Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

ΠΑΣΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ


Το κ. ωάννου Θ. Χαΐνη, μοτίμου Καθηγητο το Ε. Μ. Πολυτεχνείου
ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ἄρθρο θὰ περιοριστ αστηρς πς χει τ θέμα π Συνταγματικς καΝομικς πλευρς. Τ ρθρο 3 το Συντάγματος πιτάσσει: πικρατοσα θρησκεία στν λλάδα εναι θρησκεία τς νατολικς ρθόδοξης κκλησίας το Χριστο. ρθόδοξη κκλησία τς λλάδος, γνωρίζει ς κεφαλή της τν Κύριο μν ησο Χριστό. λέξη «πικρατ» σημαίνει «εμαι τ κυρίαρχο στοιχεο», «χω μεγαλύτερη σχ» κ.λπ. βλ. Λεξικ Γ. Μπαμπινιώτη το 1998 σελ. 655. Συνεχίζει τ διο ρθρο γι τ ατοκέφαλο τς κκλησίας τι: Διοικεται π τν ερ Σύνοδο τν ν νεργεί ρχιερέων κα π τ Διαρκ ερ Σύνοδο, πο προέρχεται π ατ κα συγκροτεται, πως ρίζει Καταστατικς Χάρτης τς κκλησίας κ.λπ.

Ἐδῶ τὸ ἄρθρο αὐτὸ τοῦ Συντάγματος ἀναφέρεται ρητὰ στὸν Καταστατικὸ Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας δηλαδὴ στὸ Νόμο 590/1977, ποὺ σημαίνει ὅτι ὁ Νόμος αὐτὸς εἶναι «ηὐξημένης τυπικῆς ἰσχύος», διότι εἶναι ἀναπόσπαστα συνδεδεμένος μὲ τὸ Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος καὶ ὡς ἐκ τούτου οὔτε καταργεῖται οτε τροποποιεται. Εναι μοναδικς Νόμος το λληνικο Κράτους, πο ναφέρεται ρητ στΣύνταγμα τς λλάδος! Κάθε λλη παρερμηνεία το ΚαταστατικοΧάρτη τς κκλησίας προσκρούει εθέως στ 3ο ρθρο το Συντάγματος.
Συνεχίζουμε τὶς Συνταγματικὲς ἐπιταγές: Τὸ ἄρθρο 16 παράγρ. 2 ἐπιτάσσει: Ἡ Παιδεία ἀποτελεῖ βασικὴ ἀποστολὴ τοῦ Κράτους καὶ ἔχει σκοπὸ τὴν ἠθική, πνευματική, ἐπαγγελματικὴ καὶ φυσικὴ ἀγωγὴ τῶν Ἑλλήνων, τὴν ἀνάπτυξη τῆς
ἐθνικῆς καὶ θρησκευτικῆς συνείδησης καὶ τὴ διάπλασή τους σὲ ἐλεύθερους καὶ ὑπεύθυνους πολίτες. Γιὰ τὴ λέξη συνείδηση παραπέμπουμε τὸν ἀναγνώστη στὸ Λεξικὸ Γ. Μπαμπινιώτη σελ. 1720. Μεταξὺ ἄλλων γράφει τὸ Λεξικό: «συνείδηση» ἡ ἔμφυτη ἰδιότητα τοῦ ἀτόμου νὰ ἐνεργεῖ μὲ βάση ἠθικοὺς κανόνες ἢ καὶ νὰ διακρίνει τὸ καλὸ ἀπὸ τὸ κακὸ κ.λπ. Ἐδῶ, ὅταν ὁ Συνταγματικὸς Νομοθέτης ἀναφέρεται στὴν «ἀνάπτυξη τῆς Θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν Ἑλλήνων», τν νέων ναφέρεται σαφς, σαφέστατα κα χωρς λλη παρερμηνεία στος νέους τς πικρατούσης θρησκείας, δηλαδ σατούς, ο ποοι χουν βαπτισθεες τ νομα το Πατρς κα τοΥο κα το γίου Πνεύματος. Ατο δ ο νέοι ποτελον τν
συντριπτικ πλειοψηφία τν λλήνων.
Πς γίνεται νάπτυξη τς θρησκευτικς συνείδησης; Τ ρθρο 2 το Νόμου 590/1977 (Καταστατικὸς Χάρτης τῆς Ἐκκλησίας) ἀναφέρει: Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος συνεργάζεται μὲ τὴν Πολιτεία, προκειμένου περὶ θεμάτων κοινοῦ ἐνδιαφέροντος, «ὡς τὰ τῆς Χριστιανικῆς ἀγωγῆς τῆς νεότητος» κ.λπ.
ΒΛΕΠΟΥΜΕ λοιπὸν ὅτι οἱ φράσεις «ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης (Σύνταγμα) καὶ «Χριστιανικὴ ἀγωγὴ τῶν νέων» (Νόμος) εἶναι φράσεις ἐννοιολογικὰ ταυτόσημες καὶ εὑρίσκονται σὲ πλήρη ἁρμονία. Ἑπομένως Ἐκκλησία καὶ Πολιτεία θὰ πρέπει νὰ εὑρίσκονται σὲ πλήρη συνεργασία γιὰ τὴν ἀνάπτυξη τῆς Χριστιανικῆς ἀγωγῆς τῶν νέων. Θὰ πρέπει νὰ διευκρινίσουμε ὅτι, ὅταν ὁ Συνταγματικὸς Νομοθέτης ἀναφέρει τὴ λέξη «θρησκεία», σαφῶς ἐννοεῖ τὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ Πίστη, σύμφωνα μὲ τὸ ἀρθρ. 3 τοῦ Συντάγματος, ποὺ εἶναι ἡ ἐπικρατοῦσα θρησκεία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους.
Ἐν συνεχείᾳ τὸ ἄρθρο 9, παράγρ. 1 τοῦ Νόμου 590/1977 ἀναφέρει: Ἡ Δ.Ι.Σ., ὡς διαρκὲς διοικητικὸ ὄργανο τῆς Ἐκκλησίας, ἀσκεῖ τὶς κάτωθι ἁρμοδιότητες: Παράγρ. 1 ε): Παρακολουθεῖ τὸ δογματικὸ περιεχόμενο τῶν διὰ τὰ σχολεῖα τῆς Στοιχειώδους καὶ Μέσης Ἐκπαιδεύσεως προοριζομένων διδακτικῶν βιβλίων τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν. Γιὰ τὴ λέξη «παρακολουθῶ» βλ. ἐκτενῶς Λεξικὸ Μπαμπινιώτη σελ. 1339. κκλησία δν εναι πλς θεατς τν διδακτικν θρησκευτικν βιβλίων, πο διδάσκονται στν Α/θμια κα Β/θμια κπαίδευση, λλ λόγ τν προνομίων πο τς δίδει τ Σύνταγμα καθς κα Καταστατικς Χάρτης, ἐὰν κάτι δὲ συμπορεύεται στὰ θρησκευτικὰ διδακτικὰ βιβλία μὲ τὸ αὐστηρῶς Ὀρθόδοξο πνεῦμα, πρέπει νὰ ἀντισταθεῖ μὲ ὅλες της τὶς δυνάμεις.
Τ μάθημα τν Θρησκευτικν δν εναι να μάθημα γνωσιολογικό, λλ εναι Πίστη μας στν Τριαδικ Θεό, πο ποκαλύφθηκε μέσα π τν Υἱὸ κα Λόγο τοΘεο τν Κύριο μν ησο Χριστό, π τς Γς. Τί σχέση χει τ μάθημα τν Θρησκευτικν, πο πρέπει ν διδάσκεται στ σχολεα μ τς λλες θρησκεες; Τς λλες θρησκεες, σν γνωσιολογικ ντικείμενο, ς τς ναφέρουν κάπου λλο, που νομίζουν, πάντως κτς το μαθήματος τν Θρησκευτικν, πο χει λλο σκοπό, λλο χαρακτήρα.
Ἂν τὸὙπουργεῖο Παιδείας εἰσάγει στὴ θέση τῶν Θρησκευτικῶν τὸ μάθημα τῆς «θρησκειολογίας», θὰ παραβιάσει σαφῶς τὸ Σύνταγμα καὶ τὸν Νόμο 590/1977 καὶ θὰ ἐπιφέρει ἀναστάτωση στὴν Ἑλληνικὴ Ὀρθόδοξη Κοινωνία καὶ τὴν Ἐκ κλησία.
ν ντικαταστήσει τ πουργεο Παιδείας τ μάθημα τν Θρησκευτικν μ τ μάθημα τς θρησκειολογίας, ατ προσκρούει εθέως στ ρθρο 9 παρ. 1ε´ το Νόμου 590/1977, πο εναι Νόμος ηξημένης τυπικς σχύος κα ποος δράζεται κα εναι ναποσπάστως συνδεδεμένος μ τ ρθρο 16 παρ. 2 το Συντάγματος. μοίως μία τέτοια ντικατάσταση θ λθει σ πλήρη ντίθεση κα μ τ ρθρο 2 το Ν. 590/1977.
ΟΠΩΣ προανέφερα «θρησκειολογία» καὶ «θρησκευτικὴ ἀγωγή», ποὺ εἶναι τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν εἶναι δύο ἔννοιες, οἱ ὁποῖες οὐδεμία σχέση ἢ συνάφεια ἔχουν μεταξύ τους. Τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στηρίζεται σὲ ΔΥΟ ἄρθρα τοῦ Συντάγματος καὶ σὲ ΔΥΟ ἄρθρα τοῦ Νόμου τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ θρησκειολογία δὲν ἔχει ΟΥΔΕΜΙΑ Συνταγματικὴ ἢ Νομικὴ κάλυψη!
Ἀπορῶ πῶς τὸ ἀποτολμοῦν νὰ τὸ εἰσάγουν ὡς μάθημα! Τὸ πιθανὸ ἐνδεχόμενο εἶναι τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας νὰ εἰσάγει τὸ μάθημα τῆς θρησκειολογίας περιορίζον τὶς ὧρες διδασκαλίας τῶν Θρησκευτικῶν. δ θ πρέπει ἡ ἐπίσημη κκλησία ν ντιδράσει σθεναρά, δυναμικά χωρς χρονοτριβή. Δν πρέπει ΟΥΤΕ μία ρα ν περιορισθε τ μάθημα τν Θρησκευτικν. Δν νοεται μάθημα στν Β/θμια κα Α/θμια κπαίδευση ν διδάσκεται λιγότερο π δύο ρες βδομαδιαίως. Παρὰ ταῦτα τὸ Ὑπουργεῖο ἔχει περιορίσει τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στὶς τάξεις τοῦ Λυκείου σὲ μία ὥρα ἑβδομαδιαίως! Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ ἀντιδράσει μέσα στὰ πλαίσια τοῦ Συντάγματος καὶ τῶν Νόμων τοῦ Κράτους· ἡ Ἐκκλησία ποῖος θὰ ἀντιδράσει; Πέραν αὐτῶν ἡ ΔΙΣ νὰ ὁρίσει μόνιμη τριμελῆ ἐπιτροπὴ προ εδρεύοντος ἑνὸς Ἀρχιερέως καὶ δύο κληρικῶν μὲ βαθειὰ θεολογικὴ κατάρτιση νὰ παρακολουθοῦν τὸ Ὀρθόδοξο περιεχόμενο τῶν βιβλίων τῶν Θρησκευτικῶν καὶ ἂν κάτι δὲν συμπορεύεται μὲ τὸ Ὀρθόδοξο πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας ἀμέσως νὰ καταγγέλλεται καὶ νὰ ἀπαλείφεται. Ἐδῶ ἡ Ἐκκλησία ἔχει πλήρη Συνταγματικὴ κάλυψη.
Τέλος, αὐτὸ ποὺ πιστεύω, τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας δὲν ἔχει Συνταγματικὰ περιθώρια γιὰ ἕνα τέτοιο ἐγχείρημα, δηλαδὴ νὰ εἰσάγει τὸ μάθημα τῆς θρησκειολογίας εἰς βάρος τῶν Θρησκευτικῶν. Ἂν τὸ πράξει θὰ ἐπακολουθήσουν προσφυγὲς στὸ ΣτΕ ἀπὸ τοὺς ἔχοντας ἔννομο συμφέρον δηλαδὴ τοὺς γονεῖς καὶ κηδεμόνες τῶν μαθητῶν, συγχρόνως μὲ αἴτηση ἀναστολῆς κατὰ πάσης πράξεως καὶ ἐνέργειας τῆς Κυβέρνησης μέχρις ὅτου ἐκδικαστεῖ ἡ ὑπόθεση καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν Ὁλομέλεια τοῦ ΣτΕ, λόγω ὑποθέσεως ὑψίστης σημασίας γιὰ τοὺς μαθητὲς τῆς ἐκπαίδευσης.
Τ μάθημα τν Θρησκευτικν δν ντικαθίσταται, δν μετονομάζεται, δν λλοιώνεται τ περιεχόμενό του, δν λαττώνονται ο ρες διδασκαλίας του, οτε συναρμονίζεται μ λλο μάθημα μ ψευτοεπιγραφές. ς τ καταλάβουν καλ ο το πουργείου Παιδείας. λλαγ το χαρακτρος το μαθήματος τν Θρησκευτικν κα ν γίνει μάθημα θρησκειολογίας δβλέπω γι τν πουργ Παιδείας κανένα νομικ διέξοδο. Οτε διτς νομοθετικς δο οτε δι λλης πλαγίας δο μπορε ν ντικαταστήσει τ μάθημα τν Θρησκευτικν μ τ μάθημα τς θρησκειολογίας. ς κ τούτου πουργς Παιδείας χει δεσμία τν ποχρέωση ν Σεβαστε τ Σύνταγμα κα τ Νόμο 590/77.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ κάπως βαθύτερα τὸ θέμα: Τὸ ἄρθρο 2 τοῦ Ν. 590/77 εἶναι τὸ γνήσιο ὑποσύνολο τοῦ ἐννοιολογικοῦ περιεχομένου τοῦ ἄρθρου 16 παράγ. 2 τοῦ Συντάγματος. Ἑπομένως κάθε τροποποίηση τοῦ ἄρθρου 2 προσκρούει ἄμεσα στὸ ἄρθρο 16, παράγρ. 2 τοῦ Συντάγματος. Τὸ ἄρθρο 9 παράγ.1ε´ τοῦ Ν. 590 εἶναι φυσικὴ συνέπεια τοῦ ἄρθρου 2 τοῦ Ν. 590/1977 καὶ ὁ ὁποῖος ἔχει τὴν ἄμεση Συνταγματικὴ κάλυψη ἀπὸ τὸ ἄρθρο 16 παράγ. 2 τοῦ Συντάγματος. π πλέον τ ρθρο 9 παράγ. 1ε´ χει τν πλήρη κάλυψη το θεμελιώδους ρθρου 3 το Συντάγματος, ς πικρατούσης Θρησκείας τς νατολικς ρθόδοξης κκλησίας το Χριστο.
Σὲ μία πολιτισμένη Εὐρωπαϊκὴ Χώρα, ὅπως εἶναι ἡ Ἑλλάδα, πιστεύω ὅτι θὰ γίνονται σεβαστὲς οἱ Συνταγματικὲς ἐπιταγὲς καὶ οἱ Νόμοι τοῦ Κράτους. Τ θεωρ διανόητο ν γίνει λλαγ τροποποίηση το περιεχομένου λάττωση τν ρν διδασκαλίας τν Θρησκευτικν. Τότε θ χουμε πραξικόπημα!
Ἀκολούθως παραθέτω καὶ ἕνα σχεδιάγραμμα στὸ ὁποῖο ὑπάρχουν τὰ δύο ἄρθρα τοῦ Συντάγματος καὶ τὰ δύο ἄρθρα τοῦ Ν. 590/77. Παρατηροῦμε ἀπὸ τὰ τέσσερα ὀρθογώνια τρίγωνα μὲ διανυσματικὲς πλευρὲς (βλ. βέλος διανύσματος) ἡ σύνθεση δύο διανυσμάτων εἶναι ἕνα διάνυσμα μὲ φορὰ καὶ διεύθυνση πρὸς ἕνα ἀπὸ τὰ σημεῖα Α καὶ Β, ποὺ δείχνουν τὰ ἄρθρα τοῦ συντάγματος δηλαδὴ τὸ Ἄρθ. 3 ἢ τὸ Ἄρθ. 16 § 2. (βλ. τρίγωνα ΑΒΓ, ΑΒΔ, ΒΓΔ, ΒΓΑ). Ἐδῶ βλέπουμε αὐτὴ τὴν ἰσχυρὴ σύγκλιση τῶν προαναφερθέντων διανυσμάτων.
Ἕνα ἀξιοπρόσεκτο: Στὸ σχεδιάγραμμα ἔθεσα ΜΟΝΟ τὴν ἐξάρτηση τοῦ ἄρθρ. 6 § 2 τοῦ Συντάγματος (βλ. σημεῖο Β) ἀπὸ τὸ ἄρθρ. 3 τοῦ Συντάγματος (βλ. σημεῖα Α) κινούμενος μέσα στὸ Συνταγματικὸ πεδίο καὶ ὅπως ἀκριβῶς συμβαίνει. Μὲ τὶς συνθέσεις, ποὺ ἔγιναν, τῶν διανυσμάτων, ὅπως φαίνεται στὸ σχῆμα, ἔχουμε καὶ ἄμεσες ἐξαρτήσεις τῶν σημείων Γ καὶ Δ ἀπὸ τὸ Α. Μὲ τὴ Μαθηματικὴ Λογική, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴ Νομικὴ ἐπιστήμη, τὰ πάντα ἀνάγονται στὸ ἄρθρο 3 τοῦ Συντάγματος. Πράγματι, τὶς ἐξαρτήσεις τῶν διανυσμάτων ΔΛ, ΓΑ δὲν τὶς ἔθεσα ἐγώ, ἀλλὰ ὁ Διανυσματικὸς λογισμὸς τὸ ἐπέβαλε. Ἕνα πέμπτο σημεῖο «Ε», ποὺ θὰ ἀντιπροσωπεύει τὴν «Θρησκειολογία», μὲ κανένα τρόπο δὲν μπορεῖ νὰ συνδεθεῖ μὲ τὰ ἄλλα τέσσερα σημεῖα, ὥστε τὸ διάνυσμά του νὰ κατευθύνεται στὸ σημεῖο Α, ποὺ εἶναι τὸ Ἄρθ. 3 τοῦ Συντάγματος.
Συμπερασματικά, ὁποιαδήποτε παρέμβαση τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας εἰς βάρος τῶν Θρησκευτικῶν ἀποτελεῖ Συνταγματικὴ ἐκτροπή!
ΠΗΓΗ: Ορθόδοξος Τύπος, 14/9/2012, σελ. 5η, στο http://www.orthodoxostypos.gr/Photos/Pages/1941.pdf

Δεν υπάρχουν σχόλια: