Παπαφλέσσες ή αυλοκόλακες;

Σήμερα αναρτήθηκε το παρακάτω άρθρο και ευχαριστούμε για την αποστολή του. Το έγραψε ο Πρεσβύτερος π.Διονύσιος Ταμπάκης (Ι.Ν.Παναγίας Ναυπλίου). Τα όσα λεέι εύστοχα και συγκινητικά γιατί είναι πέρα για πέρα αληθινά. Τα 10 ερωτήματα που θέτει διαπερνούν τις ψυχές μας. Μπράβο παπά μου! Αυτόν τον αυθόρμητο εκ βάθους ψυχής ευχαριστήριο λόγο θέλουμε να του φωνάξουμε. Επιτέλους οι ιερείς μας να γίνουν μπροστάρηδες και μπουρλοτιέρηδες ψυχών και να μας ξεσηκώσουν. Και να είσαι σίγουρος πάτερ πως θα σας ακολουθήσουμε… Και είμαστε πολλοί, πάρα πολλοί έτοιμοι…

Αρκετοί από τον Εκκλησιαστικό χώρο είναι αυτοί που ερμηνεύουν τη σημερινή σκηνοθετημένα κρίση ως πρόβλημα μονάχα κοινωνικό και θεωρούν πως πρέπει να απέχουν οι Ιερείς από οποιαδήποτε δυναμική  παρέμβαση, για να μην δημιουργείται η οποιαδήποτε πόλωση στον λαό, και να αρκούνται μόνον στον ρόλο του "προσευχητή".

Προφανώς δεν σκέφτονται ότι ακόμη και   ο "μείζων εν γεννητοίς γυναικών "(Λουκ.7-28)  μαζί με τις προσευχές του βροντοφώναξε το "ουκ έξεστί σοι" στο τότε ελεεινό  πολιτικό κατεστημένο.

Και ερωτώ: 1ον. Τον τελευταίο καιρό, λόγω της σχεδιασμένης κρίσης  έχουν γίνει 1700 αυτοκτονίες Ορθοδόξων Χριστιανών. .1700 ψυχές,πρόβατα της νομής Του Χριστού  καταδικάστηκαν στην αιώνια απώλεια και δυστυχία, για τις οποίες, για κάθε μία από αυτές έχυσε ο Κύριός μας το πανάχραντον αίμα του επί του Σταυρού. Είναι λοιπόν το πρόβλημα κοινωνικό ή και Πνευματικό;

2ον. Χιλιάδες Χριστιανοί, οικογενειάρχες και μη, έχουν "αποψυχήσει", έχει δηλ.σπάσει η ψυχή τους, έχουν γίνει σαν νεκροί, από τα προβλήματα τα τωρινά και τα μέλλοντα έσεσθαι τη Πατρίδι ημών. (Λουκ.21-26).  Τρέφονται πλέον με ψυχοφάρμακα, χαπάκια κ.α. και έχουν φτάσει στα όρια τους αφού δεν έχουν να πληρώσουν όχι μόνο το νοίκι τους ή το δάνειό τους αλλά και αυτό  το γάλα και τα φρούτα των παιδιών τους.   Είναι και αυτό πρόβλημα μόνο  κοινωνικό  ή και Πνευματικό; 

3oν.  Ένας νέος πρίν λίγες ημέρες μου έδωσε να μνημονεύω αυτά τα ονόματα «Αλεξάνδρα, Σταυρούλα και Αγγελική». Μνημονεύετε και εσείς παρακαλώ στην προσευχή σας. Μαζί με χιλιάδες άλλα. Είναι νέες Μητέρες που αναγκάστηκαν λόγω των δυσβαστάκτων χρεών που σκηνοθέτησαν οι ελληνόφωνοι πολιτικοί μας να στραφούν στην Πορνεία. Δουλεύουν  σε "σπίτα" με φωτάκια προκειμένου να επιτύχουν το στοιχειώδες, δηλ. να ζήσουν αυτές και τα παιδιά τους .Είναι και τούτο το πρόβλημα λοιπόν κοινωνικό ή και Πνευματικό;

4ον.  Αν η βεβήλωση ενός Ιερού Ναού μας δημιουργεί αποτροπιασμό, τί νοιώθουμε όταν χιλιάδες "κατ' οίκον Εκκλησίες" καθημερινά σωριάζονται με τα αυξημένα διαζύγια και τα οικογενειακά δράματα που συμβαίνουν ως επόμενα της σχεδιασμένης δυστυχίας και της σύγχρονης εξαθλίωσης του λαού μας;  Αφού η φτώχια φέρνει γκρίνια, και η γκρίνια χίλια δύο κακά. Είναι και τούτο το πρόβλημα κοινωνικό ή και πνευματικό;

5ον. Είμαι από τα 22 μου Πατέρας. Έχω θυσιάσει τα νιάτα μου για τα παιδιά μου όπως και τόσοι εκατομύρια Πατεράδες και πλέον το έχω πάρει απόφαση  ότι μετά από τόσους αγώνες  και αγωνίες η καλύτερη λύση για τα παιδιά μας θα είναι στο άμεσο μέλλον ο ξενιτεμός από την ευλογημένη πατρίδα μας. Ίσως σε κάποια Αυστραλία ή Καναδά να βρούν και αυτά λίγα ψίχουλα αξιοπρέπειας και σεβασμού για τα διαβάσματά τους. Είναι και τούτο το πρόβλημα κοινωνικό ή και Πνευματικό;

6ον.  Παιδιά μου, σας εύχομαι και σας συμβουλεύω το γρηγορότερο να παντρευτείτε.

-  Μα πως Πάτερ; από τον Ιούλιο είμαι άνεργος και η κοπελιά μου δουλεύει με σύμβαση σε ένα Σούπερ Μάρκετ.

Πόσα ζευγάρια στρέφονται στις προγαμιαίες ανευλόγητες σχέσεις αφού ούτε τα στοιχειώδη δεν έχουνε για να κάνουν μία αξιοπρεπή αρχή στη ζωή τους.  Δηλαδή πλέον το να παντρευτείς και να γίνεις Πατέρας ή Μητέρα θα είναι προνόμιο μόνο των λίγων όπως συμβαίνει πλέον με τα μεγάλα κυβισμού Τζιπ και τις πισίνες. Τα πιο αρχέγονα, από δημιουργίας Αδάμ, δικαιώματα και χαρίσματα της Οικογενείας και της Πατρότητας που μας δώρησε Ο Θεός,  πλέον γίνονται προνόμια και τεκμήρια για τους λίγους. Είναι και τούτο πρόβλημα κοινωνικό ή και Πνευματικό;

7ον.  500.000 χιλιάδες εκτρώσεις το χρόνο στην Ελλάδα.500.000 ψυχούλες δεν θα δούν ποτέ τον ήλιο ούτε θα νοιώσουν το μητρικό χάδι. Με την εξαθλίωση και την ανέχεια δεν κάνουν οι Έλληνες λόγο πλέον για γεννήσεις.  Θεωρείται άθλος πραγματικός η γέννηση ενός παιδιού σήμερα, τον οποίο λίγοι έχουν τα ψυχικά αποθέματα για να πραγματοποιήσουν.  Είναι και τούτο το πρόβλημα κοινωνικό ή και Πνευματικό;

8ον. Εχθές επισκέφθηκα ένα γνωστό  και πνευματικό Μοναστήρι εντός της Αττικής και βρήκα την Ηγουμένη να κλαίει. Καθημερινά μας χτυπάνε την πόρτα νέες οικογένειες με τα παιδιά στην αγκαλιά τους και ζητούν με συστολή λίγη οικονομική βοήθεια. Τα Ελληνόπουλα να επαιτούν στην ίδια τους την Πατρίδα!!  Είναι και αυτό πρόβλημα κοινωνικό ή και Πνευματικό;

9ον. Αρχίσανε πλέον στα σχολεία, μετά από 70 χρονιά, οι λιποθυμίες μικρών μαθητών από την ασιτία. Όπισθεν ολοταχώς στα παιδάκι με τις πρησμένες κοιλίτσες. Είναι και τούτο το πρόλημα κοινωνικό ή και Πνευματικό;

10ον.  Πριν λίγες ημέρες  μου έστειλαν βιντεάκι που δείχνει τον σύγχρονο αποκεφαλισμό ενος νέου Χριστιανού στην Αίγυπτο από εξαγριωμένους Μουσουλμάνους. Είναι φρικτό!! Ποιος μας εγγυάται λοιπόν τι θα επακολουθήσει αύριο και στην Πατρίδα μας από εκατομύρια Μωαμεθανούς λαθρομετανάστες;  Είναι και τούτο το πρόβλημα κοινωνικό ή και Πνευματικό;

Οι Έλληνες Ορθόδοξοι  Ιερείς έχουμε χρέος σήμερα, που μας ζώνει χειρότερη Τουρκιά και απ΄το ΄21, να μεταμορφωθούμε σε Παπαφλέσσες.  Να γίνουμε  μπροστάρηδες της μετανοίας και  της αυτοθυσίας για την κάθε πονεμένη ψυχή που κρεμιέται στον λαιμό μας και να μην αρκούμαστε στον ρόλο του αδιαφιλονίκητου αυλοκόλακα των πονηρών αρχόντων. Δεν έχουμε καμία σχέση μαζί τους. Αυτοί με τον διάβολο εμείς με τον Χριστό και τα παιδιά Του.

ΠΗΓΗ: http://anavaseis.blogspot.com/2011/10/blog-post_29.html