Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Μύνημα Χριστουγέννων του καθηγουμένου της Ι.Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους, Αρχιμ. Γεωργίου

«Προσκυνοῦμεν σου τήν Γένναν Χριστέ».
Μέ τούς Ὀ
ρθοδόξους Χριστιανούς λου το κόσμου θά κληθομε πό τήν γία κκλησία νά προσκυνήσουμε ς «παιδίον» ες τάς γκάλας τς γίας Μητρός Του Ατόν πού εναι « ν καί ν καί ρχόμενος» (ποκ. α΄ 8), «μεγάλης βουλῆς γγελος», «ξουσιαστής», «ρχων τς ερήνης», «πατήρ το μέλλοντος αἰῶνος» (σ. θ΄ 6).  

 
ορανός καί γ συμμετέχουν ες ατήν τήν προσκύνησιν. πως ψάλλει κκλησία:
«Οἱ γγελοι (προσφέρουν) τόν μνον, ο ορανοί τόν στέρα, ο μάγοι τά δῶρα, ο ποιμένες τό θαμα, γ τό σπήλαιον, ρημος τήν φάτνην» καί τό γένος τν νθρώπων «μητέρα Παρθένον», στόν νηπιάσαντα Κύριο το ορανο καί τς γς. Καί τοτο, διότι τό βρέφος ατό, τό φαινομενικά δύνατο, εναι Παντοκράτωρ, Λυτρωτής, Σωτήρ, ὁ Θεάνθρωπου.Θεωροντες τά πράγματα διά τς πίστεως γνωρίζομε τι τό δύνατο ατό βρέφος εναι «πρό αώνων Θεός», Κύριος το κόσμου καί τς στορίας.
«Μέγα τό μυστήριον». Τό «μόνον καινόν
πό τόν λιον», κατά τόν γιο ωάννη τόν Δαμασκηνό. Δέν χει προηγούμενο οὔτε μπορε νά παναληφθ.
Βλέποντες τήν
στορία μέ τήν προοπτική ατή, μπορομε νά λπίσουμε τι Ατός, σαρκωθείς Θεός, θά βοηθήσ τόν λαόν Του νά περβ τήν παροσα κρίσι.
E
ναι πολλά τά κοινά σημεα τς ποχς μας μέ τήν ποχή, κατά τήν ὁποία ἐγεννήθη Χριστός πί «Καίσαρος Αγούστου», «ν Βηθλεέμ τς ουδαίας». Καί τότε πρχε μία μορφή παγκοσμιοποιήσεως νάλογη μέ ατήν πού πιχειρεται σήμερα. φορολογία ταν πάνθρωπη. Τό νθρώπινο πρόσωπο συνετρίβετο, προκειμένου νά πιτευχθον ο στόχοι τοῦ Καίσαρος. Εναι γνωστοί ο ξανδραποδισμοί καί τά βασανιστήρια πού φίσταντο ο νθρωποι πό τούς τότε δυνάστας. κόμη εναι γνωστά τά κλυτα θη τς τότε κοινωνίας, ντίστοιχα πρός τήν φαυλότητα τν “θεν” πού λάτρευαν ο νθρωποι.
Καί σήμερα
ἡ κρίσις πού ἀντιμετωπίζουμε δέν εναι μόνον οκονομική λλά καί θική καί θεολογική. Κρίσις οκονομική, διότι πτωχεία καί νέχεια μαστίζει πολλούς δελφούς μας. Κρίσις θική, διότι πολιτισμός μας λο καί περισσότερο δράζεται στήν φιλαυτία καί χι στήν ἀγάπη. Κρίσις θεολογική, διότι μεταίρονται ρια αώνια, τά ποα θεσαν ο γιοι Πατέρες (πρβλ. Παροιμ. κβ΄ 28), καί ντικαθίστανται πό ξενόφερτες “θεολογίες”. Ατές ο “θεολογίες” δειασαν τίς κκλησίες τς Ερώπης καί κινδυνεύουν νά δειάσουν καί τούς δικούς μας Ναούς, ὅπως επε Προτεστάντης θεολόγος, διότι καλλιεργον τόν ρθολογισμό καί τόν σκεπτικισμό.πως στόν ερισκόμενο «ν χώρ καί σκι θανάτου» κόσμο τς ποχς κείνης «φς νέτειλεν ατος» (Ματθ. δ΄ 16), Θεάνθρωπος Κύριος ησος Χριστός, προσφέροντάς του τήν λύτρωσι, ἐλπίζουμε τι καί στήν παροσα κρίσιμη φάσι τς στορίας το θνους μας Παντοκράτωρ Κύριος δέν θά μς στερήσ τήν Χάρι Του καί τήν ελογία Του καί δέν θά φήσ νά χαθ τό πολυπαθές θνος μας. γιος Κύριος ησος Χριστός ς κριτής τοῦ κόσμου μπορε νά πέμβ γιά τήν σωτηρία μας. Μπορε νά πέμβ καί νά νεργήσ. Σεβόμενος μως τήν λευθερία μας περιμένει καί τήν δική μας συνέργεια, πού κφράζεται μέ τήν μετάνοια καί τήν προσευχή μας. κενος θά νεργήσ τήν σωτηρία μας, άν μες συνεργήσουμε.
Ε
ναι πάντοτε πίκαιροι ο λόγοι το μεγάλου Σέρβου εράρχου, γίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, ποος τό 1929 γραφε: «Μέχρι πότε θά διαρκέσει κρίση; σο τό πνεμα τν νθρώπων παραμείνει δίχως λλαγή. σπου ο περήφανοι παίτιοι ατς τῆς κρίσης νά παραιτηθον μπροστά στόν Παντοδύναμο. σπου ο νθρωποι καί ο λαοί νά θυμηθον, τήν καταλαβίστικη λέξη “κρίση”, νά τή μεταφράζουν στή γλώσσα τους, στε μέ ναστεναγμό καί μετάνοια νά φωνάξουν: “ Θεία δίκη”!» («Δρόμος δίχως Θεό δέν ντέχεται...», σελ. 35-36).
λος λαός καλούμεθα σέ μετάνοια καί προσευχή, γιά νά πέμβ Θεός, πως γινε στήν Νινευΐ (ων γ΄ 10).λλ᾿ άν δέν μετανοον καί δέν προσεύχωνται ο πολλοί, τολάχιστον ς μετανοομε καί ς προσευχώμεθα ο λίγοι πιστοί, καί Θεός μπορεῖ νά μς σώσ, πως θά σωζε τά Σόδομα καί τά Γόμμορα, άν πρχαν στω καί δέκα δίκαιοι (Γέν. ιη΄ 20-32).
Πιστεύουμε
τι, ν τσι νεργήσουμε, Φιλάνθρωπος Κύριος, χι μόνο θά μς βοηθήσ νά περβομε τήν παροσα κρίσι, λλά θά ξαγάγ πό τήν πικρίαν τῆς δοκιμασίας ατς καρπούς γλυκες καί σωτηρίους, πως χαρακτηριστικά λέγει γιος Μάξιμος μολογητής: «Καί τος γενομένοις κακος γαθοπρεπς κέχρηται πρός διόρθωσιν μν Θεός» (PG 4 305 D).
Προσκυνο
με τό Θεον Βρέφος μέ πίστι καί λπίδα, τι θά ἐπιβλέψ εμενς ες τόν λαόν Του.
Ε
λογημένα καί για Χριστούγεννα!

Καθηγούμενος τς ν γί ρει. Μονς το σίου Γρηγορίου 

πηγή: http://agioritikovima.gr/2011-07-14-22-28-56/4238-hgoymenos-monhs-grhgorioy

Δεν υπάρχουν σχόλια: