Αναρτούμε το
άρθρο του Αλέκου Μάρκελλου από την Αυστραλία, γιατί είμαστε σίγουροι πως κάτι
καλό έχει να μας πει. Αναρτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου.
Όταν η
πρωθυπουργός της Αυστραλίας Julia Gillard και ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Tony
Abott φωτογραφίζονται κάτω από το σύνθημα «We support Greece” που κυριαρχεί
στην κεντρική σκηνή του Ελληνικού Φεστιβάλ στη Μελβούρνη, το μήνυμα έχει τη
δική του πολύπλευρη σημασία για την Ελλάδα. Γιατί συμπαράσταση από πολίτες και
οργανώσεις έχει δει η Ελλάδα, από κράτη όμως;
Το βράδυ του Σαββάτου ξεκίνησε εδώ στη Μελβούρνη το ετήσιο Φεστιβάλ «ΑΝΤΙΠΟΔΕΣ» που διοργανώνει όπως κάθε χρόνο η Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτώριας στο κέντρο της σύγχρονης μεγαλούπολης, στην ιστορική για τον ομογενειακό Ελληνισμό Lonsdale. Είναι γνωστό ως το μεγαλύτερο Ελληνικό Πολιτιστικό φεστιβάλ εκτός Ελληνικών συνόρων. Και πως να μην είναι με 350 χιλιάδες Έλληνες στην πρωτεύουσα της Πολιτείας Βικτώρια.
Η φετεινή επιλογή του βασικού καλεσμένου δεν μπορούσε να είναι καλύτερη:
-Ο Παντελής Θαλασσινός μάγεψε 10δες χιλιάδες Έλληνες της Αυστραλίας και άγνωστο πόσους ακόμη χιλιάδες ανθρώπους κάθε διαφορετικής κουλτούρας από το θαυμαστό πολυπολιτισμικό ψηφιδωτό εθνοτήτων που απαρτίζει το κοινωνικό τοπίο αυτής της πόλης-υπόδειγμα. Όλοι ήσαν εκεί, παρά τον καύσωνα των 38 βαθμών. Σάββατο βράδυ, όλοι στο κέντρο κατεβαίνουν...
Την ώρα που η Gillard ανακοίνωνε ... «επι Ελληνικού εδάφους» την προσφορά 2 εκ. Δολαρίων από την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση για την ανέγερση του Ελληνικού πολιτιστικού κέντρου στη θέση του ιστορικού κτηρίου της Κοινότητας, είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με σημαντικούς εκπροσώπους της Ομογένειας. Μοναδικό θέμα συζήτησης η κατάσταση στην Ελλάδα. Εδώ να σημειωθεί πως εκτός από επιμέρους ενέργειες των Ομογενών και των Ελληνικών Κοινοτήτων της Αυστραλίας, το γενικότερο κλίμα ξεσηκωμού που κυριολεκτικά επικρατεί, περνά πλέον από τη φάση της ένθερμης υποστήριξης στην οργανωμένη δράση:
-Την Τρίτη το απόγευμα η Ελληνική Κοινότητα έχει συγκαλέσει μεγάλη σύσκεψη όλων των φορέων αλλά και ιδιωτών για να υποβληθούν ιδέες και να ληφθούν αποφάσεις. Αρχικά για την στήριξη όσων έχουν έρθει ή θα έρθουν από την Ελλάδα και έπεται συνέχεια:
-Η στήριξη της Ελλάδας συνολικά (εξαγωγές, τουρισμός, επενδύσεις, νεο-μετανάστευση κ.α) , όσο και οι προσπάθειες για την αποκατάσταση του ονόματος της χώρας.
Ενδεικτικά:
Στο Darwin κάνουν συγκέντρωση χρημάτων για τους Καλύμνιους, στην Αδελαϊδα για το Χαμόγελο του Παιδιού, η Ομογένεια της Κρήτης με πρωτοβουλία του προέδρου του Παγόσμιου Συμβουλίου Αντώνη Τσουρδαλάκη συγκεντρώνει (σε όλες τις Ηπείρους!) χρήματα για την Κρήτη «και όπου αλλού χρειαστούν στην Ελλάδα», όπως μας είπε χαρακτηριστικά.
Την ίδια ώρα η Πρόξενος της Ελλάδας στη Μελβούρνη Ελένη Λιανίδου μαζί με Ελληνοαυστραλούς επιχειρηματίες και με τη θερμή στήριξη των Ομογενειακών ΜΜΕ προσπαθούν να στηρίξουν τα Ελληνικά προϊόντα στην αγορά της Αυστραλίας.
«Τώρα γύρισα από την Ελλάδα. Τι να λέμε η κατάσταση είναι τραγική... Μίλησα με όλους, τους εκπρόσωπους των Υπουργείων, τους υπεύθυνους των επιχειρήσεων. Κάνω εισαγωγές και από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και ξέρω:
-Πρέπει να γίνουν πολλά για να αυξηθούν οι εξαγωγές από την Ελλάδα, έχουν μείνει πολύ πίσω. Η εξαγωγή είναι χρονοβόρα και ακριβή. Δεν κάνει κανείς καμπάνια να βοηθήσει την επέκταση στην πλούσια mainstream αγορά της Αυστραλίας. Δεν αρκούν τα λόγια, πρέπει να κάνουν πράξεις».
Τα λόγια του Γιώργου Ηλιόπουλου, γνωστού και αγαπητού στην παροικία επιχειρηματία και εισαγωγέα ο οποίος μαζί με τον αδερφό του Paul και παρά τις δυσκολίες, φέρνουν στην Αυστραλία ένα μπουκέτο από πολύ καλά Ελληνικά προϊόντα, εύχομαι να προκαλούν ηλεκτροσόκ στον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη. Γιατί, σήμερα δημοσιεύτηκαν τα στοιχεία της έκθεσης doing business της Παγκόσμιας Τράπεζας, όπου το τέρας της γραφειοκρατίας φαίνεται να έφαγε ζωντανό τον Υπουργό Ανταγωνιστικότητας και την υπόσχεση του για υπεραπλούστευση των διαδικασιών για τις εξαγωγές. (Το πολυδιαφημισμένο του “Single Window” που θα τα έκανε όλα εύκολα).
Να υποθέσω, εφόσον τίποτε δεν έγινε ακόμη πως προέχουν τα εσωκκοματικά; Εντάξει, η Ελλάδα μπορεί να περιμένει (;)
-Ένας φίλος από την Κρήτη, παρότι δεν είναι δουλειά του (αλλά είναι πατριώτης και μερακλής), συγκέντρωσε ιδιατέρως εκλεκτά προϊόντα απευθείας από οικογενειακούς μικροπαραγωγούς που στενάζουν οικονομικά. Τον έφερα σε επαφή με Έλληνες εισαγωγείς. Τυριά, κρασιά, ελιές, αυγοτάραχο, σύκα, όλα θαυμάσιας ποιότητας. Ποιός θα τους περάσει αυτούς τους ανθρώπους από τη στενωπό της γραφειοκρατίας; Γιατί για ένα κοντέινερ από την Ελλάδα να θέλουν 20 ημέρες γραφειοκρατία και κόστος 1100 ευρώ όταν ο Ιρλανδός θέλει επτά ημέρες και 900 ευρώ; Και θα πρέπει να τονιστεί εδώ πως το Ελληνικό προϊόν, ΠΑΡΑ την Κρίση, παραμένει ακριβό, εκτός από το κόστος της εξαγωγής.
Μέσα από την εκπομπή «Από την Αυστραλία με αγάπη» που φτιάχνουμε εδώ (χωρίς να επιβαρύνεται οικονομικά η ΕΡΤ) και μεταδίδεται κάθε Κυριακή στις 11:00 (ώρα Ελλάδας) στην ERT WORLD, προσπαθούμε να υπηρετήσουμε το ρόλο που αντιλαμβανόμαστε αυτή τη ζοφερή εποχή ως ανταποκριτές της Δημόσιας Τηλεόρασης:
-Προβάλουμε αυτές τις πρωτοβουλίες, φέρνουμε σε επαφή τις δύο πλευρές, παρουσιάζουμε τις δράσεις. Βεβαίως δεν αρκεί.
Η Ελλάδα, μέσω των αρμοδίων (υπάρχουν ακόμη, ελπίζω) έχει ιστορική υποχρέωση να αξιοποιήσει την ομογένεια της Αυστραλίας, τους Έλληνες σε όλο τον κόσμο. Να επωφεληθεί από την θετική παρουσία των Ελλήνων της Αυστραλίας στο προσκήνιο της μακρυνής και ευημερούσας χώρας. Μέσα από τη συγκλονιστικά σκληρή προσπάθεια των μεταπολεμικών μεταναστών, εδραιώθηκε στην πρώτη γραμμή της ζωής στην Ωκεανία η δυναμική συμμετοχή της δεύτερης γενιάς στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσται της χώρας. Είναι υποχρέωση των Υπουργείων Εξωτερικών, Ανταγωνιστικότητας (και άλλων) να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες συνεργασίας με ην κυβέρνηση της Αυστραλίας και την Ελληνική Ομογένεια. Να κάνουν πράξεις, όπως η ριζική ανατροπή της αντι-ανταγωνιστικής γραφειοκρατίας για τις εξαγωγές. Να συνάψει επιτέλους η Ελλάδα τη Συμφωνία για δικαίωμα των Ελλήνων να έρχονται με τουριστική βίζα και να εργάζονται, από εκεί καθυστερεί...
Όχι άλλη αναβλητικότητα, πόσα τραίνα αντέχει να χάσει (ακόμη) η Ελλάδα;
*Ο Αλέκος Μάρκελλος είναι δημοσιογράφος και ζει στην Αυστραλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου