Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

"Πες του Χριστούλη να με δεχτεί..."

Προχθές, γυρίζοντας π ναν σπεριν πέρασα π τν μόνοια. Πλθος νέων ταν μαζεμένοι γύρω π να παιδί. Στ χέρι του κρατοσε τν τελευταία σύριγγα το θανάτου. Τν πλησίασα κα μ δακρυσμένα μάτια φώναξε: “ Βοήθεια, πεθαίνω…”. τρεξα κοντά του τν γκάλιασα. Μ σπασμένη φων μο επε: “ Παππούλη, πεθαίνω διάβασέ μου μι εχή“ . Γονάτισα, το διάβασα μία εχή. Ψέλλισε δύο λέξεις: “ πς το Χριστούλη ν μ δεχτε” κα ξεψύχησε μέσα στν γκάλη μου, γνωστος μεταξ γνώστων. Φεύγοντας, ψιθύριζα μία προσευχή. ”Χριστέ μου, μία λέξη επε ληστς κα τν δέχτηκες στν βασιλεία Σου, δέξου κα τν ψυχ ατο το παιδιο σου”.
Πηγή: Περιοδικ «ρ», πρίλιος-ούνιος 2011 -  πό τν Πρόλογο το βιβλίου «Λουλούδια π τος κήπους τς ρθοδόξου κκλησίας μας» το μακαριστο πισκόπου Πατάρων Ερηναου
ΠΗΓΗ: http://istologio.org/?p=2924&utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+istologio+%28Alive+blog%29

Δεν υπάρχουν σχόλια: