Δόξα τω Θεώ». «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκα».
Με ευχές και ευλογίες
Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος
Ηγούμενος του Ιερού προσκυνήματος
της Ιεράς Μονής των Ποιμένων
περιοχή Βηθλεέμ της Ιουδαίας
Δείτε στο παρακάτω link μερικά αποσπάσματα από το σάρωμα του Ναού της Γεννήσεως και στιγμιότυπα από τα επεισόδια που ξεκίνησαν οι Αρμένιοι:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου