Επιστολή πού στάλθηκε από φίλο του, στον διαχειριστή του egolpion

Το έλαβα πριν λίγο. Κανονικά θα έπρεπε να του απαντήσω αλλά δεν μπορώ και μάλλον δεν θα μπορέσω, όχι με λόγια τουλάχιστον. Ίσως εσείς κ.Παπανδρέου, που μας είπατε ότι «λεφτά υπάρχουν» να μπορέσετε να απαντήσετε…

Κωστή, συγχώρησέ με αν σε ψυχοπλακώσω, αλλά νιώθω την ανάγκη να τα πω κάπου χωρίς να με βλέπουν γιατί ντρέπομαι:

1. Την περασμένη Δευτέρα με ειδοποίησαν από τη Cyta με μήνυμα στο κινητό ότι αν σε δύο εργάσιμες δεν πληρώσω τους δύο λογαριασμούς του σταθερού συν τα έξοδα σύνδεσης από την αλλαγή εταιρείας, εξερχόμενες και internet κόβονται (84,14 ευρώ). Κι αυτό ενώ δεν έχω ακόμη εξοφλήσει ούτε τον ΟΤΕ ούτε τον τελευταίο λογαριασμό από τη σύνδεση της Cosmote, απ’ όπου παίρνουν κάθε μέρα τηλέφωνο (124,5 + 88,40 ευρώ συν τόκους υπερημερίας), ενώ από τον ΟΤΕ ειδικά σήμερα έστειλαν και συστημένη επιστολή.

2. Έληξε από τις 26 Σεπτεμβρίου και ο δεύτερος λογαριασμός για το νερό, ο οποίος πάνω είχε την ένδειξη «ΠΡΟΣΟΧΗ, ΔΙΑΚΟΠΗ». Το νερό το μοιραζόμαστε με την κόρη της ιδιοκτήτριας, η οποία έχει δώσει το μερίδιό της και για τα δύο δίμηνα και το χάλασα (102,70 ευρώ συν τόκους υπερημερίας).

3. Στις 26 Οκτωβρίου λήγει ο δεύτερος λογαριασμός ρεύματος, επίσης με προειδοποίηση (234 ευρώ).

4. Στο φαρμακείο χρωστάω ήδη σχεδόν 150 ευρώ και αύριο θα χρεωθώ ακόμη 127 (σύνολο 277 ευρώ).

5. Στο ψυγείο είναι ένα μπολ με 4-5 ελιές και δύο αυγά και στο ντουλάπι μισό πακέτο μακαρόνια και στο πορτοφόλι μου μερικά εισιτήρια.

6. Ο εργοδότης εξακολουθεί προκλητικότατα να μην πληρώνει. Συγκεκριμένα, τελευταία φορά που πήρα λεφτά ήταν στις 7 Οκτωβρίου, 100 ευρώ.

7. Δανείστηκα από τον Α (όνομα κοινού φίλου) 50 κι από έναν άλλο φίλο μου 30 ευρώ, γιατί δεν είχα ούτε για ψωμί και εισιτήρια, χρήματα τα οποία τέλειωσαν.

8. Ξανάρχισαν οι κρίσεις πανικού και η αγοραφοβία που είχαν σταματήσει το 2002 και ξεκίνησα πάλι αντικαταθλιπτική αγωγή.

9. Η μάνα μου έπεσε στο μπάνιο, χτύπησε στην αριστερή μεριά, βογγάει και κλαίει συνεχώς και η παθολόγος μου είπε να μπει Νοσοκομείο για εξετάσεις, μήπως έχει σπάσει πλευρά. Ανέβαλα για σήμερα το Νοσοκομείο και πήγα για δουλειά, μήπως τον φωτίσει ο Θεός και μου δώσει κάνα φράγκο. Μου απάντησε ψυχραιμότατα ότι έχει μόνο 5 ευρώ (όλο 5 ευρώ έχει), παίζοντας ταυτόχρονα ένα κακό θέατρο ότι δήθεν λυπάται για τη μάνα μου.

10. Η σύνταξη της μάνας μου (550 ευρώ) μπαίνει την 1η Νοεμβρίου. Τα 250 πάνε στο ενοίκιο και τα 80 στα άμεσα δανεικά.

Με τα υπόλοιπα 220 τι να πρωτοκάνω;

Τα κλιματιστικά, με τα οποία ζεσταινόμαστε, χρειάζονται συντήρηση. Τις τελευταίες μέρες ξυλιάσαμε, ειδικά η μάνα μου, γιατί δεν έβγαζαν ζεστό αέρα, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να βρω τουλάχιστον 60 ευρώ. Ακόμη κι αν τα βρω όμως, το ρεύμα από περίπου 60 το μήνα θα πηδήξει τουλάχιστον στο διπλάσιο.

Σκέφτηκα τις ενεργειακές σόμπες γιατί μου είπαν ότι χρειάζονται το 25% των ξύλων που καταναλώνουν οι μαντεμένιες, αλλά για σόμπα, σωλήνες μέσα έξω, τρύπες στους τοίχους, ξύλα κ.λ.π. θέλω ένα 600άρι τουλάχιστον, συν τα μούτρα ή ακόμη και τσακωμό με την ιδιοκτήτρια.

Τι να πρωτοθυμηθώ; Ότι δεν έχουμε ούτε απορρυπαντικό για να πλύνω τα ρούχα ούτε λεφτά για τα βρακιά μιας χρήσεως της μάνας μου που οσονούπω τελειώνουν;

Ότι έχουν τρυπήσει κάλτσες και εσώρουχα και δεν μπορώ να πάρω άλλα;

Ότι για να κλείσουν μια τρύπα στο μοναδικό τζάκετ που έχω μου ζήτησαν 60 ευρώ γιατί είναι δερμάτινο το πούστικο και με το τζιν κρυώνω ήδη από τώρα;

Ευτυχώς βρήκα μποτάκια που σου είχα πει κάποια στιγμή και πρώτα ο Θεός θα βγάλω χειμώνα. Και μέσα σ’ όλα αυτά, η Τράπεζα, που έχω να πληρώσω απ' τον περασμένο Ιανουάριο, τηλεφωνεί συνεχώς στον έρημο τον εγγυητή, που δεν φταίει σε τίποτα.

Έψαξα για δουλειά, ημιαπασχόληση ή πλήρη και να φύγω απ’ αυτόν, αλλά τίποτα.

Κώστα, έχω ήδη ξεπεράσει από καιρό τα όριά μου. Προσπαθούσα να μην τα σκέφτομαι πολύ, αλλά μέχρι εδώ ήταν. Δεν έχω κουράγιο να κάνω τίποτ’ άλλο. Ο Θεός μ' εγκατέλειψε.

Φοβάμαι πολύ για όσα έρχονται, νιώθω ότι σε λίγο δεν θα μου μείνει καθόλου ψυχραιμία.

Δεν μπορείς να βοηθήσεις πρακτικά ούτε ξέρω κανέναν που να μπορεί, αλλά τουλάχιστον δώσε τα ονόματά μας κάπου για προσευχή. Ούτε αυτό μπορώ να κάνω και νιώθω μεγάλο θυμό για τον Θεό.

Ο φίλος σου Κ

ΠΗΓΗ: http://www.egolpion.com/epistolh_1.el.aspx