Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Ἡ σχέση μὲ τὸν Χριστὸ εἶναι ἀγάπη, εἶναι ἔρωτας (Γερ. Πορφύριος)

Χριστς εναι χαρά, τ φς τ ληθινό, ετυχία. Χριστς εναι λπίδα μας. σχέση μ τν Χριστ εναι γάπη, εναι ρωτας, εναι νθουσιασμός, εναι λαχτάρα το θείου. Χριστς εναι τ πν. Ατς εναι γάπη μας, ατς ρωτάς μας. Εναι ρωτας ναφαίρετος ρωτας το Χριστο. π κε πηγάζει χαρά.
χαρ εναι διος Χριστός. Εναι μι χαρά, πο σ κάνει λλο νθρωπο. Εναι μι πνευματικ τρέλα, λλ ν Χριστ. Σ μεθάει σν τ κρασ τ νόθευτο, ατ τ κρασ τ πνευματικό. πως λέει Δαβίδ: “λίπανας ν λαί τν κεφαλήν μου κα τ ποτήριόν σου μεθύσκον με σε κράτιστον”. πνευματικς ονος εναι κρατος, νόθευτος, πολ δυνατς κι ταν τν πίνεις, σ μεθάει. Ατ θεία μέθη εναι δρο το Θεο, πο δίνεται στος “καθαρος τ καρδί”.
σο μπορετε, ν νηστεύετε, σες μετάνοιες μπορετε ν κάνετε, σες γρυπνίες θέλετε ν’ πολαμβάνετε, λλ ν εστε χαρούμενοι. Ν χετε τ χαρ το Χριστο. Εναι χαρ πο διαρκε αώνια, πο χει αώνια εφροσύνη. Εναι χαρ το Κυρίου μας, πο δίνει τν σφαλ γαλήνη, τν γαλήνια τερπνότητα κα τν πάντερπνη εδαιμονία. χαρ πασίχαρη, πο ξεπερν κάθε χαρά. Χριστς θέλει κι εχαριστεται ν σκορπάει τ χαρά, ν πλουτίζει τος πιστούς Του μ χαρά. Εχομαι “να χαρ μν πεπληρωμένη”. (Α΄ ωάν. 1, 4).
Ατ εναι θρησκεία μας.κε πρέπει ν πμε. Χριστς εναι Παράδεισος, παιδιά μου. Τί εναι Παράδεισος; Χριστς εναι. π δ ρχίζει Παράδεισος. Εναι κριβς τ διο. σοι δ στ ζον τν Χριστό, ζον τν Παράδεισο. τσι εναι πο σς τ λέω. Εναι σωστό, ληθιν ατό, πιστέψτε με! ργο μας εναι ν προσπαθομε ν βρομε ναν τρόπο ν μπομε μέσα στ φς το Χριστο. Δν εναι ν κάνει κανες τ τυπικά. οσία εναι ν εμαστε μαζ μ τν Χριστό. Ν ξυπνήσει ψυχ κα ν’ γαπήσει τν Χριστό, ν γίνει γία. Ν πιδοθε στν θεο ρωτα. τσι θ μς γαπήσει κι κενος. Θ εναι τότε χαρ ναφαίρετη. Ατ θέλει πι πολ Χριστός, ν μς γεμίζει π χαρά, διότι εναι πηγ τς χαρς. Ατ χαρ εναι δρο το Χριστο. Μέσα σ’ ατ τ χαρ θ γνωρίσουμε τν Χριστό. Δν μπορομε ν Τν γνωρίσουμε, ν κενος δν μς γνωρίσει. Πς τ λέει Δαβίδ; “Ἐὰν μ Κύριος οκοδομήσει οκον, ες μάτην κοπίασαν ο οκοδομοντες. ἐὰν μ Κύριος φυλάξ πόλιν, ες μάτην γρύπνησεν φυλάσσων” (Ψαλμ. 126, 1).
Ατ ψυχή μας θέλει ν ποκτήσει. ν προετοιμαστομε νάλογα, χάρις θ μς τ δώσει. Δν εναι δύσκολο. ν ποσπάσουμε τ χάρη, λα εναι εκολα. χαρούμενα κι ελογία Θεο. θεία χάρις διαρκς κρούει τν πόρτα τς ψυχς μας κα περιμένει ν’ νοίξουμε, γι ν λθει στν διψσαν καρδίαν μας κα ν τν πληρώσει. Τ πλήρωμα εναι Χριστός, Παναγία μας, γία Τριάς. Τί ραα πράγματα!
μα γαπάεις, ζες στν μόνοια κα δν ξέρεις τι βρίσκεσαι στν μόνοια. Οτε στ ατοκίνητα βλέπεις, οτε κόσμο βλέπεις, οτε τίποτε. Εσαι μέσα σου μ τ πρόσωπο πο γαπάεις. Τ ζες, τ εχαριστεσαι, σ μπνέει. Δν εναι ληθιν ατά; Σκεφτετε ατ τ πρόσωπο πο γαπτε ν εναι Χριστός. Χριστς στ νο σου, Χριστς στν καρδιά σου, Χριστς σ’ λο σου τ εναι, Χριστς παντο.
Χριστς εναι ζωή, πηγ τς ζως, πηγ τς χαρς, πηγ το φωτς το ληθινο, τ πν. ποιος γαπάει τν Χριστ κα τος λλους, ατς ζε τ ζωή. Ζω χωρς Χριστ εναι θάνατος, εναι κόλαση δν εναι ζωή. Ατ εναι κόλαση, μ γάπη. Ζω εναι Χριστός. γάπη εναι ζω το Χριστο. θ εσαι στ ζω στ θάνατο. π σένα ξαρτται ν διαλέξεις.
νας ν εναι στόχος μας, γάπη στν Χριστό, στν κκλησία, στν πλησίον. γάπη, λατρεία πρς τν Θεό, λαχτάρα, νωση μ τν Χριστ κα μ τν κκλησία εναι π γς Παράδεισος. γάπη στν Χριστ εναι κι γάπη στν πλησίον, σ’ λους, κα στος χθρούς. Χριστιανς πονάει γι λους, θέλει λοι ν σωθον, λοι ν γευτον τ Βασιλεία το Θεο. Ατς εναι χριστιανισμός. Μέσ τς γάπης πρς τν δελφ θ κατορθώσουμε ν’ γαπήσουμε τν Θεό. ν τ πιθυμομε, ν τ θέλουμε, ν εμαστε ξιοι, θεία χάρις ρχεται μέσ το δελφο. ταν γαπμε τν δελφό, γαπμε τν κκλησία, ρα τν Χριστό. Μέσα στν κκλησία εμαστε κι μες. ρα ταν γαπμε τν κκλησία, γαπμε κα τν αυτό μας.

Βίος κα Λόγοι Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 207-210
ΠΗΓΗ: http://www.porphyrios.net/?p=1734

Δεν υπάρχουν σχόλια: