«Μὲ πίστιν εἰς τὸν Θεὸν» θὰ ἀγωνισθῶμεν «ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν μέχρι τελικῆς νίκης» (Γεώργιος Β´, βασιλεὺς τῶν Ἑλλήνων).
«Μὴν ἀμφιβάλλετε ὅτι τελικῶς θὰ ἐπικρατήσωμεν μὲ τὴν βοήθειαν καὶ τὴν εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὰς εὐχὰς τοῦ Ἔθνους» (Ἀλέξανδρος Παπάγος, Ἀρχηγὸς τοῦ Στρατοῦ).
«Μὴν ἀμφιβάλλετε ὅτι τελικῶς θὰ ἐπικρατήσωμεν μὲ τὴν βοήθειαν καὶ τὴν εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὰς εὐχὰς τοῦ Ἔθνους» (Ἀλέξανδρος Παπάγος, Ἀρχηγὸς τοῦ Στρατοῦ).
«Ἐπιρρίψωμεν ἐπὶ Κύριον τὴν μέριμναν ἡμῶν καὶ αὐτὸς θὰ εἶναι βοηθὸς καὶ ἀντιλήπτωρ ἐν τῇ ἀμύνῃ κατὰ τῆς ἀδίκου ἐπιθέσεως τῶν ἐχθρῶν» (Χρύσανθος, Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος).
«Αἱ εὐχαὶ τῶν Ἑλλήνων μαζὶ μὲ τὴν εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ σᾶς παρακολουθοῦν» (Ἰωάννης Μεταξᾶς πρὸς τοὺς πολεμιστές).
Τὸ Ἔθνος ὁλόκληρο, ἡγεσία καὶ λαός, εἶχε μεταβληθεῖ σὲ στρατόπεδο προσευχῆς. Μητέρες, ἀδελφές, σύζυγοι, τὰ παιδιὰ τῶν ἡρωικῶν πολεμιστῶν συναγωνίζονταν σὲ θερμὲς ἱκεσίες γιὰ τὴν ἐνίσχυση ἐκείνων ποὺ πολεμοῦσαν γιὰ τὴν πατρίδα, τὴν τιμὴ καὶ τὴν ἐλευθερία. Οἱ σεμνοὶ καὶ σεβάσμιοι κληρικοί, ἄλλοι στὸ μέτωπο μαζὶ μὲ τοὺς μαχητές, ἄλλοι στὰ μετόπισθεν, ἀνέφεραν στὸν Θεὸ μαζὶ μὲ τὶς δικές τους προσευχὲς καὶ τὶς προσευχὲς τῶν πιστῶν.
«Νεῦσον πρὸς ὕμνους ἱκετῶν, Εὐεργέτα, ἐχθροῦ ταπεινῶν τὴν ἐπηρμένην ὀφρύν». Δέξου τὶς προσευχὲς τῶν δούλων σου ποὺ Σὲ ἱκετεύουν, καὶ χάρισέ τους αὐτὸ ποὺ Σοῦ ζητοῦν. Ταπείνωσε τὴν ἀλαζονικὴ ἔπαρση τοῦ ἐπίβουλου ἐχθροῦ. «Ὑπόταξον αὐτοῖς πάντα τὰ βάρβαρα ἔθνη τὰ τοὺς πολέμους θέλοντα». Οἱ παρακλήσεις πρὸς τὴν Θεομήτορα καὶ Ὑπέρμαχο Στρατηγό, ποὺ εἶναι τῶν «ἀδικουμένων προστάτις», ἔφεραν τὸ θαυμαστὸ ἀποτέλεσμα.
Στὸ ἀλβανικὸ μέτωπο τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940 ἐπανελήφθη αὐτὸ ποὺ συνέβη μὲ τὸν Γεδεὼν στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. «Πνεῦμα Κυρίου ἐνεδυνάμωσε τὸν Γεδεών» (Κριτ. ϛ´ 34). Μὲ τριακόσιους ψυχωμένους στρατιῶτες, ὁπλισμένους μόνο μὲ λαμπάδες κρυμμένες στὶς πήλινες στάμνες καὶ σάλπιγγες, κατατρόπωσε τοὺς 135.000 στρατιῶτες τῶν Μαδιανιτῶν, ἰσχυρὰ ὁπλισμένους. Αὐτὸ τὸ «πνεῦμα Κυρίου ἐνεδυνάμωσε» και τοὺς Ἕλληνες, τὴν ἡγεσία καὶ τὸν λαό, γιὰ νὰ ποῦν τὸ ἡρωικὸ «ΟΧΙ» τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940.
Εἶναι φανερὸ ὅτι καὶ σήμερα βρισκόμαστε σὲ κρισιμότατη περίοδο, ὅσον ἀφορᾶ στὸ μέλλον τῆς πατρίδος μας. Ἔχουμε περιέλθει σὲ καθεστὼς ξένης οἰκονομικῆς κατοχῆς. «Γίναμε ὄνειδος στοὺς γειτονικούς μας λαούς, χλεύη καὶ περίγελως καὶ ἐμπαιγμὸς στὰ τριγύρω μας ἔθνη» (Ψαλμ. νγ´ [43] 14) μὲ ὅσα συμβαίνουν στὴν χώρα μας. Ἡ ὑλικὴ εὐμάρεια μᾶς ἀπεμάκρυνε ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς μοναδικὲς ἀδιάψευστες ἀλήθειες τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Καιρὸς νὰ ἐπιστρέψουμε συντετριμμένοι καὶ μετανοημένοι γιὰ «νὰ βάλει ὁ Θεὸς τὸ χέρι του γιὰ τὴν σωτηρία τῆς χώρας μας». Ἑνωμένοι καὶ τώρα μὲ πίστη στὴν προστασία τοῦ Θεοῦ ἂς κάνουμε τὴν Ἑλλάδα μας ἕνα στρατόπεδο προσευχῆς, ὅπως καὶ τὸ 1940.
Οἱ προσευχές μας θὰ εἰσακουσθοῦν, ἡ πίστη θὰ θριαμβεύσει καὶ τὸ Ἔθνος μας θὰ ἀναδειχθεῖ τὸ εὐλογημένο Ἔθνος τὸ «ποιοῦν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ» (Ματθ. κα´ 43), γιὰ νὰ εἶναι «φῶς ἐθνῶν εἰς σωτηρίαν ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς» (Πράξ. ιγ´ 47)
«Αἱ εὐχαὶ τῶν Ἑλλήνων μαζὶ μὲ τὴν εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ σᾶς παρακολουθοῦν» (Ἰωάννης Μεταξᾶς πρὸς τοὺς πολεμιστές).
Τὸ Ἔθνος ὁλόκληρο, ἡγεσία καὶ λαός, εἶχε μεταβληθεῖ σὲ στρατόπεδο προσευχῆς. Μητέρες, ἀδελφές, σύζυγοι, τὰ παιδιὰ τῶν ἡρωικῶν πολεμιστῶν συναγωνίζονταν σὲ θερμὲς ἱκεσίες γιὰ τὴν ἐνίσχυση ἐκείνων ποὺ πολεμοῦσαν γιὰ τὴν πατρίδα, τὴν τιμὴ καὶ τὴν ἐλευθερία. Οἱ σεμνοὶ καὶ σεβάσμιοι κληρικοί, ἄλλοι στὸ μέτωπο μαζὶ μὲ τοὺς μαχητές, ἄλλοι στὰ μετόπισθεν, ἀνέφεραν στὸν Θεὸ μαζὶ μὲ τὶς δικές τους προσευχὲς καὶ τὶς προσευχὲς τῶν πιστῶν.
«Νεῦσον πρὸς ὕμνους ἱκετῶν, Εὐεργέτα, ἐχθροῦ ταπεινῶν τὴν ἐπηρμένην ὀφρύν». Δέξου τὶς προσευχὲς τῶν δούλων σου ποὺ Σὲ ἱκετεύουν, καὶ χάρισέ τους αὐτὸ ποὺ Σοῦ ζητοῦν. Ταπείνωσε τὴν ἀλαζονικὴ ἔπαρση τοῦ ἐπίβουλου ἐχθροῦ. «Ὑπόταξον αὐτοῖς πάντα τὰ βάρβαρα ἔθνη τὰ τοὺς πολέμους θέλοντα». Οἱ παρακλήσεις πρὸς τὴν Θεομήτορα καὶ Ὑπέρμαχο Στρατηγό, ποὺ εἶναι τῶν «ἀδικουμένων προστάτις», ἔφεραν τὸ θαυμαστὸ ἀποτέλεσμα.
Στὸ ἀλβανικὸ μέτωπο τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940 ἐπανελήφθη αὐτὸ ποὺ συνέβη μὲ τὸν Γεδεὼν στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. «Πνεῦμα Κυρίου ἐνεδυνάμωσε τὸν Γεδεών» (Κριτ. ϛ´ 34). Μὲ τριακόσιους ψυχωμένους στρατιῶτες, ὁπλισμένους μόνο μὲ λαμπάδες κρυμμένες στὶς πήλινες στάμνες καὶ σάλπιγγες, κατατρόπωσε τοὺς 135.000 στρατιῶτες τῶν Μαδιανιτῶν, ἰσχυρὰ ὁπλισμένους. Αὐτὸ τὸ «πνεῦμα Κυρίου ἐνεδυνάμωσε» και τοὺς Ἕλληνες, τὴν ἡγεσία καὶ τὸν λαό, γιὰ νὰ ποῦν τὸ ἡρωικὸ «ΟΧΙ» τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940.
Εἶναι φανερὸ ὅτι καὶ σήμερα βρισκόμαστε σὲ κρισιμότατη περίοδο, ὅσον ἀφορᾶ στὸ μέλλον τῆς πατρίδος μας. Ἔχουμε περιέλθει σὲ καθεστὼς ξένης οἰκονομικῆς κατοχῆς. «Γίναμε ὄνειδος στοὺς γειτονικούς μας λαούς, χλεύη καὶ περίγελως καὶ ἐμπαιγμὸς στὰ τριγύρω μας ἔθνη» (Ψαλμ. νγ´ [43] 14) μὲ ὅσα συμβαίνουν στὴν χώρα μας. Ἡ ὑλικὴ εὐμάρεια μᾶς ἀπεμάκρυνε ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς μοναδικὲς ἀδιάψευστες ἀλήθειες τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Καιρὸς νὰ ἐπιστρέψουμε συντετριμμένοι καὶ μετανοημένοι γιὰ «νὰ βάλει ὁ Θεὸς τὸ χέρι του γιὰ τὴν σωτηρία τῆς χώρας μας». Ἑνωμένοι καὶ τώρα μὲ πίστη στὴν προστασία τοῦ Θεοῦ ἂς κάνουμε τὴν Ἑλλάδα μας ἕνα στρατόπεδο προσευχῆς, ὅπως καὶ τὸ 1940.
Οἱ προσευχές μας θὰ εἰσακουσθοῦν, ἡ πίστη θὰ θριαμβεύσει καὶ τὸ Ἔθνος μας θὰ ἀναδειχθεῖ τὸ εὐλογημένο Ἔθνος τὸ «ποιοῦν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ» (Ματθ. κα´ 43), γιὰ νὰ εἶναι «φῶς ἐθνῶν εἰς σωτηρίαν ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς» (Πράξ. ιγ´ 47)
ΠΗΓΗ: Ἀπόσπασμα ἀπὸ ἄρθρο τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», ἀρ. τ. 2031, 15.10.2011
ΠΗΓΗ: http://christianvivliografia.wordpress.com/2011/10/27/%c2%ab%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%84%cf%8c%cf%80%ce%b5%ce%b4%ce%bf%c2%bb-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%b5%cf%85%cf%87%e1%bf%86%cf%82/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου