«Δι' αὐτὰ» πολέμησαν οἱ ἱδρυτὲς τοῦ κράτους μας;

Κείμενο του Δημήτρη Νατσιού, Δασκάλου από το Κιλκίς

«Ἕνα ἔθνος ἔχει τὸ δίκαιον παντοντε νὰ μετασχηματίση καὶ νὰ μεταλλάξη τὴν νομοθεσίαν του. Μίας γενεᾶς πρόσωπα δὲν ἠμποροῦν νὰ καθυποτάξουν εἰς τοὺς νόμους των τὰ πρόσωπα ὁποῦ θέλουν γεννηθῆ κατόπι τους». Ρήγας Φερραῖος "Νέα Πολιτικὴ Διοίκησις" ἄρθρο 28

Δηλαδή, μᾶς κανοναρχεῖ ὁ «πρωτομάρτυρας» τῆς λευτεριᾶς μας, οἱ ἔχοντες τὰ «ὀφίκια τῆς πατρίδος», βουλευτὲς καὶ κυβερνῆτες δὲν ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ ὑπογράψουν μὲ «χέρια καὶ ποδάρια» νόμους - μνημόνια μὲ τὰ ὁποῖα καθυποτάσσονται γενεές, ἀγέννητων, Ἑλλήνων. Στρώθηκα καὶ μελέτησα τὰ πρῶτα, τὰ γενέθλια συντάγματα τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας.
Ποιὰ πατρίδα ὁραματίστηκαν οἱ «ματοκυλισμένοι» (Μακρυγιάννης) πρόγονοί μας; Γιατί 1.000.000 περίπου ἡρωικοὶ ραγιάδες -ἀπὸ τὰ 3.000.000 πού ζοῦσαν, ὅπως ὑπολογίστηκε τότε στὴν Ἐπικράτεια- ἔδωσαν τὴν ζωή τους;

Όλοι μαζί, μία φωνή… σαν προσευχή!

Ήταν Οκτώβριος του 1988 όταν ξεκινούσε ένα παράτολμο πείραμα. Ελάχιστοι το πίστευαν, κάποιοι γελούσαν ειρωνικά, άλλοι απλά αδιαφορούσαν. Για πρώτη φορά η φωνή της Εκκλησίας ακουγόταν στο ραδιόφωνο. Αρχικά στις γειτονιές του Πειραιά και στο υπόλοιπο λεκανοπέδιο της Αττικής.

Περνούσε ο καιρός και ο κόσμος ανακάλυπτε μέρα με τη μέρα ένα κόσμημα στις ραδιοσυχνότητες. Μια φωνή διαφορετική, κρυμμένη ανάμεσα στις άλλες που εξέπεμπαν στα ερτζιανά. Δεν πλέον ελάχιστοι όσοι πίστευαν στο έργο αυτό. Τα ειρωνικά μειδιάματα είχαν δώσει την θέση τους στο χαμόγελα του θαυμασμού, ενώ οι αδιάφοροι κάποιες φορές έβρισκαν ενδιαφέρον όταν τυχαία η βελόνα συντονιζόταν περίπου στο μέσω του φάσματος των FM.

Οἱ ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας γιά τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν

Το άρθρο του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου που ακολουθεί θέτει τα πράγματα στην ορθή και απολύτως λογική βάση τους. Αυτό που φάνηκε από την πρώτη στιγμή, αμέσως μετά την συνάντηση του Αρχιεπισκόπου με τον πρωθυπουργό. Λυπηρό, αλλά η παρούσα συγκυβέρνηση (παρά τις δηλώσεις περί δήθεν πτώσης της κυβέρνησης από τον "ορθόδοξο" εταίρο) εφαρμόζει πλήρως το σχεδιό της. Τα Θρησκευτικά όπως τα ξέραμε, τα ξεχνάμε. Είναι βλέπετε "καιρός" να πάμε παρακάτω.

Το απόλυτο χάος, αδιέξοδο και θλιβερό εμπαιγμό της Εκκλησίας μας καταγράφει εύστοχα ο Σεβ. κ.κ. Ιερόθεος.

Στήν πρόσφατη Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πού συζητήσαμε τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στά Σχολεῖα, πολλοί Ἱεράρχες ἐπέμεναν νά ἀποδεχθῶ τήν πρόταση νά συγκαταλέγομαι στήν Ἐπιτροπή πού θά κάνη διάλογο μέ τό Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς γιά τό νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν πού ἔχει εἰσαχθῆ στά Σχολεῖα τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικράτειας καί γιά τά βιβλία τά ὁποῖα θά συγγραφοῦν.

Που είναι η αλήθεια άραγε;

Τελέιωσε πριν από λίγο η συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου της Πολιτικής Ηγεσίας με τον Αρχιεπίσκοπο και τους Ιεράρχες...

Μετά την Ορθοδοξία, τώρα χτυπούν (οι φωστήρες του υπουργείου α-παιδείας) και την ιστρία του Έθνους (άλλωστε ΔΕΝ πιστεύουν στο Έθνος)!!!

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Μετά την Ορθοδοξία και την αποχριστιανοποίηση της Παιδείας το υπουργείο έβαλε στο «στόχαστρο» την ένδοξη αρχαία ελληνική Ιστορία χτυπώντας έτσι και τον δεύτερο «πυλώνα» του Ελληνισμού προκαλώντας έτσι την έντονη διαμαρτυρία της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων για τη «νέα, αυθαίρετη απόφαση του υπουργείου Παιδείας να αφαιρέσει από την ύλη της Ιστορίας κάποια κεφάλαια».  

Έτσι μετά τις «αλλαγές» στα Θρησκευτικά όπου τα παιδιά θα διδάσκονται Ριάννα, Νατάσα Μποφίλιου και Νικόλα Άσιμο και την υποβάθμιση των αρχαίων ελληνικών, με εγκύκλιο το υπουργείο Παιδείας επιβάλλει να διδάσκονται συνοπτικά και να μην εξετάζονται στην Α΄Λυκείου τα ακόλουθα κεφάλαια της αρχαίας ελληνικής ιστορίας: Κυκλαδικός Πολιτισμός, Μινωικός Πολιτισμός, Μυκηναϊκός Πολιτισμός.

Μάθημα Θρησκευτικών: Ο βλαμμένος ο άνθρωπος, βλαμμένα σκέφτεται

Αυτή είναι η Πολιτεία που αρμόζει σε τέτοιους πολίτες, δεν εξηγείται διαφορετικά. Κάνεις υπομονή, να μην μιλήσεις, να μην σχολιάσεις, να μη φορτώσεις κι άλλο την ψυχή σου με το βάρος της κατάκρισης, αλλά φτάνει η ώρα που δεν αντέχεις. Και δεν αντέχεις ακόμα περισσότερο, όταν βλέπεις να μην αντιδρά συνολικά ο Λαός.

Μία ομιλία αποκαλυπτική... για όσα συμβαίνουν σήμερα!

Όταν μεταδώσαμε από ραδιοφώνου την ομιλία του αντιστρατήγου ε.α. Θεοκλήτου Ρουσάκη, επίτιμου διοικητού Β' Σώματος Στρατού, που έγινε την Κυριακή 7 Αυγούστου 2016 στην αίθουσα ομιλιών της Ι.Μ. Οσίου Αρσενίου του Καππαδόκου στη Χαλκιδική, πολλοί από εσάς μας ζητήσατε την ομιλία σε κείμενο. Βρείτε, λοιπόν, στη συνέχεια την ομιλία με θέμα "Η Συνθήκη Σένγκεν, οι κακοί χειρισμοί, η ασύμετρη απειλή της λαθρομετανάστευσης και η από Βορά εν δυνάμει απειλή από την νεοθωμανική διεισδυση στα Βαλκάνια".  


1. ΣΚΟΠΟΣ

Σκοπός της παρούσης αναφοράς είναι να καταδειχθεί ότι, η σημερινή τραγική για τη χώρα μας κατάσταση στο θέμα του προσφυγικού ή μεταναστευτικού ή της λαθρομετανάστευσης, οφείλεται σε ολέθριες αποφάσεις και πολιτικές όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, ιδίως από το 2000 και επέκεινα.

ΤΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΠΟΡΙΣΜΑ -ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ : οι ορθές απόψεις που είχαν το 1993 οι πολιτικοί μας. Συγκρίνετε τη διαστροφή τους σήμερα ! Εκτύπωση

Το Πόρισμα –Ορόσημο για την επίλυση των μεγαλυτέρων προβλημάτων της Χώρας, ξεχασμένο από 1993, που αποκαλύπτει «τα κρύφια των καρδιών» πολλών πολιτικών μας, που δρουν μέχρι και σήμερα, και τα ονόματά τους αναφέρονται στο πόρισμα .

 Το Πόρισμα αυτό της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής του 1993 περιέχει θέσεις εκπληκτικά αληθινές για το Δημογραφικό, τους λαθρομετανάστες, τις εκτρώσεις, την ενίσχυση του εθνικού και θρησκευτικού φρονήματος του λαού και άλλα καίρια θέματα, (ειδικά μετά την σελίδα 14) που έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι γράφηκαν τότε με ειλικρινή πρόθεση .

 Μέσα σε 10 χρόνια περίπου όλες αυτές οι θέσεις της εφαρμοσμένης  πολιτικής  έχουν μεταστραφεί προς την τελείως αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή προς τη χοάνη της παγκοσμιοποίησης και της βαθμιαίας εξαφάνισης της ελληνικής αυτοσυνειδησίας μας. 

 Διαβάζοντας το  δημιουργούνται τα αδυσώπητα  ερωτήματα : 

ἀρετή, ἀριστεία, πίστη

Λόγια απλά. Τρεις λέξεις είναι το ζητούμενο... Θα μείνουν άραγε απλό ποθούμενο;
Η εγκύκλιος τοτ Σεβ. Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.κ. Νικολάλου (12 Σεπτεμβρίου 2016) για τους μαθητές:

O Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε'

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΖΗ
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 Ο  ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ε'

 Η επιχειρηθείσα αλλοίωση της ιστορίας

1. Ο Σταυρός του Χριστού

Τον Σταυρό του Κυρίου προβάλλει σήμερα η Εκκλησία εις προσκύνησιν για να μας ενισχύσει στην πορεία προς το Πάσχα. Από την εξουθένωση και την καταισχύνη του Σταυρού επήγασε το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως. Συντρίβονται τα ανθρώπινα κριτήρια, οι ανθρώπινες εκτιμήσεις και αξιολογήσεις με το Σταυρό του Χριστού^. ό,τι φαίνεται σκάνδαλο, μωρία και ανοησία και καταφρόνια αποδεικνύεται δύναμη, σοφία, αγιασμός και δόξα. Το ξύλο της ντροπής και της αισχύνης, πάνω στο οποίο άφηναν την τελευταία τους πνοή οι μεγαλύτεροι λησταί και κακούργοι, μεταβάλλεται σε σύμβολο και όργανο αγιασμού και δόξης. Μ' αυτόν εκφράζουμε οι Χριστιανοί την πίστη μας σημειώνοντάς τον στο στήθος μας, αυτόν δίνουμε σαν φυλακτό στα αγαπημένα μας πρόσωπα, αυτός κοσμούσε και κοσμεί τα σκήπτρα των βασιλέων και τις μίτρες των αρχιερέων, αυτός θρονιάζεται στις κορυφές των ναών. Είναι το ακαταμάχητο όπλο εναντίον των αντιθέων δυνάμεων, η δόξα των αγίων της Εκκλησίας.

Μια ανοιχτή επιστολή μίας καθηγήτριας κοινωνιολογίας προς τον υπουργό Παιδείας (το υ- στον υπουργό, από πεποίθηση εδώ και μερικά χρόνια το γράφουμε με μικρό και όχι με κεφαλαίο, όπως "μικροί" είναι όσοι βρέθηκαν στη θέση αυτή). Έγραψε ένα άστοχο κείμενο για την ημέρα της Εθνικής μας Εορτής. Αλλά προφανώς, ως απόφοιτος Λυκείου, να μην προλάβαινε να μελετήσει την ιστορία της Πατρίδας μας, ούτε και να πάρει μέρος σε κάποια γιορτή ή ακόμα και παρέλαση. Φαίνεται πως ως διορισμένος "δημοσιογράφος" στο επίσημο όργανο του κόμματός του, δεν είχε χρόνο να μάθει για την Ελλάδα, γιατί προείχε ο διεθνισμός. Καλά τα λέει η καθηγήτρια. Και φυσικά το κείμενό του, αρνούμαστε να το αναρτήσουμε και εδώ...

Διαβάστε τι του απαντάει η Σοφία Τσέκου, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας.

Δεν μας τα λες καλά, υπουργέ μου !!!!!

Οι Αρχιερείς στον Αγώνα του 1821

Κείμενο μνήμης για όλους τους εθνομηδενιστές αριστερούληδες που μας κυβερνάνε είτε από επίσημες θέσεις (όπως του υπουργού Παιδείας) είτε από τις θέσεις των εκλογέων που δυστυχώς κρίνουν μόνο με το μικρό ατομικό συμφέρον και εντελώς άκριτα. Κείμενο που αξίζει να διαβαστεί, γιατί οι δήθεν προοδευτικοί έχουν βαλθεί να μας κάνουν να ξεχάσουμε την ιστορία και τις ρίζες μας!

 

Είναι γνωστόν αλήθεια ότι οι μύδροι των επικριτών δε στρέφονται γενικά κατά του κλήρου αλλά κυρίως κατά των αρχιερέων η γενικά κατά του  ανωτέρου κλήρου. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις γίνεται αντιδιαστολή ότι ενώ ο κατώτε­ρος κλήρος (εννοώντας τους ιερείς) συμμετέσχε και συνέπραξε  σύξυλος  στον αγώνα, ο ανώτερος κλήρος και μάλιστα οι αρχιερείς ήταν εκείνοι που αντέδρασαν και αντιτάχθηκαν σ' αυτόν.

Πολεμική προσφορά της Εκκλησίας στην Επανάσταση του 21

Ανυπολόγιστης αξίας είναι και η καθαρώς πολεμική προσφορά της Εκκλησίας.

Το 1575 κήρυξε επανάσταση στη Μάνη ο Αρχιεπίσκοπος Επιδαύρου Μακάριος Μελισίδης, και το 1770 στο Αίγιο ο Μητροπολίτης Πατρών Παρθένιος και στην Κόρινθο ο Μητροπολίτης Μακάριος Νοταράς.

Το 1600 και το 1609 έκανε επαναστατικό κίνημα ο Διονύσιος Φιλόσοφος, Μητροπολίτης Τρικάλων, ο οποίος τελικά βρήκε μαρτυρικό θάνατο στα Γιάννενα το 1611.

Το 1684 ο Μητροπολίτης Άμφισσας Φιλόθεος πολέμησε κοντά στην Κόρινθο με δικό του σώμα εναντίον των Τούρκων, όπου και τραυματίστηκε θανάσιμα.

Χωρίς άλλο σχόλιο. Μία πραγματικότητα που μας ξεπερνά. Κείμενο της Μάρως Σιδέρη.

Αιγαίον πέλαγος: Ηρώων πόντος

Αυτή η θάλασσα η δικιά μας είναι στ’  αλήθεια γαλαζοαίματη… Δε θα μπορούσε να ήταν αλλιώς: γαλάζιο είναι το χρώμα του Παραδείσου, γαλάζιο είναι το χρώμα τ’ Ουρανού…

Μεγάλο θαύμα του Αγίου Λουκά του Ιατρού

Διαβάστε παρακάτω άλλο ένα μεγάλο θαύμα του Αγίου Λουκά του ιατρού αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, μετά από την προσκύνηση του ιερού λειψάνου του Αγίου στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά στην Βέροια.

Παραθέτουμε αυτολεξεί την ευχαριστήρια επιστολή που δέχτηκε ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και ο καθηγούμενος της Ι.Μ. Παναγίας Δοβρά από τον ευγνώμωνα πατέρα του οποίου ο Άγιος Λουκάς θεράπευσε το παιδί.

Ακρως Επείγον! Ὁ Ἀντιστράτηγος (ἐ. ἀ.) Ν. Ταμουρίδης προειδοποιεῖ τούς Ἕλληνες! Ἡ Ἑλλάδα ἀπειλεῖται ἄμεσα! Νά εἶσθε ἕτοιμοι γιά ὅλα!

Η πολυσυζητημένη και, κατά το μάλλον ή ήττον, έντεχνα σχεδιασμένη »σύγκρουση των πολιτισμών» του Χάντιγκτον, φαίνεται πλέον ότι δομείται και κατατίθεται στην ευρασιατική γεωπολιτική παλαίστρα. Μεγάλο θύμα η Ελλάδα, η οποία βρίσκεται κυριολεκτικά στο έλεος του σφοδρότερου πολιτικοκοινωνικού κυκλώνα της νεότερης ιστορίας της. Το πρόβλημα της υπερσυγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών έχει καταστεί τόσο δυσεπίλυτο, που απειλεί πλέον άμεσα την κρατική και εθνική υπόσταση της χώρας μας.

Γιατί οι ευθύνες στο Στρατό;

Ακολουθεί το κείμενο ενός πολύ αξιόλογου, σοβαρού και σεμνού υποστρατήγου του Στρατού Ξηράς και αξίζει να το διαβάσουμε με προσοχή:

 

 

Η κατάσταση με τους, κατά το πλείστον, δυστυχείς πρόσφυγες και μετανάστες, που πλημμυρίζουν τη χώρα μας, έγινε πλέον μη ελέγξιμη από την κυβέρνηση.

Η οικτρά αποτυχημένη μέχρι τώρα πολιτική των ''ανοιχτών συνόρων'' και οι ασφυκτικές πιέσεις και απειλές των δυτικών συμμάχων μας, με όπλο τα μνημόνια και το δυσβάσταχτο χρέος, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια ενεργειών, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον.

Δίωξη Ηλεκτονικού Εγκλήματος: σε μία στιγμή έμεινε ορφανή!

Προσωπικά, όταν πριν από λίγες μόλις ώρες διάβασα την είδηση ένιωσα μία πίκρα και συνάμα μία αηδία για το πολιτικό κατεστημένο, που μπροστά στην πολιτική ευκαιριακή σκοπιμότητα, θυσιάζει ίσως τον καλύτερο Έλληνα Αξιωματικό της Αστυνομίας! Κανονικά θα έπρεπε ολόκληρος ο λαός να αντιδράσει, για έναν άνθρωπο που στην κυριολεξία έσωσε εκατοντάδες συνανθρώπους μας!

Απόλυτα αντιπροσωπευτικό το παρακάτω σχόλιο:

Μαύρες μέρες έρχονται για την ελληνική κοινωνία μετά την αποκαθήλωση του διοικητή του ηλεκτρονικού εγκλήματος Μανώλη Σφακιανάκη!!!

Ο Γιατρός ο Ζαμάνης και ο Δεσπότης ο Βούλτσος

Το παρακάτω κείμενο το βρήκαμε "τυχαία" σε μία περιπλάνησή μας στο Διαδίκτυο! Φυσικά τίποτα δεν είναι τυχαίο. Απλά μάθαμε στοιχεία για δύο σπουδαίους Ανθρώπους της εποχής μας που έζησαν πραγματικά με αγιότητα και έκαναν αφανώς το σπουδαίο έργο τους. Ο ένας γιατρός (γνωρίζω προσωπικά τον γιό του, επίσης ιατρό, αλλά δεν είχα ιδέα για τον αείμνηστο πατέρα του) και ο άλλος Επίσκοπος (ήξερα από πρώτο χέρι πληροφορίες για αυτόν που ομοιάζουν με συναξάρια αγίων, που μαθεύτηκαν μετά τον θάνατό του). Ανάσα παρηγοριάς το κείμενο που ακολουθεί! Λόγος να δοξάζεις τον Θεό που κρύβεται ανάμεσά μας και συνάμα τεράστιος έλεγχος για όσα εμείς (εγώ) δεν κάνουμε!

 

Γράφει ο Ηγούμενος της Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Βέροιας, Αρχιμ. Πορφύριος

Ο πατήρ Ιερώνυμος της Αναλήψεως στην Αθήνα, ο Σιμωνοπετρίτης ο Όσιος του Θεού, ήταν ιδιαίτερα ελεήμων. Είχε ένα συρτάρι όπου έβαζε ό,τι του έδιναν, και έβγαζε να δώσει ό,τι έπιανε το χέρι του, χωρίς να τα κυττάζει. Ήξερε όμως απόλυτα και τί έβαζε και τί έδινε.

Μία φορά, ο μακαρίτης ο Γερο Γελάσιος, ως Επίτροπος του Μοναστηριού, βρέθηκε στο Μετόχι και έβαλε τις φωνές στον Άγιο Γέροντα, γιατί τάχα είναι πολλές ελεημοσύνες που δίνει και ξοδεύει τα χρήματα του Μοναστηριού. Αλλοιώς σκεφτόταν ο ένας, αλλοιώς σκεφτόταν ο άλλος.

Και ο πατήρ, γεμάτος σθένος και θεϊκό ζήλο απάντησε: Από ελεημοσύνας προέρχονται και εις ελεημοσύνας υπάγουν.

Ομιλία Κωνσταντίνου Γανωτή για τον Άγιο Πορφύριο

στην ημερίδα φοιτητών του Α.Π.Θ. στη Θεσσαλονίκη στις 12 Ιανουρίου 2016.

          Ὅσο θυμοῦμαι καί συλλογίζομαι τό πέρασμα τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου ἀπ’τή ζωή μας, ἐκτιμῶ τό πέρασμά του σάν ἕνα δῶρο τοῦ Θεοῦ παρατεταμένο πρός τό λαό του` ἔτσι βεβαιώνομαι καί γιά ὅλους τούς ἁγίους ὅτι εἶναι ἕνας θησαυρός δωρεῶν τοῦ Θεοῦ, πού καί μέ πολύ λίγη θέληση μποροῦν νά μᾶς στηρίξουν τίς καρδιές μας μέσα στούς πειρασμούς τῆς απογοήτευσης. Κι ὅταν μελετοῦμε τά συναξάρια τῶν ἁγίων, διαπιστώνουμε ὅτι ὁ βίος τοῦ καθενός προβάλλεται εἰδικά στις ἀνάγκες καί στις περιπέτειες τῆς ἐποχῆς του σάν ξεχωριστή ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ στά ἐρωτήματα καί τά προβλήματα τῶν ἀνθρώπων τῆς κάθε ἐποχῆς.

          Ἔτσι ὁ ἅγιος Πορφύριος φυτεύτηκε ἀπό τόν δωροδότη Θεό καί στό Ἅγιον Ὄρος καί στήν ἐπαρχία τῆς πατρίδας μας ἀλλά καί στήν καρδιά τῆς Ἀθήνας γιά πολλά χρόνια καί μάλιστα χρόνια δύσκολα καί ταραγμένα. Στό Ἅγιον Ὄρος ἡ παιδική ἀκόμα ζωή του ἀπάντησε στούς σκανδαλισμένους ἀναχωρητές, ὅτι ἡ ἄσκηση δέν εἶναι βασανισμός μόνο ἀλλά καί γλέντι χαρᾶς καί ἀγάπης. Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὑπῆρξε πανηγυριστής τῆς ὑπακοῆς καί τοῦ ἀσκητικοῦ μόχθου. Ἀποζητοῦσε νά βρεθεῖ στήν ὑπηρεσία αὐστηρῶν γερόντων καί λυπῶταν, ὅταν δέν τόν μάλωναν. Ἕτσι ὁ Θεός μέ τό παράδειγμα τοῦ Ἁγίου δίδαξε στούς λίγους ἀκόμα ἀσκητές τή γλύκα τῆς ὑπέρ Χριστοῦ κακοπάθειας.

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: «Ἐὰν ἡ διαπαιδαγώγηση χωριστεῖ ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη τοῦ Χριστοῦ, δὲν χάνεται ἡ ἐπιστήμη τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ἡ διαπαιδαγώγηση, καὶ οἱ πραγματικοὶ ἄνθρωποι»

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Δὲν φτάνει μόνο ἡ πίστη…»
Ἱεραποστολικὲς Ἐπιστολὲς Β΄, Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Σ΄ ἕναν καθηγητὴ γιὰ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν

Θυμώνετε μὲ κάποιους φίλους σας, οἱ ὁποῖοι δυσαρεστοῦνται μὲ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν στὰ σχολεῖα. Ἔχετε δίκαιο. Ὁ θυμὸς σας εἶναι δίκαιος θυμός. Τέτοιος θυμὸς ἔχει ἀξία μπροστὰ στὸν Θεό. Ὅμως δὲν ὠφελεῖ μόνο ὁ θυμός, οὔτε μόνον ἡ πειθώ. Πρέπει καὶ νὰ προσεύχεστε γιὰ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὴν ἀφροσύνη τους ξεσηκώνονται ἐναντίον τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ στὰ σχολεῖα. Νὰ τοὺς ἀνοίξει ὁ Θεὸς τὰ μάτια, ὥστε νὰ δοῦν ὅτι κόβουν τὸ κλαδὶ πάνω στὸ ὁποῖο κάθονται. Διότι ὅλη ἡ διαπαιδαγώγηση τῆς χριστιανικῆς νεολαίας βασίζεται πάνω στὸν ἀταλάντευτο βράχο τῆς ἐπιστήμης τοῦ Χριστοῦ.

Οι νέοι και ο Όσιος Πορφύριος, επιστολή της Μάρως Σιδέρη που διαβάστηκε στην ημερίδα που έγινε στη Θεσσαλονίκη

Οι νέοι και ο Όσιος Πορφύριος

Μολονότι το θέμα της ημερίδας είναι «Ο Όσιος Πορφύριος και οι νέοι», φρονώ πως πρέπει να ξεκινήσω την περισυλλογή μου ανάποδα: «Οι νέοι και ο Όσιος Πορφύριος!» Πώς στέκει ένας νέος άνθρωπος (νέος στην ηλικία ή στην πίστη) απέναντι σε έναν μοναχό που έχει Αγιότητα; Πώς στέκει κάποιος που πρωτοπερπατά στη γη, μπροστά σ’  έναν άνθρωπο που ομιλεί με τον Ουρανό; Υπάρχει επιστημονική εξήγηση γι’  αυτή τη σχέση;

Ἐπιστολή σέ ἀγαπητούς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς Φοιτητές τῆς Θεολογίας

       

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

τέκνα φωτόμορφα τῆς Ἐκκλησίας μας,

χαίρετε τήν ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ,

τῆς ὁποίας τίποτε γλυκύτερο δέν ὑπάρχει στόν κόσμο.

          Χαίρω γιά τήν εὐλογημένη σας χριστιανική ὁμάδα καί πνευματική σας συντροφιά. Ἔτσι, ὁ ἕνας συμπνευματίζεται μέ τόν ἄλλο. Καί ὅλοι μαζί ἀποτελεῖτε μία δύναμη τῆς Ἐκκλησίας μας, μέ τήν ὁποία δίνετε μιά καλή μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ στήν σημερινή κοινωνία.

          Χάρηκα ἐπίσης ἀπό τήν πληροφορία ὅτι θέλετε νά τιμήσετε τόν νέον ὅσιο Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν ἅγιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη. Εἶχα τήν χαρά καί τήν θεία εὐλογία, φίλοι μου, νά γνωρίσω τόν πατέρα αὐτόν τῆς Ἐκκλησίας μας, νά ἀσπαστῶ τήν χεῖρα του, νά ἀκούσω τίς ἅγιες νουθεσίες του καί νά λάβω τήν εὐχή του.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΟΝΙΤΣΗΣ κ. ΑΝΔΡΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ «Ο ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ»

Ἐν Κονίτσῃ τῇ 12ῃ Ἰανουαρίου 2016

Πρός

Φοιτητάς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς

τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

«Τέκνα τῶν Ἁγίων Δημητρίου καί Πορφυρίου»

Εἰς Θεσσαλονίκην

Ἀγαπητοί μου Φοιτηταί,

Κατά πρῶτον λόγον, νά εὐχηθῶ εὐλογημένον παρά Κυρίου τόν Νέον Ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητός Του, ἐν ὑγείᾳ, ἁγιασμῷ καί πνευματικῇ χαρᾷ.

Χαιρετισμός Γερόντισσας Θεοξένης στην Ημερίδα των φοιτητών «Ο Όσιος Πορφύριος και οι Νέοι»

Ἀγαπητοί μας ἐν Χριστῷ νέοι καί νέες

Σᾶς εὐχαριστοῦμε γιά τήν πρόσκληση νά συμμετέχουμε στήν ἡμερίδα πού εἶναι ἀφιερωμένη στόν Ἅγιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη. Σᾶς στέλνουμε ἐγκάρδιους χαιρετισμούς ἀπό τήν Μονή Χρυσοπηγῆς, στά Χανιά τῆς Κρήτης, καί τίς εὐχές μας γιά καλή ἐπιτυχία.

Ώρα για την καλή επανάσταση!!!

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ & ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 63η

Πρὸς
Τοὺς εὐσεβεῖς χριστιανοὺς τῆς καθ᾿ ἡμᾶς ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἡ χάρις καὶ ἡ εὐλογία τοῦ Κυρίου µας Ἰησοῦ Χριστοῦ εὔχοµαι νὰ σκεπάζει ὅλους σας, τὴν κοινωνία, τὸ ἔθνος καὶ τὴν Ἐκκλησία µας.

Σκέφθηκα πολὺ γιὰ νὰ συντάξω αὐτὴ τὴν ἐγκύκλιο καὶ νὰ τὴν ἀπευθύνω στὴν ἀγάπη σας. Μέχρι τὴν τελευταία στιγµὴ δὲν ἤµουν σίγουρος ἂν ἔπρεπε νὰ τὸ κάνω. Τὶς τελευταῖες ὅµως µέρες, µέσα στὴν κατάσταση τοῦ γενικευµένου πανικοῦ ποὺ ἐπικρατεῖ στὴν πατρίδα µας, τῶν σπασµωδικῶν ἀποφάσεων τῶν ὑπευθύνων διαχειριστῶν τῆς ζωῆς καὶ τοῦ µέλλοντός µας, τὴν ἐπαναλαµβανόµενη ἐναλλαγὴ ὑποσχέσεων καὶ διαψεύσεων ποὺ ἔχουν τραυµατίσει τὸ ἠθικὸ καὶ τὴν ἀξιοπρέπεια µας, τὸν καταιγισµὸ τῶν χωρὶς τέλος φορολογικῶν ἐπιβαρύνσεων, δέχθηκα σωρεία τηλεφωνηµάτων καὶ µηνυµάτων πολιτῶν τῆς περιοχῆς µας ποὺ ζητοῦν ἀπεγνωσµένα µία παρέµβαση καὶ κάποια συµπαράσταση στὸ οἰκονοµικό τους ἀδιέξοδο καὶ δράµα. Οἱ µισθοὶ καὶ οἱ συντάξεις περικόπηκαν, ἀρκετοὶ ἀπολύθηκαν, οἱ ἄνεργοι πληθύνονται, πολλοὶ στέγνωσαν οἰκονοµικά. Καὶ ξαφνικὰ µᾶς ζητεῖται ἀπειλητικὰ καὶ ἐκβιαστικὰ νὰ πληρώσουµε ἐπὶ πλέον φόρο γιὰ τὸ σπίτι ποὺ µένουµε σὰν νὰ εἶναι τὸ κράτος πλέον φτωχότερο ἀπὸ τοὺς φτωχούς. Φτάσαµε, ἀντὶ τὰ ἔξοδά µας νὰ γίνονται γιὰ τὸ φαγητό, τὸ σπίτι καὶ τὶς ἀνάγκες µας, ὅ,τι ξοδεύουµε νὰ πηγαίνει σὲ δύο φοβερὲς λέξεις: σὲ φόρους καὶ σὲ χρέη.

Ντρέπομαι γιατί…

Άνθρώπινα σκουπίδια κομματιάζουν την Πατρίδα μου και την ξεπουλάνε για ένα ξεροκόμματο κι εγώ τους παρακολουθώ αμέτοχος.

Που υπάρχουν τόσες εκπομπές «υψηλής» μαγειρικής στην τηλεόραση.

Που βλέπω πεινασμένα παιδιά να λιποθυμούν στα σχολεία, ενώ το δικό μου παιδί πίνει ακόμα μισό ποτήρι γάλα.

Ζητεῖται θαῦμα…

Τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, 

ἀπὸ τὸ Περιοδικὸ «Παρακαταθήκη»,Ἰανουάριος 2016

Ἐδῶ καὶ καιρὸ ὁ τόπος μας βουλιάζει ὁλοένα καὶ πιὸ βαθιὰ μὲς στὴν ἀπόγνωση. Κυβερνήσεις ἀνεβοκατεβαίνουν, φέρνοντας ὅλες τους ἀνεξαιρέτως ὅλο καὶ πιὸ κοντὰ τὴν ἐκποίηση τῆς χώρας καὶ συνεχίζοντας μεθοδικὰ τὸ βασικὸ ἔργο τους, δηλαδὴ τὴν πνευματικὴ διάλυση αὐτοῦ τοῦ λαοῦ, μέσα ἀπὸ τὸ ἐπὶ δεκαετίες συστηματικὸ ξεχαρβάλωμα τῶν ἀξιῶν του, τῆς πίστης, τῆς γλώσσας καὶ τῆς παιδείας του. Ἑνὸς λαοῦ ποὺ περνᾶ τραγικὲς στιγμές, ὄχι μόνο λόγω τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, ἀλλὰ πρωτίστως ἐπειδὴ χωρὶς πλέον ἱστορικὴ μνήμη, ἐθνικὰ ἀπονευρωμένος καὶ θρησκευτικὰ ἀποχρωματισμένος, ἔχει χάσει πιὰ τὰ πνευματικά του ἀντισώματα, αὐτὰ ποὺ τοῦ ἐπέτρεπαν νὰ ἐπιβιώνει καὶ νὰ ἀναγεννιέται σὲ οἰκονομικὰ ἢ πολιτικὰ πολὺ χειρότερους ἀπὸ τὸν σημερινὸ καιρούς.

«Πρωτοχρονιά με έναν μελλοθάνατο!»

Του Αντώνη Μακατούνη - (Από την εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια)

Σε λίγες ώρες το 2015 θα μας αποχαιρετήσει και το βράδυ της αλλαγής του χρόνου όλοι θα βρουν μια ζεστή αγκαλιά για να ευχηθούν «καλή χρονιά», με την προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα.

Τις πραγματικές δυσκολίες όμως τις αντιμετωπίζουν όσοι αυτές τις άγιες ημέρες βρίσκονται στα νοσοκομεία.

Οι άρρωστοι και οι ανήμποροι που περνούν επώδυνες στιγμές, με έντονο σωματικό πόνο, αλλά και οι συγγενείς τους, οι οποίοι βιώνουν τα τραγικά συναισθήματα της απόγνωσης και της απώλειας όταν χάνουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα. 

Τα ξύλα του παπά (Μία συγκλονιστική πραγματική διήγηση με κρυπτοχριστιανούς)

Πέμπτη τοῦ Πάσχα κι ὁ πάπα – Λευτέρης πρωΐ-πρωΐ φόρτωνε τό ζῷο του κι ἑτοιμαζόταν νά κατεβεῖ στήν Τραπεζούντα. Τήν ἴδια ὥρα ἀκούστηκαν οἱ πρῶτοι χτύποι τῆς καμπάνας. Ὁ συνεφημέριός του ὁ πάπα – Γαβριήλ φαίνεται πῶς εἶχε ἀϋπνίες. Χθές ἦταν ἡ σειρά του νά λειτουργήσει. Μετά πῆρε τά βουνά καί τά λαγκάδια νά μαζέψει ξύλα. Καί σήμερα νάτον ξημερώματα, ἕτοιμος νά κάνει τόν πραματευτή. Κανονικά ὄφειλε νά πάει στήν ἐκκλησιά. Τέτοια μέρα, ἀκόμη Πασχαλιά, ποῦ ξανακούστηκε νά λείπει ἀπ’ τή Λειτουργία! Ἄς ὄψονται, ὅμως, τά τόσα στόματα ποῦ περιμένουν στό σπίτι. Κάποιος ἔπρεπε νά νοιαστεῖ γιά τό καθημερινό τους…Ὀκτώ του ἔδωσε ὁ Θεός κι ἄλλα τρία ὁ Ἀναστάσης ὁ κουμπάρος του: Τή γυναῖκα του, τήν πεθερά του, τήν «κυρά – ντουλάπα», καί τόν κουνιάδο του, ποῦ δέν φτουρᾶ σέ δουλειά…

Ἔκανε τό σταυρό του καί ξεκίνησε…

Μία ημέρα στέρηση από την αμαρτία (Αληθινό περιστατικό)

Στις αρχές του ΙΘ΄ αιώνος, η Μονή του Αγίου Παντελεήμονος Αγίου Όρους, το Ρωσικό, που την εποχή αυτή είχε Έλληνες μοναχούς, ήταν πλήρως εγκαταλελειμμένη.

Η Ιερά Κοινότης, λοιπόν, το έτος 1803, αποφάσισε να διαγράψει το μοναστήρι από τον αριθμό των αγιορειτικών μονών, και απευθύνθηκε στον οικουμενικό πατριάρχη Καλλίνικο με ανάλογη αίτηση.
Ο πατριάρχης απέρριψε αποφασιστικά τέτοια πρόταση και έδωσε εντολή να φροντίσουν αμέσως για την εξεύρεση εμπείρου και πνευματικού ηγουμένου, στου οποίου τα χέρια θα παρέδιδαν όσο το δυνατόν γρηγορώτερα το κοινόβιο για να το ανασυγκροτήση.

Μόλις η Ιερά Κοινότης έλαβε γνώση της Πατριαρχικής αποφάσεως, επέλεξε και πρότεινε τον Έλληνα π. Σάββα, ηλικιωμένο ιερομόναχο της Σκήτης Ξενοφώντος, ο οποίος κατά τη γνώμη τους ήταν ικανός να αντεπεξέλθη στο έργο που επρόκειτο να του ανατεθή.

(Ο π. Σάββας τελικά με εντολή του Πατριάρχη πάει στην Κωσταντινούπολη και το κείμενο συνεχίζει ως ακολούθως) :

Ο αντιπαθητικός παπούλης

Κάποτε πολύ παλιά σε ένα μοναστήρι στο Όρος, πριν ακόμα η ανθρωπότητα μάθει τι είναι το ηλεκτρικό ρεύμα, ήταν μία μικρή αδελφότητα νέων κατά βάσει μοναχών με τον Γέροντά τους, ο οποίος ήταν και αυτός σχετικά νέος.

Μέσα σε αυτήν την αδελφότητα υπήρχε όμως και ένας μεγάλος σε ηλικία παππούλης. Ο παππούλης της ιστορία μας, λοιπόν, δεν έλεγε ποτέ καλημέρα και περπατούσε πάντα με κατεβασμένο το βλέμμα.

Ζουν οι ψυχές και μας βλέπουν!

Σ’ ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί ζούσε προ ετών ένας ιερέας ευλαβέστατος. Η ψυχούλα του ήταν γεμάτη στοργή για το ποίμνιό του και ειδικά για τους πονεμένους. Έφτασε όμως η μέρα που δοκιμάστηκε κι εκείνος και πόνεσε πολύ.