Ήταν Οκτώβριος του 1988 όταν ξεκινούσε ένα παράτολμο
πείραμα. Ελάχιστοι το πίστευαν, κάποιοι γελούσαν ειρωνικά, άλλοι απλά
αδιαφορούσαν. Για πρώτη φορά η φωνή της Εκκλησίας ακουγόταν στο ραδιόφωνο.
Αρχικά στις γειτονιές του Πειραιά και στο υπόλοιπο λεκανοπέδιο της Αττικής.
Περνούσε ο καιρός και ο κόσμος ανακάλυπτε μέρα με τη μέρα
ένα κόσμημα στις ραδιοσυχνότητες. Μια φωνή διαφορετική, κρυμμένη ανάμεσα στις άλλες
που εξέπεμπαν στα ερτζιανά. Δεν πλέον ελάχιστοι όσοι πίστευαν στο έργο αυτό. Τα
ειρωνικά μειδιάματα είχαν δώσει την θέση τους στο χαμόγελα του θαυμασμού, ενώ
οι αδιάφοροι κάποιες φορές έβρισκαν ενδιαφέρον όταν τυχαία η βελόνα
συντονιζόταν περίπου στο μέσω του φάσματος των FM.
