19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010, έκανα εισαγωγή σε νοσοκομείο της Αττικής, ύστερα από βαρειά λοίμωξη του αναπνευστικού και νεφρική ανεπάρκεια, όπου και διασωληνώθηκα, μετά από προσβολή του ιού Η1Ν1 (γρίπη των χοίρων). Ο ιός ήταν τότε σε έξαρση και είχε προκαλέσει 150 θανάτους (τα κρούσματα φέτος ήταν 120).
Παρέμεινα σε καταστολή από τις 19 Ιανουαρίου έως τη μεγάλη εβδομάδα. Οι γιατροί το διάστημα αυτό δεν έδιναν καμιά ελπίδα για σωτηρία. Είπαν, μάλιστα, στην μητέρα μου να φέρει ρούχα για να με ντύσουν επειδή από στιγμή σε στιγμή περίμεναν να πεθάνω. Και πραγματικά όλες οι εξετάσεις έδειχναν ότι ο θάνατος ήταν θέμα χρόνου. Ο αιματοκρίτης μου είχε πέσει στο 11 και συνολικά χρειάστηκα 27 φιάλες αίμα.
Ιερέας από την ενορία μου έφερε την Τίμια Κάρα του Αγίου Λουκά του νέου ιατρού του θαυματουργού, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, και με σταύρωσε με αυτή. Μετά από λίγο καιρό συνήλθα.
Μετά από λίγες ημέρες με μετέφεραν στην Α’ Πνευμονολογική κλινική όπου και παρέμεινα έως τις 25 Μαΐου 2010 όπου και μεταφέρθηκα σε ίδρυμα αποκατάστασης αναπήρων έως τις 4 Οκτωβρίου του ίδιου έτους. Εκεί παραπέμφθηκα επειδή από την παρατεταμένη ακινητοποίηση έπαθα έκτοπη οστεοποίηση, δηλαδή αγκύλωση στις αρθρώσεις του ισχίου, του γόνατος και στον αριστερό αγκώνα οι οποίες θα αντιμετωπιστούν με μια σειρά εγχειρίσεων στους προσεχούς μήνες.
Θεόδωρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου