Ευχαριστούμε τον ακροατή μας Α.Μ.Ρ. που έκανε τον κόπο να μας στείλει τη μακροσκελή έρευνα - τοποθέτησή του για την κρίση. Το κείμενο το αναρτούμε με ευχαριστίες προς τον αποστολέα. Διαθέστε λίγο χρόνο παραπάνω στην ανάγνωσή του (λόγω μεγέθους) και ας κρατήσει ο καθένας ό,τι νομίζει από τις πληροφορίες. Χρήσιμες για όλους!
Όλη η Ευρώπη σήμερα κοιτάζει πώς να μας σώσει από την χρεοκοπία και άλλα οικονομικά δεινά! Τέτοια πονοψυχιά από τους εταίρους μας πρώτη φορά βλέπω. Ή μάλλον για να είμαι ειλικρινής, έχω ξαναδεί, αλλά όπως αποδείχθηκε μετά, κάθε άλλο παρά το καλό μας ήθελαν (λέτε τώρα να άλλαξαν;;;)!!! Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται και μία ένωση -όχι απλά μία χώρα- μία ολόκληρη ένωση κρατών τεράστιου οικονομικού μεγέθους και σε πλούτο αλλά και σε γνώσεις (διαπρεπείς οικονομολόγοι με μεγάλες θεωρίες), πιάστηκαν κορόϊδα από την Ελλαδίτσα (και όχι μόνο). Είναι δυνατόν, αυτά τα … μεγάλα κεφάλια τής διεθνούς οικονομίας να μην ξέρουν τον απλό κανόνα τής λαϊκής οικονομίας που λέει ότι πρέπει να ξέρω πού δανείζω; Ή μήπως τον ήξεραν αλλά είχαν τον σκοπό τους; (Διότι δεν νομίζω να δάνειζαν χρήματα κινούμενοι από την εντολή του Χριστού που λέει να δανείζεις σε όποιον σου ζητήσει χωρίς να περιμένεις την επιστροφή των χρημάτων σου και μάλιστα με τόκο). Και μάλιστα από τη μια τρέχουν να μας σώσουν κι από την άλλη μας λοιδορούν, μας βρίζουν, μας λέν αχάριστους, για όλα αυτά που τόσο απλόχερα μας έδωσαν, και μας ανεβοκατεβάζουν αντιπαραγωγικούς και τεμπέληδες! Δεν παράγουμε τίποτε!!!
Επομένως, τα ερωτήματα που δημιουργούνται (σε μένα τουλάχιστον) από τον απλό αυτό συλλογισμό είναι τα εξής:
α) Είναι οι έλληνες αντιπαραγωγικοί;
β) Είναι ανόητοι και αφελείς οι Ευρωπαίοι που μας δάνειζαν;
γ) Υπάρχει κάποιος σκοπός από τους φίλους μας;
δ) Ποια η ευθύνη των πολιτικών μας;
α) Περί αντιπαραγωγικότητος και τεμπέληδων Ελλήνων
Για να απαντήσουμε σε αυτό και να μπορέσουμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα, ας πάρουμε τα πράγματα ήρεμα κι ωραία από την αρχή.
Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση, ήρθε κι εδραιώθηκε σε όλους τους Έλληνες η επιτακτική ανάγκη να γίνουμε μέλη τής τότε ΕΟΚ. Όλοι θαμπωθήκαμε από τη δύναμη που θα παρείχε αυτή η ένωση των ισχυρών Ευρωπαϊκών κρατών με τα πιο μικρά κι αδύναμα κράτη καθώς και από τα χρήματα που υπόσχονταν πως θα εισέρεαν στα ταμεία τού κράτους (για το καλό τής χώρας πάντα) από την προσχώρησή μας στην εν λόγω ένωση. Αφήστε την ασφάλεια που θα είχαμε στα σύνορά μας, αφού θα ήμασταν πλέον τα νοτιοανατολικά σύνορα ολόκληρης της Ευρώπης. Όλα αυτά και πολλά άλλα, λοιπόν, μας έκαναν να πιστέψουμε ότι εκεί ήταν το μέλλον. Δεν μάθαμε όμως, ποτέ το τι επιβαλλόταν να παραχωρήσουμε ή να δεχθούμε για να γίνουμε μέλη.
Μην ξεχνάμε πως όταν υπογράφηκε η ένωσή μας με την τότε ΕΟΚ, ένα από τα πολλά που έπρεπε να γίνουν ήταν και η διάλυση τής ΜΟΜΑ, τής υπηρεσίας τού στρατού που έφτιαχνε όλους τους δρόμους τής Ελλάδας ΔΩΡΕΑΝ! Χωρίς μίζες, χωρίς λαδώματα, χωρίς φουσκωμένες και υπέρογκες αμοιβές, με όλες τις απαραίτητες και πραγματικές γεωλογικές μελέτες που πρέπει να γίνονται προτού γίνει ένας δρόμος για να μην υπάρχουν προβλήματα μετά (βλέπε σημερινή κατάσταση δρόμων), και φυσικά έχοντας ως μοναδικό έξοδο ΜΟΝΟ τα υλικά, αφού οι μισθοί των απασχολουμένων ήταν αυτοί των μονίμων αξιωματικών και υπαλλήλων στις στρατιωτικές υπηρεσίες. Και βεβαίως η επιτήρηση τού έργου ήταν τού στρατού, με όλες τις επιπτώσεις για παραμέληση καθήκοντος ή ζημιογόνου αποτελέσματος και όχι των εκάστοτε υπαλλήλων κάποιας υπηρεσίας της πολεοδομίας, που δεν βρίσκεται ΠΟΤΕ υπεύθυνος να λογοδοτήσει για την κακή κατασκευή ενός έργου.
Μόλις καταργήθηκε η ΜΟΜΑ, άρχισαν οι επιδοτήσεις κατασκευής δρόμων (τυχαίο; Δε νομίζω)! Και ελλείψει τής ΜΟΜΑ ή κάποιας άλλη τεχνικής ελληνικής εταιρείας με γνώση στο θέμα, ποιος θα φτιάξει τούς δρόμους τσεπώνοντας τα τρελά ποσά που είχαν προϋπολογιστεί; Άρχισε τότε να εμφανίζεται συχνά ο όρος «πολυεθνικές εταιρείες» οι οποίες, όπως το λένε και οι λέξεις, ήταν εταιρείες ξένων και διεθνών συμφερόντων, που έπαιρναν από το ταμείο της Ελλάδας μας τα χρήματα που έδιναν οι της ΕΟΚ (δικοί τους άνθρωποι), μαζί όμως και με την αρκετά μεγάλη εισφορά του Ελληνικού Δημοσίου διότι χρηματοδοτούσαμε και εμείς ένα μεγάλο μέρος της κατασκευής τού έργου (σίγουρο κέρδος των ξένων για μισές δουλειές αφού τα χρήματα τρωγόντουσαν και σε λαδώματα). Και δεν ήταν αυτά τα μόνα κέρδη! Όπως όλοι ξέρουμε, έπαιρναν και την εκμετάλλευση τού έργου (πχ διόδια) για αρκετά χρόνια (ίσως σαν έναντι χρέους), ενώ εμείς μέναμε και με επιπλέον υποχρεώσεις, όπως πχ να πληρώσουμε κάποιες έξτρα δαπάνες οι οποίες δεν αναγνωρίζονταν από τους κατασκευαστάδες! Δηλαδή σού δίνω χρήματα για να αγοράσεις καραμέλες και να γλυκάνεις λιγάκι το στόμα σου, ΑΛΛΑ: σου λέω ότι θα αγοράσεις αυτές που φτιάχνω εγώ, στην τιμή που θα στις δώσω εγώ, θα τις πάρεις μόνο από το δικό μου μαγαζί και το ταξί για να πας στο μαγαζί μου θα το πληρώσεις από την τσέπη σου. Και μην ξεχνάς, τα λεφτά που σου έδωσα και γλυκάθηκες θα μου τα χρωστάς και απλά θα μου τα επιστρέψεις με τον νόμιμο τόκο!!!
Όλοι ξέρουμε ότι αυτό που έγινε με την έρμη τη ΜΟΜΑ δεν ήταν και η μοναδικά φοβερή, για την Ελλάδα, ζημιογόνος περίπτωση. Θυμάται μήπως κανείς τους τόνους των ροδάκινων, των βερίκοκων, των πορτοκαλιών και τόσων άλλων φρούτων και γενικά γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων που ρίχνονταν στις χωματερές ή το ξερίζωμα ελαιόδεντρων διότι υπήρχε αντίστοιχος όρος που ήλεγχε το τι θα παράξουμε και τι ποσότητες από αυτά θα εξάγουμε σαν Ελλάδα; Μήπως θυμάστε τις απαγορεύσεις καλλιέργειας καπνού (από τις καλύτερες ποιότητες) ή του βαμβακιού; Ούτε στην ελληνική αγορά δεν επέτρεπαν οι φίλοι μας να πωληθούν. (Την παραγωγή μας την ήλεγχαν, τα δάνεια που μας έδιναν δεν τα ήλεγχαν;) Και να αναφέρουμε και τις έμμεσες προσταγές και περιπτώσεις κλεισίματος κερδοφόρων εταιρειών (με εκτελεστικά όργανα πάντα τις κυβερνήσεις μας); Πειραϊκή Πατραϊκή, Αιγαίον, Κλωστοϋφαντουργική, ΒΕΤΛΑΝΣ ΝΑΟΥΣΑ, εργοστάσιο ραφής jeans Levis Καλαμάτας, τέσσερα εργοστάσια παραγωγής ζάχαρης (της καλύτερης ποιότητας της Ευρώπης), εργοστάσιο ελαστικών PIRELLI, βιομηχανία IZOLA, βιομηχανία ΕΣΚΙΜΩ, βιομηχανία ELCO, η Ελληνική ΠΙΤΣΟΣ, βιομηχανία ΕΛΙΝΤΑ, εργοστάσιο παραγωγής συριγγών για τα νοσοκομεία σχεδόν όλων των Βαλκανίων, ΠΥΡΚΑΛ, ΧΡΩΠΕΙ, ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ, Ελληνικά Ναυπηγεία (απ’ τα μεγαλύτερα της Ευρώπης), Τσιμεντοβιομηχανίες, αυτοκινητοβιομηχανία NAMCO PONY, αυτοκινητοβιομηχανία BALKANIA, αυτοκινητοβιομηχανία BET, αυτοκινητοβιομηχανία ALTA, αυτοκινητοβιομηχανία MEBEA BOX, αυτοκινητοβιομηχανία AUTOMECCANICA ΑΕΒΕ, αυτοκινητοβιομηχανία ATTICA, αυτοκινητοβιομηχανία GEN, αυτοκινητοβιομηχανία MOTOR CAR και πάρα πολλές άλλες ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου κερδοφόρες επιχειρήσεις. Και δεν αναφέρουμε άλλες που έκλεισαν επειδή δεν μπόρεσαν να αντέξουν τον ξαφνικό και τεράστιο ανταγωνισμό λόγω διακοπής τού φόρου εισαγωγής (προσταγή της ΕΟΚ) όπως το εργοστάσιο παιχνιδιών El Greco, το εργοστάσιο παιχνιδιών ΛΥΡΑ κ.α. ή κατεστράφησαν από … τρομοκρατικούς εμπρησμούς της 17Ν, επειδή λέει, καταπιεζόντουσαν οι υπάλληλοι!!! Τα πολυκαταστήματα Minion, Κατράτζος, Κλαουδάτος, Λαμπρόπουλος, ΑΤΕΝΕ και Δραγώνα κάηκαν κατ’ αυτόν τον τρόπο και με αυτήν τη δικαιολογία!. Αλήθεια πόσα άλλα τέτοια Ελληνικά πολυκαταστήματα άνοιξαν μετά τις τρομοκρατικές πυρκαγιές; Μήπως κανένα; Μήπως μετά ξεφύτρωναν, σαν τα μανιτάρια, ξένων συμφερόντων θεόρατα πολυκαταστήματα, παίρνοντας τα λεφτά μας έξω; Και ήμασταν και υπερήφανοι, διότι τότε άρχισε να ακούγεται ο όρος «ξένοι επενδυτές»!!! Γιατί να έρθει βρε παιδί ο ξένος επενδυτής και μέσω ελαφρότερης φορολογίας να χάνει το Ελληνικό Κράτος και να παίρνει και τα χρήματά του από την πατρίδα μου, αφού υπάρχει ο Έλληνας επενδυτής και κατασκευαστής, ο οποίος δεν έχει τις φοροελαφρύνσεις αυτές και αφήνει τα λεφτά του στο Κράτος και στην Ελληνική αγορά; Και βεβαίως ενώ μπορούσες να πάρεις επιδότηση μέχρι και για τσίρκο ψύλλων, επιδότηση για επισκευή και επαναδημιουργία των πιο πάνω κερδοφόρων πολυκαταστημάτων και βιομηχανιών γιατί δεν έδιναν; Γιατί δεν χρηματοδοτήθηκε ποτέ η ανοικοδόμηση αυτών των τόσο κερδοφόρων πολυκαταστημάτων που είχαν συνδέσει πλέον το όνομά τους με την Ελλάδα; Ποιος δεν τα θυμάται; Ποιος γονιός δεν είχε πάει τα παιδιά του στο ΜΙΝΙΟΝ ή στον ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟ ή σε στα άλλα πολυκαταστήματα, ειδικά τα Χριστούγεννα;
Τώρα εάν παραξενευτήκατε από τις ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ αυτοκινητοβιομηχανίες, σας διαβεβαιώ πως εκτός από τις παραπάνω είχαμε κι άλλες. (Μόνο εάν θέλετε, για να μην μονολογώ συνέχεια εγώ και γίνομαι κακός, ψάξτε να βρείτε γιατί και με ποιον τρόπο τις έκλεισαν οι … ελληνικές κυβερνήσεις μας καθώς και ποιους εργατοπατέρες επιστράτευσαν και χρησιμοποίησαν, οι οποίοι οργάνωναν διαρκείς απεργίες και πολλά ανήκουστα κι εξωφρενικά σαμποτάζ στις Ελληνικές βιομηχανίες μέχρι να κλείσουν).
Άραγε, εάν υπήρχαν ακόμα όλες αυτές οι εταιρείες και εάν πουλούσαμε όλα αυτά που παρήγαγαν και αμέσως μετά κατέστρεφαν τότε οι αγρότες μας, οι κτηνοτρόφοι μας και τόσες άλλες παραγωγικές ελληνικές μονάδες (χωρίς τους ενδιάμεσους που ξεφύτρωναν από το πουθενά) μήπως λέω μήπως, τα πράγματα ήταν διαφορετικά για τις μονάδες αυτές; Μήπως εάν η γεωργία μας και η κτηνοτροφία μας και όλες οι άλλες παραγωγικές μονάδες μας ελέγχονταν από έντιμους ελληνικούς κρατικούς μηχανισμούς, χωρίς ξένα συμφέροντα, μήπως λέω, τα πράγματα να ήταν διαφορετικά για ολόκληρη τη χώρα; Μήπως εάν λειτουργούσαν όλες αυτές οι βιομηχανικές μονάδες, η ανεργία θα ήταν σε μηδενικά επίπεδα και η Ελλάδα εκτός από υπερδύναμη στη θάλασσα (διότι όντως ήμασταν), γινόταν υπερδύναμη και στην ξηρά; (Δεν το λέω εγώ, το λένε αναλυτές και οικονομολόγοι τής εποχής). Μήπως λοιπόν, όλες οι παραπάνω επιδοτήσεις και η συνεχής ροή χρημάτων (που κατέληγαν διαρκώς σε κάποιες τσέπες) ήταν μία εξαγορά τής προδοτικής μας συναίνεσης στις εκάστοτε καταστροφικές, για την οικονομία μας, προσταγές τους; Προσέξτε τι θα απαντήσετε διότι κινδυνεύετε να στιγματισθείτε σαν εχθρός των στόχων της Ε.Ε., η οποία παρεμπιπτόντως δεν είναι τίποτε άλλο από το όραμα τού άσπονδου εχθρού της Ρωμανίας, τού Καρλομάγνου (ενωμένοι φεουδάρχες για το καλό των φεουδαρχών), το οποίο λαμβάνει πλέον σάρκα και οστά. (Το μεγάλο άγαλμά του βρίσκεται μπροστά από το Κοινοτικό Κτίριο στις Βρυξέλλες! Τυχαίο άραγε κι αυτό;)!
Επομένως είμαστε αντιπαραγωγικοί ή μήπως μας επέβαλλαν να γίνουμε αντιπαραγωγικοί; Ξέρετε τι είναι να θέλεις να παράξεις και να σου κόβουν αυτή τη λαχτάρα; Ξέρετε τι είναι να έχεις ήδη στρωμένο εργοστάσιο που παράγει για τους συνανθρώπους σου και τη χώρα σου και την κάνεις γνωστή στα πέρατα της γης με τα προϊόντα που εξάγεις, και ξαφνικά να έρχεται ο ξένος παρέα με τον κυβερνήτη σου και να σου κλείνουν την επιχείρησή σου; Και μόλις στην κλείσουν να σε λένε τεμπέλη και αντιπαραγωγικό;!!!
Όταν αυτοί οι πονόψυχοι άνθρωποι επιδοτούσαν με αδρά ποσά μέχρι την καταστροφή των ψαροκάικων, για να προστατέψουν, λέει, τα ψάρια, δεν γνώριζαν πως ο ψαράς θα γίνει αντιπαραγωγικός, αφού το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να ψαρεύει; Έδιναν βέβαια, άλλες επιδοτήσεις για τη δημιουργία οικιακών μουσείων και ανάπτυξη παραδοσιακών επαγγελμάτων. Είναι όμως, γελοίο να πιστέψει κανείς, έστω και για μια στιγμή, πως ο νησιώτης ψαράς θα πήγαινε να οργανώσει και να δημιουργήσει κάτι τέτοιο. Και εάν δεν το καταλαβαίνετε, μιλήστε με ντόπιους ψαράδες σε κάποιο Ελληνικό νησί και θα καταλάβετε τι λέω.
Με όλα αυτά, λοιπόν, που αναφέραμε πιο πάνω, πιστεύω πως ρίξαμε λίγο φως στο ερώτημα περί αντιπαραγωγικών Ελλήνων.
β) Περί ανοησίας ευρωπαίων εταίρων μας
Από τα τέλη, λοιπόν, της δεκαετίας του ’70, διαρκώς τα μεγάλα κεφάλια τής τότε ΕΟΚ μάς δίνουν χρήματα είτε τα ζητούσαμε είτε όχι, χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός έλεγχος ούτε για το που πάνε τα χρήματά τους, ούτε για το πόσα έχουμε ήδη πάρει αλλά και ούτε για το εάν μπορούμε να τα επιστρέψουμε. Δηλαδή στην ουσία έδιναν χωρίς να νοιάζονται εάν θα πάρουν πίσω!!! Φοβερό !!! Μαγικό !!!
Στην αρχή ερχόντουσαν επιδοτήσεις (για αγρότες, κτηνοτρόφους, βιοτεχνίες, παραδοσιακά επαγγέλματα, προγράμματα υγείας, ιδρύματα και τόσα άλλα). Έρεε το χρήμα! Έρεε όμως, και πήγαινε εκεί που έπρεπε ή έρεε σε έναν σωλήνα που η πάνω άκρη λεγόταν ΕΟΚ και η κάτω λεγόταν τσέπες κάποιων; Τα χρήματα αυτά των επιδοτήσεων σπάνια έφταναν σε χέρια όπου αξιοποιούντο όπως έπρεπε. Συνήθως το μεγαλύτερο μέρος τρωγόταν από ανώτατα κι ανώτερα στελέχη και διάφορους παρατρεχάμενούς τους, αφήνοντας πολύ λίγα για τους υπόλοιπους. Και μάλιστα μέσα στους υπόλοιπους ήταν και οι μικροαπατεωνίσκοι και συμφεροντολόγοι, οι οποίοι (με παρότρυνση πολλές φορές των ίδιων των παρατρεχάμενων) δήλωναν τεράστιες καλλιέργειες οι οποίες ή δεν υπήρχαν ή ήταν πολύ μικρότερες. Τα ελάχιστα πια που περίσσευαν πήγαιναν εκεί που έπρεπε, σε χέρια δηλαδή, ικανά, τίμια και άξια.
Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να διευκρινίσουμε και κάτι άλλο για να καταλάβουμε και εμείς οι απλοί άνθρωποι τι σημαίνουν όλα αυτά που μας λένε κάθε μέρα τα ΜΜΕ. Πρέπει να πούμε πως το μεγαλύτερο μέρος τού δανεισμού τής πατρίδας μας μέχρι σήμερα, δεν προέκυψε από δάνεια (τής μορφής που ξέρουμε), αλλά από πώληση ομολόγων. Τι είναι αυτά τα ομόλογα; Όταν ένα κράτος έχει ανάγκη από χρήματα, αντί να πάρει δάνειο από την τράπεζα, βγάζει (τυπώνει) έναν συγκεκριμένο αριθμό χαρτιών τα οποία έχουν τίτλο «ΟΜΟΛΟΓΑ» και επάνω στο καθένα αναγράφεται η τιμή του και η διάρκειά του (πχ): Η τιμή μου είναι 100 €, το επιτόκιό μου 3% και λήγω σε πέντε χρόνια. Αυτό σημαίνει πως για να το αγοράσει κάποιος, δίνει στο κράτος 100 € και όταν κλείσει η πενταετία, θα του δώσει το κράτος πίσω 103€ (100€ συν το 3% το κέρδος του ομολόγου). Θα μου πείτε ίδιο πράγμα με το δάνειο δεν είναι; Φαινομενικά ναι, ουσιαστικά όμως, όχι, διότι όταν χρωστάς ένα ομόλογο και δεν έχεις να το πληρώσεις, μπορείς να κάνεις παύση πληρωμής. Να επικαλεστείς και να αποδείξεις οικονομική δυσχέρεια, και να πεις «δεν μπορώ να εξοφλήσω. Δεν χάνετε τα λεφτά σας, απλά θα τα πάρετε μόλις μπορέσω». Ενώ το δάνειο έχει τους γνωστούς σε όλους μας όρους με υποθήκες και διάφορες άλλες ρήτρες, οι οποίες δένουν χειροπόδαρα αυτόν που χρωστάει. Στην περίπτωση της Ελλάδας μας, τώρα, τα ομόλογα εκδίδονταν με εντολή των εκάστοτε κυβερνήσεών μας και τα αγόραζαν οι κερδοσκόποι εταίροι μας, σε πολύ καλές τιμές, με υψηλά επιτόκια κέρδους και με άριστες ευκαιρίες, αφού ήμασταν … η φτωχή κι αναξιόπιστη Ελλαδίτσα. Αυτό απλά να το έχουμε στο πίσω μέρος τού μυαλού μας και θα ασχοληθούμε παρακάτω με το γιατί εμείς εκδίδαμε (με την παρότρυνσή τους και την ανοχή τους) και αυτοί αγόραζαν.
Ενώ λοιπόν, συνέβαιναν όλα αυτά, οι ευρωπαίοι, που σημειωτέον ανέκαθεν μάς θεωρούσαν απατεωνίσκους και λωποδύτες, αντί να κάνουν ουσιαστικούς ελέγχους και να σταματήσουν τις επιδοτήσεις και τα λοιπά δάνεια, συνέχιζαν να μάς δίνουν χρήματα βασιζόμενοι σε κάποιους ελέγχους που έκαναν κατά καιρούς και που σαν αποδεικτικά στοιχεία δεν υπήρχαν έργα, αλλά μόνο πίνακες υπολογισμών, χαρτιά και μελέτες! Τώρα τι σόι έλεγχοι ήταν αυτοί, δεν ξέρω!
Τέλος πάντων, αυτό έβλεπε κανείς με μια πρόχειρη ματιά. Έβλεπε δηλαδή τους καλούς κι εγκάρδιους συνεργάτες, να επιδοτούν πλουσιοπάροχα την μάταιη ανάπτυξη τής μικρής μας πατρίδας. Εάν όμως, κοιτούσε καλύτερα και με περισσότερη προσοχή, θα έβλεπε πως ό,τι έδιναν το έπαιρναν πίσω και με το παραπάνω. Έπαιρναν από τον ΦΠΑ υπέρογκα ποσά, κέρδιζαν τρελά από την σχεδόν επιβαλλόμενη αγορά των προϊόντων τους από εμάς τούς Έλληνες (από αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα μέχρι ηλεκτρονικές συσκευές και αυτοκίνητα), εκμεταλλευόντουσαν οι τράπεζές τους τα ομόλογα που μας αγόραζαν ή τα δάνεια που μάς έδιναν βάζοντάς τα σαν κεφάλαιο φούσκα στα βρώμικα επενδυτικά τους σχέδια και βεβαίως, κέρδιζαν και από τους τόκους αυτών των δανείων. Και εάν προσθέσουμε σε αυτά και όλα όσα αναφέραμε στο προηγούμενο ερώτημα (περί διάλυσης ΜΟΜΑ, περί κλεισίματος των ντόπιων επιχειρήσεων και περί αντικατάστασης όλων αυτών με εταιρείες πολυεθνικές και ξένων επενδυτών, τα οποία μεταφράζονται σε τεράστια συμφέροντα με τρελά κέρδη) βγάζουμε το συμπέρασμα ότι μάλλον δεν ζημιώθηκαν διόλου από τις επιχορηγήσεις και τα όποια ποσά μας έδιναν.
Ας πούμε, όμως, ότι τα ποσά αυτά των διαφόρων ομολογιακών δανεισμών και επιδοτήσεων, μπήκαν μόνο σε Ελληνικές τσέπες και ότι οι πολυεθνικές και οι ξένοι επενδυτές δεν είχαν κανένα κέρδος. Σήμερα που υπάρχει αυτή η τεράστια κρίση, δεν ξέρουν οι της ΕΕ, τα μεγάλα κεφάλια που λέγαμε πιο πάνω, σε ποιες τσέπες έχουν πάει τα λεφτά που λένε ότι τους χρωστάμε; Δεν ξέρουν με ποιους υπέγραφαν αγορές από αυτοκίνητα μέχρι … υποβρύχια; Δεν γνωρίζουν ποιοι πήραν μίζες για αυτές τις υπογραφές; Ή μήπως δεν θυμούνται ότι μόλις μας έδιναν ένα δάνειο ή μια επιδότηση, λάμβανε σάρκα και οστά και μία αγορά από εμάς κάποιου πολεμικού εξοπλισμού που μας πουλούσαν αυτοί σε … τιμή ευκαιρίας; Μήπως λοιπόν, όλα αυτά που μας έδωσαν τα έχουν πάρει πίσω και μάλιστα διπλά και τριπλά; Ή μήπως δεν θέλουν να τα ζητήσουν από αυτούς στων οποίων τις τσέπες πήγαν τα χρήματα, επειδή είναι δικοί τους άνθρωποί; (Μία σκέψη κάνω).
Καταντάει γελοίο και ηλίθιο, λοιπόν, να πιστεύουμε ότι ξαφνικά όλα αυτά τα μεγάλα κεφάλια της ΕΕ ξύπνησαν και είδαν ότι τόσο καιρό τούς κλέβαμε (που όπως είδαμε δεν ζημιώθηκαν σε τίποτε, αντίθετα εμείς καταστραφήκαμε). Και μην ξεχνάμε το ανήκουστο. ΞΥΠΝΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ (Ποιος φώναζε ότι χρεοκοπήσαμε; Εάν απαντήσετε ο πρωθυπουργός μας, κερδίζετε)!!! Αλλά γι’ αυτά θα μιλήσουμε παρακάτω. Ας πούμε, λοιπόν, ότι το χάφτουμε και πράγματι τούς κλέψαμε (όπως εκείνοι λένε). Ας αναγάγουμε το όλο θέμα σε ένα μικρό και ολιγοπρόσωπο παράδειγμα: Θα υποθέσουμε ότι εγώ είμαι ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος, που κάνω διάφορες δουλειές κοιτάζοντας το κέρδος μου. Δεν είναι δυνατόν να έρχεται κάποιος πολύ φτωχότερος από εμένα (τον οποίο εγώ ο ίδιος μάλιστα χαρακτηρίζω και απατεώνα), να του δίνω συνεχώς δανεικά, να μην μου επιστρέφει τίποτε, να ξέρω πως δεν μπορεί να μου επιστρέψει τίποτα από αυτά που του δανείζω, να βλέπω ότι τα έργα που κάνει με τα λεφτά μου είναι μηδαμινά και δεν θα αποφέρουν κέρδη, να διαπιστώνω ότι μόλις τού δώσω νέο δάνειο οι τσέπες κάποιων φίλων του ξαφνικά γεμίζουν και μετά από όλα αυτά εγώ να συνεχίζω να του δίνω νέα δάνεια. Ε, καταντάει τραγικά αφελές και γελοίο. Αυτό δείχνει ή ότι εγώ είμαι ένας ανόητος και ΠΑΝΑΦΕΛΗΣ ζάμπλουτος άνθρωπος που μοιράζω λεφτά ή ότι έχω κάποιο σχέδιο που τα κάνω όλα αυτά.
Το εάν και κατά πόσο τα μεγάλα κεφάλια της ΕΕ είναι ανόητοι και χαζοί οικονομολόγοι που δεν ξέρουν τι τους γίνεται, μπορούμε να το διαπιστώσουμε από την μετέπειτα πορεία των γεγονότων.
Η συνέχεια όλων αυτών είναι ακόμα πιο παράξενη και τραγική. Αφού ξυπνούν ένα πρωί και διαπιστώνουν ότι η Ελλαδίτσα τούς κορόϊδευε ασύστολα και τρελαίνονται (είπαμε δεν το ήξεραν, το είδαν ξαφνικά) βλέποντας το ποσόν που έχει μαζευτεί από τα ομόλογα που αγόραζαν ή τα δάνεια που μας έδιναν εδώ και τόσα χρόνια, ψάχνουν να βρουν τι θα κάνουν για να μη χάσουν τα λεφτά τους. Και σκέφτονται την πλέον … έξυπνη λύση. Να μας προτείνουν-επιβάλουν νέα δάνεια για να πληρώνουμε μέρος τόκων των ομολόγων που χρωστάμε καθώς και κάποιων παλαιότερων δανείων. Να μας δίνουν δηλαδή, χαρτιά με νούμερα που θα λένε ότι μας δανείζουν χρήματα τα οποία όχι μόνο δεν βλέπουμε, αλλά αμέσως μπαίνουν στο δικό τους λογαριασμό, ξεχρεώνοντας μέρος από τους τόκους που χρωστάμε, και μεγαλώνοντας επιπλέον και το κεφάλαιο που πρέπει να επιστρέψουμε, αυξάνοντας αντίστοιχα και τους τόκους που έχουν να λαμβάνουν. Αυτό όμως, συνεχίζει να ακούγεται χαζό αφού βγάζουν από τη μία τσέπη και βάζουν στην άλλη αυξάνοντας μόνο τα μελλοντικά τους κέρδη. Πως θα τα πάρουν και πότε;
Τότε μπαίνει σε εφαρμογή ένα άλλο σχέδιο. Το σχέδιο της έμμεσης μετατροπής τού ποσού που χρωστάμε από πώληση ομολόγων (και για το οποίο όπως είπαμε πιο πάνω, μπορούσαμε, χωρίς καμία ποινή, να πούμε ότι δεν μπορούμε να πληρώσουμε) σε δάνειο με υποθήκες και ρήτρες δυσβάσταχτες για τη χώρα μας. Πως; Ως εξής: Μας λένε «Δεν μπορείτε να πληρώσετε; Μη στεναχωριέστε. Θα σας δίνουμε εμείς, με μορφή ΔΑΝΕΙΟΥ, κάποια ποσά για να μας ξοφλάτε τους τόκους των ήδη υπαρχόντων χρεών και απλά εσείς θα μας χρωστάτε το παλαιό κεφάλαιο των ομολόγων μαζί με τους εναπομείναντες τόκους, καθώς και τα νέα δάνεια που σας δίνουμε, μαζί, βεβαίως, με τους τόκους τους!!! (ΜΑΣ ΕΣΩΣΑΝ!!!) Για να γίνει όμως, αυτό και να παίρνετε τα δάνεια, θα υπογράψετε ότι ΟΛΗ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΗΚΕΥΜΕΝΗ ΣΕ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ. (ΜΝΗΜΟΝΙΑ και ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ). Μπήκε η υπογραφή; Ωραία! Τώρα θα σας δίνουμε εμείς τα ΔΑΝΕΙΑ για να μας πληρώσετε».
Με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, τα επίφοβα κι επισφαλή χρέη των ομολόγων, γίνονται αδιαμφισβήτητα χρέη δανείων με υποθήκες και βαρείς όρους. Έτσι έχουμε χάσει πλέον την Εθνική μας Κυριαρχία επάνω στην πατρίδα μας και κάνουν άλλοι κουμάντο! Και φυσικά δεν μένουν εκεί διότι τα αδηφάγα αυτά όρνεα, δεν εξασφάλισαν ΑΜΕΣΟ κέρδος. Έπρεπε τώρα να έχουν στα χέρια τους χρήμα, διότι δεν ξεχνούν τα ομόλογά μας που έχουν λήξει!!! Οπότε τι κάνουν;
Αρχίζουν να μας λένε πως για να πάρουμε το δάνειο που χρειάζεται η Ελλάδα και να ξεχρεώσουμε μέρος παλαιών δανείων, θα πρέπει να δώσουν ΟΛΟΙ οι πολίτες (οι οποίοι δεν έχουν ιδέα ούτε πόσα είναι τα δάνεια αλλά ούτε και που πήγαν) ό,τι έχουν και δεν έχουν, με την δικαιολογία ότι οι Έλληνες είναι οι κατ’ εξοχήν τεμπέληδες όλης της Ευρώπης, ότι είναι αντιπαραγωγικοί (αφού μας έκλεισαν, όπως είδαμε προηγουμένως, κάθε παραγωγική μονάδα), ότι είναι διεφθαρμένοι και απατεώνες (ακούστηκε διεθνώς απ’ το στόμα του ίδιου μας του πρωθυπουργού!), και βεβαίως ήταν και αυτοί συνυπεύθυνοι στο χρέος. Δηλαδή από τη μία εξευτελίζουν έναν ολόκληρο Ελληνικό λαό κι από την άλλη δίνουν απλά χαρτάκια με νούμερα (νέα δάνεια) και μαζεύουν μέσω των τραπεζών και με βαριές φορολογίες, μέσα από τις τσέπες των πολιτών χρήμα ζεστό (οικονομίες, αποταμιεύσεις μιας ζωής κλπ) το οποίο δεν θα έβλεπαν ΠΟΤΕ! Και φυσικά οι … φίλοι και γνωστοί τους που έχουν φάει τα ζητούμενα χρήματα και τα χαίρονται, μένουν στο απυρόβλητο!!! Αυτά όλα αρχίζουν να δείχνουν ότι μόνο ανόητοι και χαζοί δεν ήταν όλοι αυτοί οι της ΕΟΚ και της μετέπειτα ΕΕ, που διαρκώς μας έδιναν τα δάνεια. Τώρα θα μου πει κάποιος κι εμείς γιατί τα παίρναμε; Αυτό θα το συζητήσουμε παρακάτω, αφού όμως πρώτα μιλήσουμε για τον σκοπό που γίνονται όλα αυτά.
γ) Περί απώτερου σκοπού των ευρωπαίων εταίρων μας
Συνεχίζοντας να σκεπτόμαστε όλο και πιο βρώμικα (διότι ο απλός λαός δεν είναι εκπαιδευμένος να σκέφτεται όπως οι πολιτικοί), βλέπουμε ότι εφόσον διαπιστώθηκε ‘ξαφνικά’ πως το χρέος είναι τεράστιο και δεν μπορούμε να πληρώσουμε τις δόσεις μας, πρέπει να καλέσει η χώρα μας τους βρυκόλακες τού εξωτερικού (ΔΝΤ, ΕΚΤ κλπ), για να μας … βοηθήσουν.
–Παρένθεση: Δεν ξέρω αν βλέπατε παλιές ταινίες θρίλερ, διότι εάν βλέπατε θα θυμάστε ότι ο βρυκόλακας δεν ερχόταν ΠΟΤΕ ακάλεστος. Έπρεπε για κάποιο λόγο να τον καλέσει στο σπίτι ο ίδιος ο σπιτονοικοκύρης. Έπρεπε να έχει πρόσκληση για να μπει. Αφού έμπαινε, μετά έκανε εκείνος ό,τι ήθελε είτε μαζί με τον νοικοκύρη είτε χωρίς αυτόν! Μήπως έτσι δεν έγινε και στην περίπτωσή μας; Ο ίδιος ο σπιτονοικοκύρης δεν τους κάλεσε; … σπιτονοικοκύρης να σου πετύχει!!!
Κλείνει η παρένθεση-.
Έρχονται, λοιπόν, όλοι αυτοί από το πουθενά με τον ρόλο τού επιβλέποντα, να επιβάλουν τον οικονομικό προγραμματισμό και την οικονομική τάξη για το καλό τής χώρας. Και βεβαίως το καλό αυτό μεταφράζεται στο «να πάρω τα λεφτά μου πίσω (που όπως είδαμε πιο πάνω ήδη τα έχουν πάρει) μαζί με τους υπέρογκους τόκους». Και στη συνέχεια ανάγεται σε: πωλήσεις όλων των κερδοφόρων Δημοσίων Επιχειρήσεών μας, πωλήσεις εκλεκτών κομματιών γης τής πατρίδας μας και τής ιστορίας μας, εκμετάλλευση από αυτούς του γεωφυσικού και γεωλογικού μας πλούτου, εκμηδένιση τυχόν παραγωγής οιουδήποτε προϊόντος, βαριά φορολογία για … πάταξη της φοροδιαφυγής, μείωση στο ελάχιστο των αποδοχών δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων, εξαφάνιση εργατικών κεκτημένων, άνθηση της εργασίας κατ’ αποκοπή με όποιους όρους θέλουν αυτοί (δουλεία), αύξηση στο έπακρο των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, ελάχιστες έως και μηδενικές επιδοτήσεις σε Παιδεία και Υγεία και ό,τι άλλο μπορεί να σκεφτεί το βρώμικο και σιχαμερό μυαλό τους για το … καλό βεβαίως πάντα, τής χώρας.
Από όλα αυτά, όπως καταλαβαίνετε, οι μόνοι που ευνοούνται είναι αυτοί, οι εταίροι μας και οι επιβλέποντές μας. Ενώ για εμάς οι μέρες τού μέλλοντος είναι μαύρες κι άραχνες, γι’ αυτούς δεν θα υπάρχουν μόνο καλές μέρες, αλλά μέρες χρυσές. Μέρες ασύστολης κερδοφορίας, μέρες αδιάκοπων ευκαιριών για αγορές χρυσοφόρων επιχειρήσεων και πολύτιμων κομματιών γης σε εξευτελιστικές έως και μηδενικές τιμές (αφού θα αγοράζονται έναντι τού χρέους), μέρες πρόσβασης σε νέες τεράστιες πλουτοπαραγωγικές πηγές καθώς και αισχρής αρπαγής αρχαίων μνημείων της χώρας. Και όλα αυτά αφού προηγουμένως καταστρέψουν κάθε τι που θυμίζει Ελλάδα. Και πρέπει να γίνει αυτό διότι δεν είναι δυνατόν να μας περιθωριοποιήσουν ή και να μας διώξουν ακόμα από τον τόπο μας έτσι εύκολα. Πρέπει να μας πείσουν ότι δεν είμαστε Έλληνες και μάλιστα ο Ελληνορθόδοξος λαός που έπεσε το 1453, που συνέχισε σκλαβωμένος να φυτοζωεί για 400 ολόκληρα χρόνια κάτω από τον απάνθρωπο Τουρκικό ζυγό, ώσπου αναγεννήθηκε και ξανάγινε κράτος το 1821. Πρέπει να προχωρήσουν μεθοδευμένα και να μας κόψουν κάθε σχέση και δεσμό με το παρελθόν μας, έπειτα να αντικαταστήσουν τις αξίες και τις αρχές μας με αυτές που θέλουν εκείνοι, αφού πρώτα τις γελοιοποιήσουν ειδικά στα μάτια τής κατά καιρούς νεολαίας μας (τα εύκολα θύματα), να εξευτελίσουν τη Χριστιανική μας πίστη, φέρνοντας ταυτόχρονα χίλιες δύο άλλες θρησκείες και μόλις όλα αυτά πραγματοποιηθούν, δεν θα έχουμε καμία μα καμία διαφορά από τις ορδές των μεταναστών που θα βρίσκονται στην πατρίδα μας. Μήπως αυτό γίνεται; Μήπως αυτό υλοποιείται στην εποχή μας;
Μέσω των ΜΜΕ και άλλων συνεργατών τους αλλάζουν την ιστορία μας, εξευτελίζουν τη θρησκεία μας, διαστρεβλώνουν και εξευτελίζουν την εικόνα του Έλληνα στους υπόλοιπους λαούς, καταστρέφουν τη γλώσσα μας, υποβιβάζουν και απαξιώνουν τις αρχές της Ελληνικής κοινωνίας και οικογένειας, και βεβαίως μέσω της τεχνολογίας κάνουν πλύση εγκεφάλου στη νεολαία μας στρέφοντάς την ενάντια στις ρίζες της (ιστορία, θρησκεία, παράδοση) και δίνοντάς της κούφια και καταστρεπτικά πρότυπα για να ακολουθήσει, παραδίδοντάς την έτσι αδύναμη και άβουλη στις επιταγές της απρόσωπης παγκοσμιοποίησης, την οποία πάντα προαναγγέλλει ο ανήθικος, αισχρός κι αντίχριστος μοντέρνος τρόπος ζωής (καμία σχέση με τον τρόπο ζωής αλλά και σκέψης τού Ελληνορθόδοξου Ρωμηού).
Όλοι οι Έλληνες (πρώην έλληνες γι’ αυτούς) αφού χάσουμε την ταυτότητά μας, την ομοιογένειά μας (αυτήν ήδη την χάνουμε με τα πλήθη των αλλοδαπών που έφεραν στη χώρα μας και προορίζονται για να πάρουν κάποια στιγμή τη θέση μας) κι αποκοπούμε από τις ρίζες μας (ιστορία, θρησκεία, παράδοση), θα είμαστε δεμένοι χειροπόδαρα, σαν άλλες μαριονέτες, στα ξυλάκια της παγκοσμιοποίησης με τα νήματα του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ανεξόφλητου χρέους, το οποίο για ΟΛΗ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΖΩΗ ΜΑΣ θα κρέμεται σαν άλλη Δαμόκλειος Σπάθη πάνω από τα δουλικά, σκυφτά και σκυθρωπά κεφάλια μας, μην επιτρέποντάς μας να κάνουμε όνειρα μήτε για εμάς, μήτε για το μέλλον μας, μήτε και για τα παιδιά μας.
Θα βλέπουμε όλο τον φυσικό μας πλούτο, να πηγαίνει στους ξένους χωρίς να φτάνει στον απλό λαό ούτε ένα πενηνταράκι για την ανακούφισή του από τα δεινά που θα του έχουν επιβάλλει. Θα είμαστε σκλάβοι σε κάποιους λίγους υπανθρώπους ελληνικής καταγωγής, οι οποίοι θα καλοπληρώνονται και θα επιτελούν την επίβλεψη των έργων για λογαριασμό των … φίλων μας ‘ξένων επενδυτών’ ενώ εμείς και τα παιδιά μας θα δουλεύουμε νυχθημερόν για ένα κομμάτι ψωμί για να τους δώσουμε τα πετρέλαιά μας ή τον υπόλοιπο ορυκτό και φυσικό μας πλούτο ΤΣΑΜΠΑ. Μόρφωση και καλλιέργεια … αυτά καλύτερα να τα ξεχάσουμε. Κατ’ αρχήν να μορφωθεί κάποιος σε τι; Στην διαστρεβλωμένη και ψεύτικη ιστορία του; Στη μεταλλαγμένη και υποβαθμισμένη γλώσσα του; Ή στην καλλιέργεια της σκέψης του βάσει φιλοσοφικών και θεολογικών σπουδών, οι οποίες θα θεωρούνται και επικίνδυνες; (ήδη κλείνουν τις θεολογικές σχολές)! Πέραν των επιστημόνων (εξειδικευμένων εργατών), των οποίων η μόρφωση θα περιορίζεται αυστηρά και μόνο, στην ειδικότητά τους, η γενικευμένη μόρφωση του πνεύματος θα είναι κάτι το ανύπαρκτο. Αλλά και λόγω οικονομικών δυσχερειών ποιος θα μπορεί να σπουδάσει το παιδί του και να το βοηθήσει να ορθοποδήσει; Ίσως να με χαρακτηρίσει κάποιος υπερβολικό ή τραγικά απαισιόδοξο. ΜΑΚΑΡΙ να είμαι εγώ έτσι και τα πράγματα να γίνουν αλλιώς. Το εύχομαι με όλη μου την ψυχή. Και βεβαίως, μη νομίσετε ότι σε όλο αυτό το κατρακύλισμα θα είμαστε μόνοι. Θα ακολουθήσουν όλα τα κράτη, με λιγότερα όμως, δεινά αφού ήδη οι περισσότεροι λαοί είναι του χεριού τους και στις αρχές τους και στα πιστεύω τους. Στα οικονομικά θα κλωτσήσουν αλλά αυτό θα ξεπεραστεί. Το σκληρό καρύδι ήταν (θα ήθελα να πω είναι αλλά δεν μου βγαίνει) οι Έλληνες, λόγω όλων των παραπάνω δεσμών που αναφέραμε. Πάλι εμείς, λοιπόν, το προπύργιο. Πάλι εμείς τις μάχες. Πάλι εμείς τα θύματα. Όπως καταλαβαίνετε έχουμε την τιμή να ζούμε ημέρες ιστορικές. Έχουμε την τιμή και τη χαρά! να ζούμε στην εποχή τής έναρξης τής παγκοσμοιοποίησης. Η αυλαία σηκώνεται και το έργο αρχίζει. Από εδώ και μπρος φίλοι και φίλες μαριονέτες θα κινούμαστε και θα χορεύουμε πάντοτε κατά πως ορίζει το σενάριο τού έργου, που θα ανεβάζει κατά καιρούς και κατά το συμφέρον του ο … άρχων του «κουκλοθέατρου».
Εύχομαι ο Θεός να μας λυπηθεί και να μας βοηθήσει! Από άνθρωπο μην περιμένετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου