Ευχαριστούμε για τα παρακάτω κείμενα που μας στείλατε και αφορούν τη συγκεκριμένη θεατρική παράσταση στην οποία διακωμωδείται ο μοναχισμός. Δυστυχώς, χωρίς να επεμβαίνουμε στην τέχνη, η παράσταση αυτή θεωρείται κωμωδία. Είναι όμως λυπηρό να παρουσιάζονται με τρόπο θλιβερό, ίσως και υβριστικό, τα διακριτικά των μοναχών. Δεν θα σχολιάσουμε τίποτα περισσότερο σε όσα θα διαβάσετε παρακάτω. Απλά μία σκέψη: η συγκεκριμένη παράσταση για ένα σχεδόν χρόνο ανέβηκε σε θέατρο της Αθήνας και χιλιάδες (είναι η αλήθεια) θεατές έτρεξαν να ψυχαγωγηθούν. Από την Εκκλησία μας δεν υπήρξε καμία αντίδραση τότε. Μία εκκωφαντική σιωπή! Πριν από λίγες μέρες αντέδρασαν Ιεράρχες στην επαρχία, δείχνοντας πως υπάρχουν ακόμα κάποιοι που δεν σιωπούν για χάρη της συναίνεσης…
Αισθανόμενοι ικανοποίηση από τις αντιδράσεις των Ιερών Μητροπόλεων Ξάνθης και Πατρών για το θεατρικό έργο «Τα κορίτσια με τα μαύρα», που διακωμωδεί με χυδαίο τρόπο τον ιερό θεσμό του Μοναχισμού, θέλουμε να εκφράσουμε κάποιες σκέψεις σχετικά με το εν λόγω έργο απευθυνόμενοι στους ευσυνείδητους Ορθοδόξου Έλληνες πολίτες που σκέφτονται να παρακολουθήσουν την παράσταση.
Οι συντελεστές του έργου, γνωστοί για τον πολυετή πόλεμο που κάνουν στην Εκκλησία μέσω της τηλεόρασης, διακηρύττουν ότι δεν έχουν σκοπό να θίξουν το χριστιανισμό και το μοναχισμό, αλλά πρόσωπα και καταστάσεις, κάνοντας μάλιστα λόγο για «μεσαίωνα» και «σκοταδισμό» όσων αντέδρασαν.
Οι συγκεκριμένοι «καλλιτέχνες» βέβαια και όλος ο αντιεκκλησιαστικός σατυρικός «χώρος», ουδέποτε ασχολήθηκαν με σατυρική διάθεση με άλλα θρησκεύματα, όπως τον ιουδαισμό, το μουσουλμανισμό κλπ.
Με αυτές τις εμμονές κατά της Ορθοδοξίας έχουν κάνει ξεκάθαρες τις προσωπικές πεποιθήσεις τους, αλλά προσπαθώντας να πείσουν τους πιστούς θεατές(πελάτες) να δουν την παράσταση, κρατάνε αποστάσεις και μιλούν δήθεν για σάτυρα προσώπων και όχι θεσμών.
Οι σαββαΐτες μοναχοί έγραψαν τον Φεβρουάριο του 2009, με αφορμή την διακωμώδηση της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου στο καρναβάλι της Πάτρας, ένα αφυπνιστικό κείμενο στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν το ανοσιούργημα. Το κείμενο αυτό, μεταξύ άλλων, έγραφε:
Είναι φοβερή η διήγηση από τα βιβλία της Εκκλησίας μας, σύμφωνα με την οποία ένας παλαιός Πατριάρχης για να εξευτελίσει ένα Μοναχό που αμάρτησε, φόρεσε το σχήμα του σε ένα χοίρο.
Τότε εμφανίστηκε ο Τίμιος Πρόδρομος και Βαπτιστής και του είπε ότι δεν θα του συγχωρήσει αυτή την αμαρτία, ούτε στη Δεύτερη Παρουσία.
Και δεν του τη συγχώρησε, ούτε όταν ο Πατριάρχης αυτός έκτισε ένα Ναό προς τιμή του Τιμίου Προδρόμου, διότι ο Τίμιος Πρόδρομος εμφανίστηκε στον Πατριάρχη και του είπε πάλι, ότι όσους Ναούς και αν κτίσει, δεν θα του συγχωρήσει την αμαρτία αυτή, με την οποία προσβλήθηκε το Μοναχικό Σχήμα, του οποίου ο Βαπτιστής είναι Αρχηγός.
Παρακαλούμε θερμώς όσους πιστούς ακόμη αγωνίζονται στους προμαχώνες του Γένους και της Πίστεως, ξεπερνώντας φόβο και ανθρωπαρέσκεια, αλλά και όσους θέλουν να βλέπουν τα γεγονότα βαθύτερα από τις τηλεοπτικές κάμερες και διαχρονικώτερα από εφήμερους γελοιασμούς, να αντιληφθούν τους συμβολισμούς, τις συγκυρίες και τους σκοπούς μιας τέτοιας πάνδημης βλασφημίας στην οποία παρασύρονται οι συμπατριώτες μας και να ασκήσουν πειθώ μετερχόμενοι κάθε ειρηνικό και νόμιμο μέσο για την αποτροπή της. Και αν τίποτε δεν κατορθωθεί, να απόσχουν παντελώς κάθε καρναβαλικής εκδηλώσεως, παρακαλώντας με δάκρυα το έλεος του Θεού.
Και κάτι τελευταίο. Η διακωμώδηση των ιερών χριστιανικών θεσμών είναι συστατικό στοιχείο της τελετουργίας του σατανισμού και της μαγείας. Αντιλαμβάνονται οι διοργανωτές του καρναβάλου ποιες δαιμονικές πύλες ανοίγουν και ποιους πνευματικούς νόμους ενεργοποιούν πάνω στην πόλη των Πατρών ιδιαίτερα με τον εφετινό καρνάβαλο;
Είθε ο Χριστός με την φιλανθρωπία Του να αποτρέψει την αμαρτία αυτή και τα επακόλουθα της. Δυόμιση χρόνια αργότερα, παρατηρούμε να εκπληρώνονται οι πνευματικοί νόμοι. Η χώρα μας καταρρέει κάθε μέρα περισσότερο και ο λαός παραμένει αμετανόητος συνεχίζοντας και εντείνοντας την αποστασία.
Οι Έλληνες έχουμε χάσει την ελπίδα γιατί απομακρυνθήκαμε από την ίδια την Ελπίδα. Απομακρυνθήκαμε εκούσια από το Θεό, αλλά Εκείνος μακρόθυμα μας ανέχεται και περιμένει να επιστρέψουμε.
Τουλάχιστον, όσοι δεν χάσαμε την πίστη μας, όσοι έχουμε ακόμα την ελπίδα μας στο Θεό, ας απέχουμε από τέτοια έργα που μόνο κακό προκαλούν στην ψυχή μας.
Οι συντελεστές του έργου, γνωστοί για τον πολυετή πόλεμο που κάνουν στην Εκκλησία μέσω της τηλεόρασης, διακηρύττουν ότι δεν έχουν σκοπό να θίξουν το χριστιανισμό και το μοναχισμό, αλλά πρόσωπα και καταστάσεις, κάνοντας μάλιστα λόγο για «μεσαίωνα» και «σκοταδισμό» όσων αντέδρασαν.
Οι συγκεκριμένοι «καλλιτέχνες» βέβαια και όλος ο αντιεκκλησιαστικός σατυρικός «χώρος», ουδέποτε ασχολήθηκαν με σατυρική διάθεση με άλλα θρησκεύματα, όπως τον ιουδαισμό, το μουσουλμανισμό κλπ.
Με αυτές τις εμμονές κατά της Ορθοδοξίας έχουν κάνει ξεκάθαρες τις προσωπικές πεποιθήσεις τους, αλλά προσπαθώντας να πείσουν τους πιστούς θεατές(πελάτες) να δουν την παράσταση, κρατάνε αποστάσεις και μιλούν δήθεν για σάτυρα προσώπων και όχι θεσμών.
Οι σαββαΐτες μοναχοί έγραψαν τον Φεβρουάριο του 2009, με αφορμή την διακωμώδηση της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου στο καρναβάλι της Πάτρας, ένα αφυπνιστικό κείμενο στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν το ανοσιούργημα. Το κείμενο αυτό, μεταξύ άλλων, έγραφε:
Είναι φοβερή η διήγηση από τα βιβλία της Εκκλησίας μας, σύμφωνα με την οποία ένας παλαιός Πατριάρχης για να εξευτελίσει ένα Μοναχό που αμάρτησε, φόρεσε το σχήμα του σε ένα χοίρο.
Τότε εμφανίστηκε ο Τίμιος Πρόδρομος και Βαπτιστής και του είπε ότι δεν θα του συγχωρήσει αυτή την αμαρτία, ούτε στη Δεύτερη Παρουσία.
Και δεν του τη συγχώρησε, ούτε όταν ο Πατριάρχης αυτός έκτισε ένα Ναό προς τιμή του Τιμίου Προδρόμου, διότι ο Τίμιος Πρόδρομος εμφανίστηκε στον Πατριάρχη και του είπε πάλι, ότι όσους Ναούς και αν κτίσει, δεν θα του συγχωρήσει την αμαρτία αυτή, με την οποία προσβλήθηκε το Μοναχικό Σχήμα, του οποίου ο Βαπτιστής είναι Αρχηγός.
Παρακαλούμε θερμώς όσους πιστούς ακόμη αγωνίζονται στους προμαχώνες του Γένους και της Πίστεως, ξεπερνώντας φόβο και ανθρωπαρέσκεια, αλλά και όσους θέλουν να βλέπουν τα γεγονότα βαθύτερα από τις τηλεοπτικές κάμερες και διαχρονικώτερα από εφήμερους γελοιασμούς, να αντιληφθούν τους συμβολισμούς, τις συγκυρίες και τους σκοπούς μιας τέτοιας πάνδημης βλασφημίας στην οποία παρασύρονται οι συμπατριώτες μας και να ασκήσουν πειθώ μετερχόμενοι κάθε ειρηνικό και νόμιμο μέσο για την αποτροπή της. Και αν τίποτε δεν κατορθωθεί, να απόσχουν παντελώς κάθε καρναβαλικής εκδηλώσεως, παρακαλώντας με δάκρυα το έλεος του Θεού.
Και κάτι τελευταίο. Η διακωμώδηση των ιερών χριστιανικών θεσμών είναι συστατικό στοιχείο της τελετουργίας του σατανισμού και της μαγείας. Αντιλαμβάνονται οι διοργανωτές του καρναβάλου ποιες δαιμονικές πύλες ανοίγουν και ποιους πνευματικούς νόμους ενεργοποιούν πάνω στην πόλη των Πατρών ιδιαίτερα με τον εφετινό καρνάβαλο;
Είθε ο Χριστός με την φιλανθρωπία Του να αποτρέψει την αμαρτία αυτή και τα επακόλουθα της. Δυόμιση χρόνια αργότερα, παρατηρούμε να εκπληρώνονται οι πνευματικοί νόμοι. Η χώρα μας καταρρέει κάθε μέρα περισσότερο και ο λαός παραμένει αμετανόητος συνεχίζοντας και εντείνοντας την αποστασία.
Οι Έλληνες έχουμε χάσει την ελπίδα γιατί απομακρυνθήκαμε από την ίδια την Ελπίδα. Απομακρυνθήκαμε εκούσια από το Θεό, αλλά Εκείνος μακρόθυμα μας ανέχεται και περιμένει να επιστρέψουμε.
Τουλάχιστον, όσοι δεν χάσαμε την πίστη μας, όσοι έχουμε ακόμα την ελπίδα μας στο Θεό, ας απέχουμε από τέτοια έργα που μόνο κακό προκαλούν στην ψυχή μας.
Η ανακοίνωση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ξάνθης κ. Παντελεήμονα:
Πληροφορηθήκαμε από αφίσες πού αναρτήθηκαν στην πόλη μας, από φωτογραφίες πού δημοσιεύονται στον τοπικό τύπο, αλλά και από καταγγελίες χριστιανών της περιοχής μας, ότι στα πλαίσια των «Γιορτών της Παλαιάς Ξάνθης» θα παρουσιαστεί στο υπαίθριο αμφιθέατρο της πόλεως θεατρικό έργο με τίτλο «Κορίτσια με τα μαύρα».
Στην αφίσα εμφανίζονται ηθοποιοί με μοναχικά ενδύματα, να φέρουν σταυρό στο μέτωπο. Αναζητήσαμε στο Διαδίκτυο περισσότερες πληροφορίες και διαβάσαμε ότι η υπόθεση του έργου αναφέρεται σε κάποιο γυναικείο Μοναστήρι της Βορείου Ελλάδος «Παναγία η Μαυροβουνιώτισσα», το οποίο, σύμφωνα με το σενάριο, έχει μετατραπεί σε «άντρο εμπορίου χασίς, πλυντηρίου πορνείας, κοιτίδα Ιερόσυλων καί βλασφήμων, κατασκευαστών θαυμάτων». Αυτή είναι η υπόθεση του έργου καί λέγεται ότι η παράσταση, παρουσιάστηκε στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδος και είχε μεγάλη επιτυχία.
Εάν στην Ελλάδα παρουσιάζονται τέτοιου είδους έργα πού ειρωνεύονται τα όσια και τα ιερά της πίστεώς μας και υπάρχουν χριστιανοί Έλληνες πού πληρώνουν για να χειροκροτήσουν, να ψυχαγωγηθούν, αυτό νομίζω ότι είναι κατάντημα. Εάν η πατρίδα μας περνάει μία κρίση η οποία είναι πρωτίστως ηθική, πνευματική και έπειτα οικονομική, ώστε άλλοι λαοί να μας «δείχνουν» και να εκφράζονται περιφρονητικά για εμάς, θα πρέπει να αναλογιστούμε τις ευθύνες πού έχουμε γι’ αυτόν εδώ τον τόπο, την ιστορία του, αλλά και το μέλλον του.
Ο Μοναχισμός είναι ένας εκκλησιαστικός θεσμός πού ανέδειξε Αγίους και τα μοναστήρια υπήρξαν σε δύσκολες περιόδους τα καταφύγια των χριστιανών, πού λειτούργησαν σαν κρυφά σχολειά, πού διέσωσαν την πίστη, την γλώσσα, την ιστορία, πού ανέπτυξαν πολιτισμό, πού διαφύλαξαν τα συγγράμματα των αρχαίων κλασσικών συγγραφέων και αποτελούν και σήμερα τόπους λατρείας, προσευχής, οάσεις πνευματικής αναπαύσεως.
Μεμονωμένα σφάλματα κληρικών και μοναχών δεν αναιρούν την αξία και την προσφορά του Μοναχισμού. Εξ άλλου το μοναστήρι είναι τόπος μετάνοιας.
Εκφράζοντας τις αντιρρήσεις μας για την παρουσίαση του έργου στην πόλη μας, ακούσαμε τον αντίλογο, ότι το έργο παρουσιάστηκε και μάλιστα με επιτυχία σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.
Απαντούμε ότι εδώ είναι Θράκη, είναι Ξάνθη, εδώ είναι σύνορα, όρια μιας περιοχής με ιδιαιτερότητες και για τον λόγο αυτό απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή από όλους μας.
Θα θυμίσω τον σάλο που προκλήθηκε από τα Μέσα Ενημέρωσης σε πανελλήνιο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο μετά από περιστατικό πού συνέβη με ηθοποιό πριν μερικά χρόνια στον αυλόγυρο ενός τεμένους στα Πομακοχώρια της ορεινής περιοχής.
Είναι απαράδεκτο Χριστιανοί Ορθόδοξοι να επισκεπτόμαστε τα μοναστήρια και παράλληλα να πληρώσουμε εισιτήριο για να δούμε αυτή την παράσταση και να χειροκροτούμε τα ανόσια.
Η τοπική Εκκλησία έχει δώσει δείγματα τρόπου συμπεριφοράς και αντιμετωπίσεως προβλημάτων που προκύπτουν κάθε φορά, γι’ αυτό και δεν μπορεί κανείς νά μιλήσει για σκοταδισμό, μισαλλοδοξία η μεσαιωνικές αντιλήψεις. Επιμένει, όμως, ότι σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής μας υπάρχουν κάποια όρια, υπάρχει μια κόκκινη γραμμή πού δεν πρέπει να ξεπεράσουμε.
Η τοπική Εκκλησία απευθύνεται με αγάπη προς τούς αρμοδίους φορείς και προς τον ευλογημένο λαό και καλεί τον καθένα να αναλάβει τις ευθύνες του.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
Πληροφορηθήκαμε από αφίσες πού αναρτήθηκαν στην πόλη μας, από φωτογραφίες πού δημοσιεύονται στον τοπικό τύπο, αλλά και από καταγγελίες χριστιανών της περιοχής μας, ότι στα πλαίσια των «Γιορτών της Παλαιάς Ξάνθης» θα παρουσιαστεί στο υπαίθριο αμφιθέατρο της πόλεως θεατρικό έργο με τίτλο «Κορίτσια με τα μαύρα».
Στην αφίσα εμφανίζονται ηθοποιοί με μοναχικά ενδύματα, να φέρουν σταυρό στο μέτωπο. Αναζητήσαμε στο Διαδίκτυο περισσότερες πληροφορίες και διαβάσαμε ότι η υπόθεση του έργου αναφέρεται σε κάποιο γυναικείο Μοναστήρι της Βορείου Ελλάδος «Παναγία η Μαυροβουνιώτισσα», το οποίο, σύμφωνα με το σενάριο, έχει μετατραπεί σε «άντρο εμπορίου χασίς, πλυντηρίου πορνείας, κοιτίδα Ιερόσυλων καί βλασφήμων, κατασκευαστών θαυμάτων». Αυτή είναι η υπόθεση του έργου καί λέγεται ότι η παράσταση, παρουσιάστηκε στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδος και είχε μεγάλη επιτυχία.
Εάν στην Ελλάδα παρουσιάζονται τέτοιου είδους έργα πού ειρωνεύονται τα όσια και τα ιερά της πίστεώς μας και υπάρχουν χριστιανοί Έλληνες πού πληρώνουν για να χειροκροτήσουν, να ψυχαγωγηθούν, αυτό νομίζω ότι είναι κατάντημα. Εάν η πατρίδα μας περνάει μία κρίση η οποία είναι πρωτίστως ηθική, πνευματική και έπειτα οικονομική, ώστε άλλοι λαοί να μας «δείχνουν» και να εκφράζονται περιφρονητικά για εμάς, θα πρέπει να αναλογιστούμε τις ευθύνες πού έχουμε γι’ αυτόν εδώ τον τόπο, την ιστορία του, αλλά και το μέλλον του.
Ο Μοναχισμός είναι ένας εκκλησιαστικός θεσμός πού ανέδειξε Αγίους και τα μοναστήρια υπήρξαν σε δύσκολες περιόδους τα καταφύγια των χριστιανών, πού λειτούργησαν σαν κρυφά σχολειά, πού διέσωσαν την πίστη, την γλώσσα, την ιστορία, πού ανέπτυξαν πολιτισμό, πού διαφύλαξαν τα συγγράμματα των αρχαίων κλασσικών συγγραφέων και αποτελούν και σήμερα τόπους λατρείας, προσευχής, οάσεις πνευματικής αναπαύσεως.
Μεμονωμένα σφάλματα κληρικών και μοναχών δεν αναιρούν την αξία και την προσφορά του Μοναχισμού. Εξ άλλου το μοναστήρι είναι τόπος μετάνοιας.
Εκφράζοντας τις αντιρρήσεις μας για την παρουσίαση του έργου στην πόλη μας, ακούσαμε τον αντίλογο, ότι το έργο παρουσιάστηκε και μάλιστα με επιτυχία σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.
Απαντούμε ότι εδώ είναι Θράκη, είναι Ξάνθη, εδώ είναι σύνορα, όρια μιας περιοχής με ιδιαιτερότητες και για τον λόγο αυτό απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή από όλους μας.
Θα θυμίσω τον σάλο που προκλήθηκε από τα Μέσα Ενημέρωσης σε πανελλήνιο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο μετά από περιστατικό πού συνέβη με ηθοποιό πριν μερικά χρόνια στον αυλόγυρο ενός τεμένους στα Πομακοχώρια της ορεινής περιοχής.
Είναι απαράδεκτο Χριστιανοί Ορθόδοξοι να επισκεπτόμαστε τα μοναστήρια και παράλληλα να πληρώσουμε εισιτήριο για να δούμε αυτή την παράσταση και να χειροκροτούμε τα ανόσια.
Η τοπική Εκκλησία έχει δώσει δείγματα τρόπου συμπεριφοράς και αντιμετωπίσεως προβλημάτων που προκύπτουν κάθε φορά, γι’ αυτό και δεν μπορεί κανείς νά μιλήσει για σκοταδισμό, μισαλλοδοξία η μεσαιωνικές αντιλήψεις. Επιμένει, όμως, ότι σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής μας υπάρχουν κάποια όρια, υπάρχει μια κόκκινη γραμμή πού δεν πρέπει να ξεπεράσουμε.
Η τοπική Εκκλησία απευθύνεται με αγάπη προς τούς αρμοδίους φορείς και προς τον ευλογημένο λαό και καλεί τον καθένα να αναλάβει τις ευθύνες του.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου