Όλοι μαζί, μία φωνή… σαν προσευχή!

Ήταν Οκτώβριος του 1988 όταν ξεκινούσε ένα παράτολμο πείραμα. Ελάχιστοι το πίστευαν, κάποιοι γελούσαν ειρωνικά, άλλοι απλά αδιαφορούσαν. Για πρώτη φορά η φωνή της Εκκλησίας ακουγόταν στο ραδιόφωνο. Αρχικά στις γειτονιές του Πειραιά και στο υπόλοιπο λεκανοπέδιο της Αττικής.

Περνούσε ο καιρός και ο κόσμος ανακάλυπτε μέρα με τη μέρα ένα κόσμημα στις ραδιοσυχνότητες. Μια φωνή διαφορετική, κρυμμένη ανάμεσα στις άλλες που εξέπεμπαν στα ερτζιανά. Δεν πλέον ελάχιστοι όσοι πίστευαν στο έργο αυτό. Τα ειρωνικά μειδιάματα είχαν δώσει την θέση τους στο χαμόγελα του θαυμασμού, ενώ οι αδιάφοροι κάποιες φορές έβρισκαν ενδιαφέρον όταν τυχαία η βελόνα συντονιζόταν περίπου στο μέσω του φάσματος των FM.

Τον Οκτώβριο του 1988 κάτι είχε αλλάξει, όχι μόνο στον Ελλαδικό χώρο, αλλά σε ολόκληρη την Ορθόδοξη Οικουμένη.  Λόγος ζωντανός και παρήγορος, λόγος αληθινός και ουσιαστικός, λόγος παρακλήσεως και παρηγορίας. Φωνές που έγιναν οικείες μετέφεραν τον πάντοτε επίκαιρο μήνυμα του Ευαγγελικού Λόγου με πνευματικές και χρηστικές προεκτάσεις, με κατήχηση χωρίς δογματισμούς, με αλήθεια  γνώσεως αιώνων χωρίς φανατισμούς. Ένας νέος άμβων είχε δημιουργηθεί…

Ο βράχος της ραδιοφωνικής Πνύκας, δεν συγκέντρωνε πλέον μόνο τους Αθηναίους, αλλά ακροατήριο από την Στερέα Ελλάδα και την Πελοπόννησο, την Θεσσαλία και την Θράκη, την Ήπειρο και την Μακεδονία, τα νησιά του Ιονίου και τις Κυκλάδες, την Κρήτη, τα Δωδεκάνησα και το βορειοανατολικό Αιγαίο. Οι δορυφόροι ανέβασαν την φωνή αυτού του ραδιοφωνικού σταθμού ψηλά στον ουρανό για να κατέβει και να καλύψει την Ευρώπη, την Βόρειο Αφρική, την Μέση Ανατολή και να αγγίξει το κέντρο της Ασίας. Και η εξέλιξη του διαδικτύου μετέφερε το εικοσιτετράωρο πρόγραμμα στην Αυστραλία, την Βόρεια και τη Νότια Αμερική, την αχανή Ασία, σε κάθε γωνιά της Οικουμένης, χωρίς υπερβολή…

Όσοι από τις πρώτες στιγμές ξεκίνησαν το έργο αυτό, χάρισαν στην κυριολεξία τη ζωή τους, αφιερώνοντας τον χρόνο τους, την διάθεσή τους, την καρδιά τους. Χωρίς επαγγελματίες αλλά με πραγματικούς ερασιτέχνες ανδρώθηκε ένα αξιοζήλευτο ραδιοφωνικό πρότυπο που όμοιό του δεν υπήρξε ποτέ. Οι ψυχές βρήκαν παρηγοριά, οι ακροατές ανακάλυψαν ουσία, οι πνευματικοί συχνά συμβούλευαν τα πνευματικά τους παιδιά να ακούσουν το πρόγραμμα αυτού του σταθμού. Και ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο άγιος των ημερών μας, της Ομόνοιας και της νέας τεχνολογίας, με ανείπωτη χαρά ευλογούσε την δημιουργία του ραδιοφώνου αυτού, άκουγε ο ίδιος και προέτρεπε και άλλους να ακούσουν. Πρέβλεπε με τον Θείο Φωτισμό του την σωτηρία πολλών ψυχών που θα προερχόταν από την ακρόαση του σταθμού αυτού. Αμέτρητες οι μαρτυρίες από όσους κάποια μέρα «τυχαία» άκουσαν το συγκεκριμένο σταθμό και έκτοτε άλλαξε η ζωή τους. Εκατοντάδες οι καθημερινές παρεμβάσεις αγνώστων ανθρώπων που αισθάνονταν την παρηγοριά και δάκρυζαν τα μάτια τους. Αμέτρητες οι ευχές και οι προσευχές…

28 χρόνια μετά. Η Παιραϊκή Εκκλησία είναι πλέον στη συνείδηση όλων μας ως το ραδιόφωνο που μιλάει στην ψυχή μας. Και το μεγάλο θαύμα συνεχίζεται. Όπως τότε, όταν πρωτοξεκινούσε, έτσι και σήμερα μέσα στην κρίση που μαστίζει την Πατρίδα μας και την πολεμική κατά της Εκκλησίας που αρνητές άθεοι και ιδεολόγοι του υλισμού θέλουν απλά να εφαρμόσουν και στη χώρα μας.

Το θαύμα συνεχίζεται και γίνεται με τον ίδιο τρόπο, όπως κάθε μέρα σε αυτά τα 28 χρόνια που πέρασαν. Είναι το μοναδικό πραγματικά πολυμετοχικό μέσο ενημέρωσης, που θα μπορούσε να γίνει πρότυπο οικονομικής θεωρίας για έναν πολύ απλό λόγο: το ραδιόφωνο αυτό το στήριξαν και το κράτησαν ζωντανό οι ακροατές του. Όλοι αυτοί που με το περίσσευμα της καρδιάς τους και από το υστέρημα των χρημάτων τους, δημιούργησαν την κινητήρια δύναμη και κράτησαν την παρουσία του σταθμού ζωντανή. Οι ακροατές που έκανα την αγάπη τους πράξη και άφησαν το μέσο αυτό ανοιχτό για να γίνεται ο ενδιάμεσος, μεταξύ Ουρανού και γης.

Όπως η προσευχή που ανεβαίνει στον ουρανό, μέσα από την ψυχή μας. Οι ακροατές έδωσαν φωνή στη φωνή της Πειραϊκής Εκκλησίας και με τις πρεσβείες του Αγίου Προστάτη μας, του Αγίου Πορφυρίου, συνεχίζουμε όλοι μαζί προς δόξαν Θεού. Στόχος μας να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον και να παρηγορηθούμε όλοι από την ολοζώντανη παρουσία του Θεού, του αληθινού Τριαδικού Θεού μας.

28 χρόνια ένα έργο που από παράτολμο σχέδιο έγινε πλέον δεδομένο στη ζωή μας. Για αυτό και όλοι μαζί στηρίζουμε με κάθε τρόπο αυτό το ραδιόφωνο. Τρίτη σήμερα 1^η Νοεμβρίου. Αλλάζουμε το πρόγραμμα μας και στρέφουμε την προσοχή μας στον Άγιο Πορφύριο που θα εορτάσουμε την μνήμη του σε ένα μήνα από σήμερα. Αφιερώνουμε την ημέρα ολόκληρη σε εκείνον που αφιέρωσε την ζωή του στον Θεό και στην αγάπη του πλησίον. Σήμερα, καλούμε όλους να στηρίξουμε το ραδιόφωνο που μιλάει στην ψυχή μας. Να ενισχύσουμε την Πειραϊκή Εκκλησία όσο μπορούμε και να ενώσουμε την φωνή μας με τις ικεσίες του Αγίου Πορφυρίου.

 Όλοι μαζί, μία φωνή… σαν προσευχή!