Για τους βουλευτές, που με ρωτάτε, θα ’θελα να σας
θυμίσω, γιατί εσείς πια δεν θυμάστε, την εποχή μας που τους βουλευτές και τους
υπουργούς τους βλέπαμε με απέραντο σεβασμό. Κι όταν τους συναντούσαμε, θέλαμε
να τους φιλήσουμε το χέρι, σα να ήταν ο ουρανός μας, ο μπαμπάς μας, ή ξέρω γω
τι, ας πούμε ο δάσκαλός μας. Τώρα τους παρακολουθούμε και κάνουμε χάζι μαζί
τους, σαν να παίζουν καμιά επιθεώρηση στην τηλεόραση. Παρ’ όλα αυτά όμως έχουμε
ακόμα την απαίτηση απ’ αυτούς να ωφελούμαστε, είτε με τα νομοσχέδια τα οποία
ψηφίζουν, είτε και με την εν γένει συμπεριφορά τους και με την φιλοσοφία που θα
πρέπει να δείχνουν οι λόγοι τους.
Λοιπόν ακούστε τι άκουσα εγώ και τι είδα σε μια
συζήτηση τηλεοπτική. Χιλιάδες Έλληνες και φυσικά και ξένοι, μέσω δορυφόρου,
παρακολουθούν στην τηλεόραση μια αναμέτρηση κομματικών στελεχών της τωρινής
κυβέρνησης και της παλιάς. Το θέμα είναι η κοινοποίηση της λαθροχειρίας,
σχετικά με τα δημοσιονομικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας. Άλλοι το λέγαν
λαθροχειρία, άλλοι το λέγαν αλλαγή μεθόδου, δεν έχει σημασία. Γινόταν λοιπόν
συζήτηση επάνω στο θέμα αυτό, στο οποίο δεν παίρνω θέση, για το ποιος έχει
δίκιο. Οι καινούριοι υποστήριζαν ότι είναι αποφασισμένοι να αποκαλύψουν την
αλήθεια που απέκρυψαν οι παλαιοί. Με οποιοδήποτε κόστος της εθνικής οικονομίας
μας και της αξιοπιστίας του ελληνικού δημοσίου. Ο εκπρόσωπος της προηγούμενης
κυβέρνησης δεν αρνείται την απόκρυψη, την λαθροχειρία που λέγαν οι άλλοι και τα
λοιπά, αλλά πετάει στο τραπέζι μία βαρύγδουπη ερώτηση. Και ποια ωφέλεια θα
είχαμε από την αποκάλυψη της αλήθειας; Ο τέως υπουργός – γιατί περί τέως
υπουργού πρόκειται – ξεστόμισε την ερώτησή του αυτή, με ένα χαμόγελο
αυτοικανοποίησης για την ευφυϊα του και για το δοκιμασμένο έργο της πολιτικής
φιλοσοφίας!
Ο πολίτης που παρακολουθεί την συζήτηση πληροφορείται
ή βεβαιώνεται από πατέρες του έθνους, έτσι τους ονομάζαμε παλαιά εμείς τους
βουλευτές και τους υπουργούς, ότι η αλήθεια λέγεται και πρέπει να λέγεται όταν
ωφελεί. Και φυσικά αφού η αλήθεια ανήκει στις ηθικές αξίες, η ζητούμενη ωφέλεια
θα είναι οικονομική, πολιτική και τα όμοια. Έτσι ένας πολίτης διδάσκεται ότι, η
ηθική πρέπει να τηρείται όταν μας συμφέρει. Άρα και ο Σωκράτης από την
αρχαιότητα και ο δίκαιος Αριστείδης και ο Πατριάρχης Άγιος Γρηγόριος ο πέμπτος
και ο Αθανάσιος Διάκος και ο Παπαφλέσσας και οι επίσκοποι του Μοριά και ο
Μακρυγιάννης και μια σειρά χιλιάδων ηρώων και μαρτύρων της εκκλησίας και του έθνους
μας, διέπραξαν ασυγχώρητο λάθος και πέθαναν ηλιθίως. Έτσι οι νέοι μας
διαφθείρονται και μαθαίνουν να περιφρονούν την αλήθεια και όλες τις αξίες. Έτσι
μέσα στις οικογένειες σήμερα λόγου χάρην, ή και στις σχέσεις γενικά όπως λέμε,
ο καθένας μπορεί να κρατάει τις προθέσεις του κρυφές, για να εκμεταλλευτεί όσο
μπορεί τον άλλον γιατί μπορεί να σκέφτεται: η αποκάλυψη της αλήθειας σε τί θα
τον ωφελήσει τον ίδιο ;
Βέβαια δεν υποστηρίζω ότι με την αποκάλυψη της
αλήθειας, η σημερινή κυβέρνηση πρέπει να αγιοποιηθεί. Μπορεί κι αυτοί να
αποβλέπουν, όπως μπορεί και να μην αποβλέπουν, σε κομματική ωφέλεια για να
φανεί λόγου χάρην του χρόνου, ότι δεν είχαμε καμία πρόοδο στην ανάπτυξη. Με
ενδιαφέρει γενικά η φιλοσοφική θέση του συμπαθούς κατά τα άλλα πολιτικού, ότι η
αλήθεια πρέπει να υποστηρίζεται, μόνον όταν φέρνει κάποια ωφέλεια.
Βλέπω ότι η επικράτηση αυτής της φιλοσοφίας «γεννάει»,
ή το λιγότερον ευνοεί και καλλιεργεί τον μηδενισμό στην κοινωνία και
περισσότερο στους νέους μας. Βέβαια δεν ελπίζω ότι η κριτική μου θα αλλάξει μία
παγιωμένη δυστυχώς ηθική στην κοινωνία μας. Αλλά και η αδιαμαρτύρητη ακρόαση
τέτοιων ρητών θέσεων για τα μεγάλα αυτά φιλοσοφικά προβλήματα, συνιστά διαφθορά
και ηθική αφασία του λεγόμενου κοινού.
(Απομαγνητοφωνημένο σχόλιο του φιλολόγου κ.
Κωνσταντίνου γανωτή στο ραδιοφωνικό σταθμό «Πειραϊκή Εκκλησία». )
1 σχόλιο:
Πολύ εύστοχο και βαθύ σχόλιο.
Δημοσίευση σχολίου