«Από κενές φωλιές, ούτε ο καλύτερος αετός δεν μπορεί να πάρει αβγά», Ε. Πεσταλότσι.
Τι θα εισπράξουν τα παιδιά από τους καινούργιους φιλολόγους που θα τους διδάξουν ιστορία; Γιατί, μπορεί τα σχολικά εγχειρίδια να μην είναι καλά, αλλά υπάρχουν και οι άνθρωποι που θα τα διδάξουν...
Τι θα εισπράξουν τα παιδιά από τους καινούργιους φιλολόγους που θα τους διδάξουν ιστορία; Γιατί, μπορεί τα σχολικά εγχειρίδια να μην είναι καλά, αλλά υπάρχουν και οι άνθρωποι που θα τα διδάξουν...
Πώς θα διδάξουμε ιστορία; Στα σχολεία βλέπετε, όλοι οι "Φιλόλογοι" διδάσκουν όλα τα φιλολογικά. Η δε ιστορία απαξιώνεται από τους παλαιότερους συναδέλφους που συνήθως διοχετεύουν τον οίστρο τους στα Αρχαία, ή ελπίζουν σε ιδιαίτερα μαθήματα διδάσκοντας έκθεση. Τα δύο χρόνια που διδάσκω σε σχολείο πάντα στην κατανομή των ωρών, οι Ιστορίες μένουν τελευταίες, οι συνάδελφοι δεν τις επιλέγουν, ο κλήρος πέφτει στους νεότερους. Δύο τμήματα Νέων, δύο Αρχαίων και ένα Ιστορίας, στην καλύτερη περίπτωση.
Να πούμε πως έχουμε βιώματα; Μα κι εμείς ανήκουμε στην γενιά της τηλεόρασης, οι μνήμες ακόμη και των νεότερων γεγονότων δεν ξέρω κατά πόσον μας άγγιξαν. Όσοι έζησαν το '40 ή το '22, κοντεύουν να φύγουν από κοντά μας. Παππού, γιαγιά - Θεός σ' χωρέσ' σας - όταν ζούσατε ήμουν μικρή για να σας ρωτήσω. Τώρα στην πόλη ποιον θα βρω;
Όλα εξαρτώνται αποκλειστικά από την προσωπική μας μελέτη. Τι εμείς, τι ένας μαθηματικός…
Προ τριετίας τελείωσα την Φιλολογία Αθηνών στην οποία είχαμε μπει γύρω στα 450 (!) άτομα. Μόνο ένα μάθημα στα 40 ήταν υποχρεωτικά Ιστορία (κι αυτή αρχαία και για την ακρίβεια Ιστορία των αρχαίων Πολιτευμάτων), κι άλλο ένα δικαιούμαστε ως επιλογή (από το έτος μου το επιλέξαμε 10 παιδιά). Κι όμως, οι απόφοιτοι του τμήματός μας θεωρούνται οι κατ' εξοχήν προορισμένοι για την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και επιτυγχάνουν στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ περισσότερο από ότι οι απόφοιτοι του ΦΠΨ ή του Ιστορικού- Αρχαιολογικού Τμήματος.
Θα πείτε, θα έχουμε πάρει οδηγίες από τους καθηγητές στην Σχολή. Στο μάθημα της Διδακτικής ένα από τα τέσσερα εξεταζόμενα βιβλία είναι όντως η "διδακτική της ιστορίας". Μα από τις 190 σελίδες του βιβλίου, στην ύλη μας είχαμε μόλις 20, αρκετές από τις οποίες, θυμάμαι πως με εξαγρίωναν με την λογική τους.
Τυφλοί οδηγοί τυφλών και - προφανώς - με στρεβλό "τυφλοσούρτη"...
Πώς να επικαλεστούμε τον Θεό για βοηθό, αφού Εκείνος δεν παραβιάζει την ελευθερία μας και εμείς οδεύουμε πεισματικά προς τον εθνικό γκρεμό;
Παιδιά, συγγνώμη για τις ελλείψεις. Κύριε, δόξα Σοι για τις εξαιρέσεις...
Ειρήνη Κ.
1 σχόλιο:
Ο διδάσκαλος σαφώς εν τω πανεπιστήμίω αγαπητή συνάδελφε,αποκτά μίαν ουχί υλιστική-ποσοτική έποψη του επιστητού όπερ εδιάλεξε,να υπηρετήση ως επιστήμων (η θεωρία του διδακτικού υλισμου έχει εκπέση προ πολλού),
άλλά τουναντίον μανθάνει τα βασικά εκείνα στοιχεία και τον τρόπον χρήσεως αυτών εφ ων αν στηριχθεί δύναται να επιτύχη αφ ενός την περαιτέρω μελέτη του τμήματος ούτινος επιθυμεί την διατριβή αφ έτερου την μεταφορά μαθήσεως εάν πρόκειται να διδάξη.
πρόκειται ήτοι περί αποκτήσεως ειδόλογικής μορφώσεως ,του τακτ εκείνου όπερ απομένει αφού έχομε λησμόνήση άπαντα όσα έδιδάχθημεν.....
Αλήθειά πόσες ιστορίες να διδάσκονται σε κλασσικούς φιλολόγους;
μα δεν είναί επιστήμονες ιστορικοί αυτοί ...κι ούτε πήγαν πανεπιστήμιο για να γινουν καθηγήτές μ.ε.
άλλά εάν έμαθαν την γενική εκείνη δεξιοτήτα της μεταφοράς της μαθήσεως αληθώς δύνανται να διδάξουν την επιστήμη των...και κοντά σ αυτήν και μέρος των συναφών επιστητων ων έχουν νιξη και ασφαλώς δεν είναι αδαεις.
Ο μέγας Ρατιχιος διετείνετο ότι εδύνατο να διδάξη πάσα τέχνη διότι κατείχε παιδαγωγική μέθοδο ήδη ων τω 1619 και ημείς θα είπωμέν εν ετει 2011 ορό αδυνάτουμε να διδάξωμε άρα παιδιά ιστορία....
Μα είπομεν η παιδαγωγική θέλει προσωπικό μόχθο και όστις αδυνατεί να μόχθήση κάλλιον είναι να απέχη...
Ο διδάσκαλος δέον είναί να έχει όχί μονό διάθεσή προσφοράς άλλά και δύναμή προσφοράς.και δυνατός δεν γίνεται κανείς απ τους άλλους άλλά μόνος του αφού του δείξουν το δρόμο.
Χαίρετε εν Κυρίω
Δημοσίευση σχολίου